Sameiningin - 01.10.1913, Blaðsíða 21

245
seinna gaí það organ kirkjunnar, bekki, prédikunarstól, altarisgöngu-
áhöld, og enn $30 í peningum. Mun þetta allt láta nærri aS vera
sjötti partr aí veröi kirkjunnar. Unga fólkiS hefir ekki heldr veriS
aSgjörSalaust; þaS hefir gefiS myndarleg ljósa-áhöld til kirkjunnar.
ÁriS 1907 sendu söfnuSirnir i Argyle BrœSra-söfnuSi aS gjöf $21 og
Konkordía-söfnuSr $10.85. ÁriS 1906 kom 18 dollara gjöf til kirkju-
'byggingarinnar frá séra Rúnólfi Marteinssyni. Utan-safnaSar-menn
hafa einnig stutt aS bygging kirkjunnar meS gjöfum, sumir mjög
heiSarlega.
Ekki þarf söfnuSrinn aS kvarta yfir árás frá annarlegum kirkju-
■deildum, né ofsókn neinna kirkjuleysingja, þótt eitthvaS sé til af því
fólki í byggöarlaginu. Mun margt af því fólki, sem enn hefir ekki
i söfnuSinn gengiS, meS undirskrift sinni undir lög safnaSarins, heyra
■nákvæmlega til trúarstefnu hans. Nokkrir munu hér þó hlynntir
Únítara-stefnu, og fæ eg ekki betr séS en aS þeir hafi sama rétt til
aS fá sér prédikara þeirrar stefnu sem vér vorrar stefnu — úr því
aS söfnuSr vor bar ekki gæfu til, aS allir væri þar meS. Nýja guS-
frœSin svo nefnda hefir ekki átt heima á þessum stöSvum.
Slæmt þykir mér aS þurfa aS vera svo fáorSr aS geta ekki minnzt
á hina mörgu samverkamenn mína fyrr og síSar í safnaöarnefndinni.
Fœri eg aS minnast á einn eSa tvo eSa þrjá, þá leiddi þaS til þess, aS
eg yrði aS minnast á einn, tvo eSa þrjá tugi þeirra. Nokkrir þeirra
eru dánir. nokkrir fluttir í burtu úr byggöarlagi þessu, en margir eru
enn á þessum stöSvum.
AS ending vil eg geta þess, aS aldrei hefir veriS nein veruleg
úlfúS eSa flokkadráttr ríkjandi í BrœSra-söfnuSi. Einkum í seinni
tíS hafa samverkamenn mínir veriS einkar samvinnuþýSir; sama er
aS segja um safnaöarfólkiS í heild sinni.
Þetta stutta brot úr sögu Brœöra-safnaöar, sem aS mestu er í
flýti dregiö út-úr fundabókum safnaöarins, verSr aS nœgja í bráð, og
ef til vill lengi.
GuS blessi BrœSra-söfnuS og starf hans.
ViS Islendingafljót, 13. September 1913.
Úr rœðu
séra Friðriks Friðrikssonar, sem prentuð er í „Bjarma“
1. og 15. Júlí síðastl.
Guös orö í heilagri ritning hefir fyrir mig eilíft sannleiksgildi;
og; er það segir, aS guSi sé ekkert ómáttugt, þá trúi eg því bókstaf-
lega, trúi um leiS þeim sannleika, aS honum hafi heldr ekki veriö ó-
máttugt aS sameina sitt guSdómseSli viö manneSliS og vera í einu
sannr guS og sannr maSr. Svo bjargfast er guös orS í heilagri
ritning fyrir mig, aS þar stendr ekkert, sem eg get ekki trúaS. Frá