Sameiningin - 01.10.1913, Síða 30

254
„Nú sjáiS þið, aS eg sagSi ykkr satt. Eftir tvö eöa þrjú ár koma.
blóm á þetta unga eplatré, og haustiS eftir ber þaS ávöxt. Þá skuluS
þiS koma og smakka á eplunum meS mér.“
Þeir, sem vinna fyrir ókomna tímann, eru oft hafSir aS háSL
ErviSi þeirra virSist vera heimskulegt og gagnslaust. Skammsýnir
menn kalla þá flón. En þeir láta þaS ekki á sig fá. Því þeir vita„
aS ef þá langar til aS sjá einhvern tíma litfögr og lostæt aldini hanga.
yfir höfSi sér, þá verSa þeir aS byrja á því aS grafa holu í jörSina.—
--------Mér fannst höfundrinn hljóta aS hafa haft unga fólkiS
sérstaklega í huga, þegar hann fœrSi þessa sögu í letr. Því œskan
er sá kafli æfinnar, sem sérstaklega er til þess ætlaSr aS „grafa holu
í jörSina." Sá sem vill, aS fullorSinsárin fœri sér gleSi og gæfu, má
ekki eySa œskuárunum dýrmætu í tóman leik og hégóma, heldr
verSr hann aS læra aS fara vel meS œskuna og leggja meS alvarlegri
vinnu og grandvöru lífi grundvöll undir gæfu komandi ára.
Allir fá einhverja uppskeru, — sumir epli, en sumir þyrna og
þistla. ÞaS fer eftir því, eftir hverju þeir grafa sjálfir og til hvers
þeir sá. Því ,,þaS sem maSr sáir, þaS mun hann og uppskera."
ÞaS er oft hlegiS aS unglingum, þegar þeir vilja ekki „vera
meS“; — þegar þeir meta meir aS búa sig undir aS skila lexium sín-
um meS sóma en aS leika sér á þeim tíma, sem ætlaSr er til náms; —
þegar þeir meta meir aS vera heima á kvöldin og uppbyggja heimilf
sín en aS eySa öllum kvöldum á misjafnlega hollum skemmtistöSum;
— þegar þeir vilja heldr segja sannleikann, hvaS sem þaS kostar, en
aS verja sig sjálfa eSa aSra óþægindum meS ósannsögli. Unglingar,
sem vilja gjöra þaS, sem rétt er, veröa oft aS þola þaS, aS hlegiS sé
aS þeim. Og heiSr sé hverjum þeim, sem hefir þrek til aS þola þann
hlátr og láta ekki fíflsku skammsýnna félaga bera vit sitt og sam-
vizku ofrliSi. — Víst er um þaS, aS þeir hlæja ekki, þegar æfibraut
þeirra er öll oröin vaxin þyrnum og þistlum. Þá óska þeir margir
hverjir, aS þeir hefSi heldr notaS œskuárin til aS „grafa eftir
eplum.“
Bandalögin.
Þau eru nú tekin til starfa aftr eftir sumarhvildina. ÞaS er
sjálfsagt heppilegt aS taka einhvern tíma á fyrstu haustfundunum til
aS gjöra áætlun um vetrarstarfiS.
Eitt bandalag hefir á fyrsta fundi sínum á þessu hausti beSiS
prestinn aS útskýra og leggja fyrir til samtals á hverjum fundi í vetr
einhvem ritningarkafla, sem fyrirfram hefír veriö auglýstr; er til
þess ætlazt, aö allir meölimir lesi þann kafla vandlega heima hjá sér
og hafi biblíu meS sér á fundina. Slík biblíusamtöl tíökast mjög í
kristilegum ungmennafélögum á NorSrlöndum, og hafa þar oröiS til
mikillar blessunar.
Gott væri, aö hvert bandalag hugsaSi til aö hafa aS minnsta
kosti einn opinn fund á hverju ári í kirkjunni og bySi þangaS hverj-