Sameiningin - 01.06.1915, Blaðsíða 7

103
annað lag. Það verður “himneski söngurinn”, sem vér
allir huggumst við og viljum sjálfir deyja í. Yér erum
þess fullvísir, að fjölda margir, sem telja sér trú um, að
þeir hafi nýjar og frábrugðnar skoðanir, hafa í hjarta
sínu þennan liimneska söng og lagið óbreytt, og söngur-
inn sá bjargar þeim fyrr eða síðar.
En hví geta menn ekki verið einlægir við sitt eigið
hjarta ? Sorglegt er það, að menn skuli vera að kvelja
sjálfa sig með því að leitast við að stöðva hjartslátt
sinn. Mikill gæfudagur verður það liverjum friðlausum
manni, sem eitt var í gær en er annað í dag, og þreyttur
er orðinn á eltingaleik “ism”-anna, þegar liann aftur
kemur heim og segir með Matthíasi Jochumssyni:
“Bg er aftur jólaborðin við,
ég á enn minn gamla sálarfrið! ’
Jóhann Húss.
6. n. m. verða liðin 500 ár frá því Jóhann Húss,
fyrirrennari Lúters og siðbótar-frömuðnr, beið píslar-
vætti, og er nú víða atburðar þess minst og minning þess
ágæta manns heiðruð margvíslega. Rifjast þá upp alt
hið mikla stríð frá siðbótartíðinni og verður minning
Húss og hinna annarra fyrirrennara siðbótarinnar um
þetta leyti mjög viðeigandi undirbúningur undir 400 ára
afmæli lútersku siðbótarinnar, sem verður hátíðlegt
haldið að tveim árurn liðnum.
Jóhann Húss fæddist í Bæheimi 6'. Júlí árið 1369.
Iiann var mentaður við háskólann í Praag og varð þar
síðar kennari og forstöðumaður guðfræðadeildarinnar.
Hann var og þjónandi prestur við kirkju þá, er nefnd
var Betlilehem-kirkja og ætluð var sérstaklega almúga-
fólki.
Ekki leið á löngu, eftir að Idúss hafði tekið embætti,
áður en liann varð fyrir ónáð páfa. Bar margt til þess.
Hann fylgdi fast fram svo nefndri realista-stefnu í heim-
speki; hann átti mikinn þátt í því, að háskólinn í Bæ-
heimi losnaði undan yfirráðum Þjóðverja; hann var