Sameiningin - 01.06.1916, Side 7

103
ekki er það ætlun vor, að postulinn hafi hugsað sér að
það myndi verða sérstök meðmæli með lionum, eða með
kristnum mönnum yfirleitt, að hann einn eða þeir einir
myndu hafa til brunns að bera yfirburða þekkingu í öll-
um greinum. Hann myndi eflaust hafa verið fús til að
játa vanþekkingu sína í mörgum efnum, og ekki gert til-
raun til þess að hroka sér upp yfir alla aðra, sem nokk-
urskonar lifandi alfræðabók—hann, sem kaus sér að vita
ekkert annað en Krist og hann krossfestan. Því þó öil
þekking sé nytsöm og uppbvggileg í réttu augnamiði, og
það sé siðferðilega skylda kristins rnanns að afla sér sem
mestrar haldgóðrar þekkingar í öllum greinum—og að
því hefir kristin kirkja stuðlað — er þó auð-
sætt, að hér á postulinn við alveg sérstaka þekk-
ingu. Það er þekkingu, sem opinberun (íuðs veitir og
staðfestist og lýsist í reynslu mannsins sjálfs. Að eign-
ast þá þekkingu, er ekki einungis komið undir skilningi
eða hæfileikum, heldur undir hjartalagi og innræti. Það
er í þessum efnum, að spekingum getur verið hulið það,
sem hinum fávísu er opinberað. Þannig er GyÖingum
hneyksli og .Grikkjum heimska, það, sem er kraftur Guðs
til sáluhjálpar sérhverjum sem trúir. Þekkingarhroki
er allra sízt meðmæli með kristnum einstaklingum eða
kristinni kirkju. En að vera auðugur af þeirri þekk-
ingu í kristilegu tilliti, sem einungis fæst gegn um lífs-
reynslu og fúsa þjónustu í samfélaginu við Jesúm Krist,
en aldrei fyrir heilabrot einskær—það á og getur bæði
sá fróðasti og ófróðasti lagt kapp á, sér til sannra með-
mæla. Sií þekking þarf að lýsa í öllu lífi kristinnar
kirkju. Hún þarf að lýsa hjá oss og vera vort meðmæli.
“Með langlyndi.”—Það er eitt einkenni kærleikans,
sem umber alt. Rótin til þess er, að sjá ekki einungis
lífið á yfirborðinu, heldur læra að setja sig í spor ann-
ara. Ekki einungis að fella dóm yfir syndinni, heldur
líka að finna til með syndaranum. Þetta er afar-nauð-
svnlegt skilyrði fyrir ])ví, að kristin kirkja geti unnið
starf sitt réttilega. Frelsarinn setti sig í spor syndarans,
fann til með syndurunum—l)ar alls heimsins svnd.
Þess vegna umbar liann svo mikið, sýndi svo mikið lang-