Sameiningin - 01.11.1916, Page 9

265
Mitt líf er kalt og' dimt og dapurt,
ÞaÖ dynur á regn og veður napurt.
Mín æskn-von er sem visið strá,
sem vindurinn rífur mér burtu frá,
Og lífið er dimt og dapurt.
Ver kyr, mín sál, og sefa trega,
Því sól er á Iiimninum æfinlega,—
Ei krossar þig öðrum þyngra þjá,
Og þrautstunur lát þér ei lieyrast frá,
Þó stundum sé dimt og dapurt.
Drottinn liefir sett merki sáttmálans á sjálfan liiin-
ininn. í því trausti lifum vér hverja árs- og æfi-tíð. í
þeirri trú lifum vér til að deyja og deyjum til að upprísa.
Sálmar sniðnir upp.
Simon W. Patten, prófessor í hagfræði við háskólann í
Pennsylvaníu, hefir nýlega tekið að sér að “endurbæta”
gömul og dýrmæt trúarljóð ensk, og koma þeim í nýtízku-
búning. Nokkra af sálmum þeim, sem mestri hylli hafa
náð meðal enskumælandi kirkjufólks, er prófessorinn búinn
að kveða upp aftur, “til þess að samríma þá betur þekking
og vitsmunaþroska vorrar aldar.” Ávöxt þeirrar iðju sinn-
ar hefir hann svo gefið út í bæklingi, sem hann nefnir:
“Advent Hymns” (“Aðventusálma”). Kveðst hann hafa
lagt sérstaka áherzlu á borgaradygðir allar í þessum “endur-
bættu” sálmum sínum, svo og á nútíðarvísindi og öndvegi
það, sem kærleikurinn eigi að skipa. Um leið og hann
lagði sig eftir þeim kostum, hefir hann auðvitað ætlað sér
að hreinsa burt guðfræða-sorann úr trúarljóðum þessum
og láta þau flytja mönnum kenningarlausan kristindóm að
sið nýmælamanna. pað bera sýnishom þau með sér, sem
hér fylgja á eftir. pau eru höfð eftir blaðinu “Current
Opinion”, og upprunalegu versin látin fylg.ja með, til sam-
anburðar. Lesendum Sameiningarinnar leikur efalaust
hugur á að sjá, hvort manni þessum hafi tekist betur en
Magnúsi gamla Stephensen, sem reyndi að koma skyn-
semskusniði sinnar tíðar á íslenzkan sálmakveðskap um
aldamótin næst-síðustu. Tilraunirnar báðar eru greinar
af sama stofni, þótt hvor hafi sín einkenni.