Sameiningin - 01.12.1916, Qupperneq 16

302
innar. Menn dvöldu í myrkrinu, frömdu glæpi gegn boðum
Guðs, en stundu og grétu yfir afleiðingum glæpanna. Og
Guð sá það og heyrði. púsundir þúsunda barnanna hans,
brotleg og ófarsæl,—í myrkri. Væri Guð f a ð i r, ef hann
hefði ekki sent heiminum ljós? Væri unt að tala um góð-
an Guð, ef “ljómi Guðs dýrðar og ímynd veru hans” hefði
aldrei í heiminn komið?
pað roðar í lofti. Bjarma slær á austurloftið, bjarma
Guðs eilífu náðar. Litbrigði ýms verða, er ljóma slær á
hin svörtu ský. Litböndin eigi öll jafnfögur, en öll bera
þau vitni um komanda ljós. það eru spádómarnir um
ljósið, sem koma skal. pað er hinn gamli sáttmáli Guðs.
pað er ekki Esajas, Jeremías eða hinir aðrir spámenn Guðs.
peir voru menn, sem vér. En bjarminn sést, er sólin Guðs
upplýsir sálir þeirra, eins og sólin um dagrenningu Ivsir
skýin í austri. peir lýstu, af því ljósið skein á þá, þó eng-
inn maður gæti sagt til fulls, á hvem hátt það skein. eða
hvernig það upplýsti sálir þeirra. En er dagsliósið þeim
minna virði, sem ekki kann eðlisfræði, kann ekki að gera
grein fyrir bylgjum ljóssins? piggur ekki “hinn óupp-
lýsti” sólarljósið eins og “hinn lærði?” Sólarljósið blessar
hver maður vegna áhrifa þess. Hví færum vér oss ekki
jafn-fúslega í nyt komu ljóssins í andlega heiminum? Og
hví þykir oss mönnunum eigi ætíð eins miklu varða að Guð
boðar oss “ljósið” í spádómum gamla testamentisins, eins
og oss þykir vænt um, er hin upprennandi sól sveipar aust-
urloftið gullnum hjúpi?
Er það vegna þess, að um það Ijós sé minna vert? Alls
ekki. pað er eigi ástæðan, heldur hitt, að “mennirnir elska
myrkrið meira en Ijósið.”
Sólin kom upp. Gjörvöll litbrigði austurloftsins breytt-
ust. “Hið gamla varð afmáð; alt varð nýtt.” “Stjama ber
af stjömu í lióma.” Dýrð spádómanna hverfur, er þeir
uppfyllast. Yfir Betlehems-sléttuna, yfir allan heiminn
breiðist guðlegt ljós. Englar svífa létt á vængjum morg-
unroðans boðandi “frelsi og frið á jörð, og blessun Drottins
barnahjörð.” Og hver sem vill fær þann frið, ókeypis eins
og sólarljósið. Og sá, sem er höfundur ljóssins, er vemd-
ari sakleysisins og sælunnar.
Hveriir þáðu boðskap Guðs? Fjárhirðar við Betle-
hem og fiskimenn við Genezaret. peir “háu og stóru” létu
sér lítils um vert. Alþýðan leitaði til Jesú í líkamlegri
neyð, örfáir voru þeir, sem sögðu: “pú ert Kristur, sonur