Fréttablaðið - 28.09.2011, Blaðsíða 14

Fréttablaðið - 28.09.2011, Blaðsíða 14
14 28. september 2011 MIÐVIKUDAGUR FRÁ DEGI TIL DAGS greinar@frettabladid.is FRÉTTABLAÐIÐ Skaftahlíð 24, 105 Reykjavík SÍMI: 512 5000, ritstjorn@frettabladid.is FRÉTTASTJÓRAR: Arndís Þorgeirsdóttir arndis@frettabladid.is, Kristján Hjálmarsson, kristjan@frettabladid.is Trausti Hafliðason trausti@frettabladid.is og Höskuldur Daði Magnússon (dægurmál) hdm@frettabladid.is HELGAREFNI: Sigríður Björg Tómasdóttir sigridur@frettabladid.is MENNING: Bergsteinn Sigurðsson bergsteinn@frettabladid.is ALLT OG SÉRBLÖÐ: Roald Eyvindsson roald@frettabladid.is og Sólveig Gísladóttir solveig@frettabladid.is ÍÞRÓTTIR: Sigurður Elvar Þórólfsson seth@frettabladid.is LJÓSMYNDIR: Pjetur Sigurðsson pjetur@frettabladid.is FRAMLEIÐSLUSTJÓRI: Kolbrún Ingibergsdóttir kolbrun@frettabladid.is ÚTGÁFUFÉLAG: 365 miðlar ehf. STJÓRNARFORMAÐUR: Ingibjörg S. Pálmadóttir FORSTJÓRI OG ÚTGÁFUSTJÓRI: Ari Edwald RITSTJÓRI: Ólafur Þ. Stephensen olafur@frettabladid.is AÐSTOÐARRITSTJÓRI: Steinunn Stefánsdóttir steinunn@frettabladid.is Fréttablaðið kemur út í 90.000 eintökum og er dreift ókeypis á heimili á höfuðborgarsvæðinu og Akureyri. Einnig er hægt að fá blaðið í völdum verslunum á landsbyggðinni. Fréttablaðið áskilur sér rétt til að birta allt efni blaðsins í stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds. Issn 1670-3871 Í dag er magnaður miðvikudagur! Fylgstu með tilboðunum Á bending Ríkisendurskoðunar um innkaup löggæzlu- stofnana, sem birt var í gær, er grafalvarlegt mál fyrir embætti ríkislögreglustjóra og einstök lögregluembætti. Þar kemur fram að löggæzlustofnanir hafi án útboðs keypt búnað fyrir háar fjárhæðir af fyrirtækjum í eigu starfandi lögreglumanna eða náinna ættingja þeirra. Í ýmsum til- vikum telur Ríkisendurskoðun að legið hafi í augum uppi að við- skiptin væru útboðsskyld. Í einu tilviki, þar sem um var að ræða kaup á piparúða og óeirðagasi, fellst stofnunin á þá skýringu Ríkis- lögreglustjórans að aðeins einn aðili á Íslandi hafi haft slíka vöru í boði á þeim tíma. Framkvæmdastjóri keppinautar fyrirtækisins sem í hlut átti ber hins vegar brigður á skýringarnar í Frétta- blaðinu í dag og segist líkast til hafa getað útvegað vöruna ef til hans hefði verið leitað. Í öðrum tilvikum telur Ríkis- endurskoðun að klárlega hefði átt að bjóða viðskiptin út. Margt stingur í augu í skýrslu stofnunar innar, til dæmis að Lögregluskólinn hafi án útboðs keypt sams konar búnað og Ríkislögreglustjóri hafði keypt skömmu áður, en borgað 30% hærra verð fyrir. Ríkislögreglustjóraembættið bendir á að sum innkaupin sem um ræðir hafi verið vegna þess neyðarástands sem skapaðist vegna efnahagshrunsins. Þá sé markaðurinn fyrir lögreglubúnað á Íslandi agnarsmár og flest fyrirtækin sem á honum starfa tengd fyrr- verandi eða núverandi lögreglumönnum. Það er ekkert við það að athuga að menn sem hættir eru störfum í lögreglunni nýti reynslu sína í þeim bransa. En það orkar tvímælis, svo ekki sé meira sagt, að starfandi lögreglumenn eigi eða starfi hjá fyrirtækjum sem selja lögreglunni búnað, og það án útboðs. Ríkis- endurskoðun segir innanríkisráðuneytið verða að taka afstöðu til þess hvort slíkt samræmist störfum lögreglumanna. Liggur ekki í augum uppi að það gerir það hreint ekki? Það getur heldur ekki gengið að embætti ríkislögreglustjórans mælist sérstaklega til þess við önnur lögregluembætti að þau beini viðskiptum sínum til fyrir- tækja sem þannig háttar til um, eins og fram kemur í ábendingunni. Varðandi hin rökin, að um viðbrögð við neyðarástandi hafi verið að ræða, er auðvitað rétt að í störfum lögreglunnar getur slíkt ástand komið upp. Þeim mun meiri ástæða er þá til að búa þannig um hnúta að komi slíkar aðstæður upp eigi lögreglan fleiri kosti en að verzla við fyrirtæki í eigu lögreglumanna eða ættingja þeirra. Það ástand sem lýst er í ábendingu Ríkisendurskoðunar býður heim ásökunum um frændhygli, sem er ein tegund af spillingu. Löggæzlustofnanir – sem samkvæmt orðanna hljóðan hafa það hlutverk að gæta þess að lögum sé fylgt – verða að vera hafnar yfir allan grun um slíkt og fylgja lögum um opinber útboð í einu og öllu. Ríkis lögreglustjórinn og innanríkisráðherra eiga að beita sér fyrir því að öllum vafa sé eytt í þessu efni. Ólafur Þ. Stephensen olafur@frettabladid.is SKOÐUN HALLDÓR Það vakti undrun mína á Alþingi hinn 16. september að Sjálfstæðisflokkurinn greiddi atkvæði gegn því að skipuð yrði nefnd þingmanna til að vinna að þjóðaröryggis stefnu fyrir Ísland. Ekki var alveg auðvelt að skilja rök- semdirnar fyrir því. Helst var að skilja að annars vegar væri heimurinn flóknari en hann hefði verið og hins vegar væru aðild- in að Atlantshafsbandalaginu og varnar- samningurinn við Bandaríkin hornsteinar að öryggis- og varnarmálastefnu Íslands. Sú sem þetta skrifar er hjartanlega sam- mála þingmönnum Sjálfstæðisflokksins að þessu leyti – leiðirnar skilja þegar kemur að aðild Íslands að Evrópusambandinu. Einmitt vegna þess að heimurinn hefur breyst er rétt að freista þess að ná sam- stöðu um hvernig þjóðaröryggi verði best tryggt í framtíðinni. Öryggi landsins er ekki lengur aðeins ógnað af hugsanlegum hernaðarátökum heldur einnig mengun, netárásum og tölvu- glæpum, alþjóðlegri glæpastarfsemi og hryðjuverkum. Sú staðreynd að þessi mál- efni heyra ekki öll undir utanríkisráðu- neytið breytir því ekki að horfast þarf í augu við þau og takast á við þau. Það er sannast segja léleg afsökun þess stjórnmálaflokks sem hafði forystu í utanríkis málum fram á síðustu ár að vilja ekki takast á við verkefnið vegna verka- skiptingar í stjórnarráðinu. Þingmenn eiga að horfa framhjá tækniatriðum af þessu tagi þegar þeir takast á við viðamikil verk- efni eins og mótun þjóðaröryggisstefnu. Framsögumanni Sjálfstæðisflokksins um málið á Alþingi finnst of lítið gert úr hernaðar vá á norðurslóðum. Auðvitað er nauðsynlegt að halda vöku sinni að því leyti. Sú vakt má hins vegar ekki verða til þess að við skoðum ekki hlutina í hinu stóra samhengi og lítum til allra þeirra þátta sem nú á tímum geta ógnað öryggi okkar. Þingmenn stjórnarandstöðunnar kvarta gjarnan undan skorti á samráði. Það skýtur því skökku við, þykir mér, að greiða atkvæði gegn því að samráð verði á milli stjórnmálaflokka sem fulltrúa eiga á Alþingi um þjóðaröryggisstefnu landsins. En kannski vilja sjálfstæðismenn endur- lífga þann skotgrafahernað sem ríkti í utanríkismálum á dögum kalda stríðsins. Við hin höfðum vonað að hægt væri að varða veginn fram á við í þessum efnum þó að ekki verði allir sammála um alla hluti. Sannarlega vona ég að sjálfstæðismenn taki þátt í samráðinu þó að þeir telji það óþarft. Ég trúi því ekki fyrr en ég tek á því að skotgrafahernaður sé enn á óskalista ein- hverra. Viljum við enn vera í skotgröfum? Stjórnmál Valgerður Bjarnadóttir alþingismaður Þekkingarskorturinn Til eru þeir menn sem meta þekkinguna ofar öllu og taka ekki ákvörðun um neitt án þess að kynna sér málin til hlítar. Slíkur maður er Bjarni Benediktsson, formaður Sjálf- stæðisflokksins, greinilega. Hann vill ekki blanda sér í erjur Ísraela og Palestínumanna því hans skoðun er sú að Íslendingar hafi afskaplega takmarkaða þekkingu og getu til þess. Þetta er lofsvert viðhorf, menn eiga ekki að vera að blanda sér í málefni sem þeir þekkja ekki. Það dytti Bjarna ekki í hug. Sérfræðingurinn Bjarni Bjarni virðist þó sérfræðingur í mál- efnum Líbíu, Afganistans og Íraks, svo eitthvað sé nefnt. Hann hefur í það minnsta ekki átt í neinum vandræðum með að styðja hern- aðaraðgerðir í þessum ríkjum. Þó er möguleiki að afstaða Bjarna komi þekkingu, eða skorti á henni, ekkert við. Kannski býr hann þá skoðun sem hann telur henta for- manni Sjálfstæðisflokksins í þennan miður heppilega búning. Ef úrræðin hefðu verið til Ásta Ragnheiður Jóhannesdóttir, for- seti Alþingis, var spurð að því á blaða- mannafundi í gær hvers vegna ekki hefði fyrr verið skipuð rannsóknar- nefnd um fall spari sjóðanna; þrjú ár væru síðan sumir þeirra féllu. Ásta Ragnheiður sagði að fyrr hefðu ekki verið til lög um rannsóknar nefndir. Ansans. Bara ef Alþingi hefði haft ein- hver úrræði til að setja slík lög fyrr. Það hefði reyndar kallað á að frumvarpið hefði þurft að koma fyrr fram, en samt. kolbeinn@frettabladid.is Lögreglan verður að vera hafin yfir grun um frændhygli í innkaupum. Löggæzlan gæti vel að lögunum
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Fréttablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.