Faxi - 01.01.1951, Blaðsíða 1
FAXI
1. tbl. ' XI. ár
JANÚAR
1951
U tgefandi:
Málfundafélagið Faxi
Keflavík.
f07ö
j 'JAK
|
í
Fyrsta skip sem lagðist að hafskipabryggju i Keflavík 31. okt. 1932. Skipið heitir
Muninn og var norskt vöruflutningaskip.
ÖLDIN HÁLFNUÐ
Erindi þetta, sem var flutt á Þrett-
ándafagnaði Faxa nú i vetur hefir
höfundur góðfúslega leyft til birtingar
hér í blaðinu.
Félagar og aðrir aheyrendur!
Það er alltaf vafasamt, hvort rétt er og
nær tilgangi, að stöðva dans, þegar dans-
gestir eru komnir í skemmtanaskap, og
attla að neyða þá lil þess að hlusta á alvar-
lega hluti, — en hér verður að segjast eins
og er, þetta verður að ske, hvað sem það
kostar, það verður ekki umflúið, —
skemmtinefndin hefur ákveðið þetta.
En til þess að bæta að nokkru fyrir þessa
akvörðun nefndarinnar, skal ég lofa því,
— °g ég skal efna það, — ég skal vera
stuttorður.
Fyrir nokkrum dögum stóðum við á
tímamótum. Ar var að kveðja og ár að
heilsa, — og við stóðum á tímamótum
hálfrar aldar.
Á þessum timamótum hefur verið reynt
að rifja upp sögu þjóðarinnar síðustu h’álfu
öldina. Bera saman tírhann um aldamótin
síðustu og þann tíma, sem við nú lifum á,
og meta og vega þær breytingar, sem orðið
hafa á þessu tímabili. Og við höfum spurt
eins og skáldið: „Höfum við gengið til
góðs, götuna fram eftir veg?“ Og ef við
fáum svör við þessari spurningu, þá verða
þau að sjálfsögðu ekki á einn veg, því við-
horf manna til lífsins er ekki allra hið
sama.
Við okkur blasa að vísu þær staðreyndir,
sem ekki verður neytað: Framfarir hafa
orðið hér miklar á hinu verklega sviði.
Árabáturinn og seglskipið, sem þá voru
aðaltækin til sjósóknar, eru horfin sem
slík, en í staðinn eru komnir vélknúnir
bátar, stórir og smáir og í stað seglskip-
anna, „kútteranna", eru komnir stórir vél-
hátar og togarar.
Menn ferðast nú um landið á bílum í
stað þess, að áður var farið fótgangandi
eða á hestum. Það sem áður var dagleið,
tekur nú eina klukkustund.
Milli fjarlægra staða innanlands og milli
Islands og útlanda ferðast menn nú með
flugvélum, og það sem um aldamótin voru
margar dagleiðir, er nú hægt að fara í flug-
vél á einni klukkustund eða skemmri
tima.
Bóndinn, sem þá þekkti ekki önnur
tæki en orf og ljá, til þess að afla heyja á
þýfðu túni og votu engi, getur nú á