Faxi - 01.12.1956, Qupperneq 9
F A X I
121
Ragnar Guðleifsson:
Kynnisför til Bandaríkjanna
Daginn eftir, sem var sunnudagur,
fylgdum við séra Olafi eftir milli kirkna
og vorum við guðsþjónustur. Messaði séra
Ólafur að Fjallakirkju kl. 11 f. h. Er það
lítil kirkja, en þar var lika nær hvert sæti
fullskipað. Fór öll athöfn fram á ensku að
þessu sinni og voru helgisiðir einfaldari en
hér heima. En stundum eru messurnar ís-
lenzkar, sagði séra Ólafur okkur, og þá
auglýstar sérstaklega. Að messu lokinni
fórum við heim með einum stórbóndan-
um, Asgrími Goodmann og skoðuðum bú-
garð hans. Hefur hann nautgripabú og
ræktar holdakyn. Hafði hann um 300
nautgripi og er það talinn mikill bústofn
þar um slóðir. Land hans er um 2000 ekr-
ur. Ræktar hann þar meðal annars kartöfl-
ur. Sáum við þar stóra bingi, á að gizka
nokkrar smálestir, sem ekki voru taldar
söluhæfar, stungnar eða ljótar útlits, en
þessar kartöflur voru ætlaðar nautgripun-
um næsta vor. A einum stað sáum við
gryfju mikla og fengum að vita að hér
var Asgrímur að láta grafa fyrir sundlaug
og hafði til þess fengið stórvirka vélskóflu.
Asgrímur Goodmann er talinn einhver
stærsti bóndinn þarna í byggð. Ibúðarhús
hans er stórt og reisulegt. (Sjá mynd i síð-
asta blaði). Er það byggt úr timbri eins
og flest luis hér eru. Asgrímur Goodmann
flutti vestur úr Skagafirði.
Síðar um daginn vorum við að Garðar,
Þingvallakirkja i Eyford og minnismerki
Káins.
eins og Vestur-íslendingar segja og vorum
þar við guðsþjónustu. Þar prédikaði leik-
maður, Njáll Bárðdal og skýrði þar frá
reynslu sinni, er hann var fangi Japana á
stríðsárunum. Séra Ölafur þjónaði fyrir
altari. Kirkjan að Garðar (að Görðum) er
miklu stærri og vandaðri en Fjallakirkja.
Sérkennilegt fannst mér og áhrifameira,
að söngflokkurinn var klæddur hvítum
skikkjum og hafði stöðu innst í kór. Er
þetta algengt vestra. Aftur á móti kunni
ég ekki við peningasamskotin, er fara
fram við hverja messugjörð.
Við Þingvallakirkju í Eyford stendur
minnismerki Káins, kímnisskáldsins
fræga Kristjáns N. Júlíusar. Er þar mynd
af K. N. en undir myndinni er þetta er-
indi eftir próf. Richard Beck:
Fæddur til að fækka tárum,
fáir munu betur syngja.
Kímnileyftur ljóða þinna
létta spor og hugann yngja.
R. Beck.
Þar undir eru þessar ljóðlínur eftir K.N.:
Svo dreymi þig um fríðan Eyjafjörð
og fagrar bernskustöðvar inn í sveit.
Kristján N. Júlíus var fæddur heima á
Islandi 7. apríl 1860, en flutti ungur vest-
ur um haf og dvaldist þar síðan. Hann
lézt 25. okt. 1936. Hann er sérstaklega
frægur fyrir sína léttu og græskulausu
kímni. En stundum er þó Káinn alvarleg-
ur, þótt hann reyni að leyna alvörunni að
baki gáska og gamansemi eins og í þess-
ari vísu:
Af langri reynslu lært ég þetta hef:
að láta drottinn ráða meðan ég sef.
En þegar ég vaki, þá vil ég sjálfur ráða
og þykist geta ráðið fyrir báða.
Nú fór að styttast dvalartími okkar í
Mountain, því kl. 6 um kvöldið þurftum
við að leggja af stað til Minneapolis. En
séra Ólafur sleppti engu tækifæri til þess
að gera okkur þessa dvöl í Mountain
ánægjulega og nú fór hann með okkur á
Elliheimilið Borg í Mountain.
Akra (við mundum segja að Ökrum). Þar
var mikið um að vera. Kvenfélag safnað-
arins hafði þarna bazar til ágóða fyrir
safnaðarstarfið. Var þar matur á borðum
og bauð séra Ölafur okkur hér til veizlu.
Hér var eins og að koma á samkomu í
sveit á Islandi. Stór salur með leiksviði
fyrir enda. Eftir endilöngum salnum voru
borð hlaðin allskonar góðgæti, er maður
gat valið eftir vild. Allsstaðar var töluð
íslenzka. Hér hittist fólkið og talaði um
gamla tímann, og á einum stað heyrði ég
á tal tveggja, og var annar að segja sögu
að heiman. Söguna greindi ég ekki, en að
henni lokinni hnippti hann í sessunaut
sinn og sagði: „En þetta var nú líka Sunn-
lendingur'*. Sýnir þetta hve náin tengsl
eru ennþá milli gamla tímans heima á
Fróni og nýja tímans fyrir vestan haf, að
jafnvel landsfjórðungarígurinn hefur ekki
gleymst.
Kirkjulegt starf er mikið meðal Vestur-
Islendinga og liefur alltaf verið. Við sáum
þarna hve náið samband er hér milli prests
og safnaðar og hve kirkjurækið fólkið er.
Hérna tóku menn prestinn tali og afsök-
uðu, að þeir hefðu ekki getað verið við
kirkju í dag eða síðastliðinn sunnudag og
færðu astæður fyrir. Allir telja sjálfsagt að
fara til kirkju þegar messað er og þeir
eiga heimangengt.
I Mountain hittum við fátt af fólki, cr
\