Faxi - 01.11.1957, Blaðsíða 7

F A X I
103
Faereyjaför knattspyrnuflokks íþróttabandalags
Keflavíkur
Niðurlag.
Næsta dag fórum við með póstbátnum
til hinnar frægu Klakksvíkur, en þar átt-
um við að leika samdægurs við íþrótta-
félag Klakksvíkur (Í.K.). Klakksvík er
stærsti bærinn á Borðey, með um 4 þtís-
íbúa. Þangað er um tveggja tíma sigling
frá Þórshöfn.
Með okkur fóru formaður B-36, Arnold
Hansen og gjaldkerinn Andrías Olsen.
Sá síðarnefndi fór og með okkur til
Kirkjubæjar. Voru þeir okkar stoð og
stytta í öllu á meðan við dvöldum í Fær-
eyjum og hinir beztu fclagar, eins og
raunar allir, sem við höfðum samskipti
við.
Til Klakksvíkur komum við um kl.
4 síðdegis. Var þar sólskin og bezta veður.
Eftir að hafa þegið góðgerðir hjá félög-
um Í.K., fórum við upp á völl. Leizt
okkur ekki á blikuna, er við sáum völl-
inn. Var hann mjög harður með stein-
nybbum upp úr, svo og lausum stein-
völum. Varð einhverjum að orði, að það
mætti mikið vera, ef allir slyppu ómeiddir
frá því að leika þar. Auk þess var okkur
sagt, að Klakksvíkingar væru harðir í
horn að taka, enda verið Færeyjameist-
arar í knattspyrnu mörg undanfarin ár.
Kl. 6.30 hófst leikurinn. Klakksvík-
inkar sóttu nokkuð á í fyrstu, en tókst
ekki að komast í gegnum vörnina.
Er 20 mín. voru af leik, tókst okkar
mönnum að skora fyrsta markið og
nokkru síðar annað, en sá, sem skoraði,
var dæmdur rangstæður. Er 7 mín. voru
eftir af hálfleik var öðru marki bætt við.
Skömmu síðar gera Klakksvíkingar upp-
hlaup, knötturinn kominn inn fyrir víta-
teig 0g Klakksvíkingur á eftir, en hann
hleypur á fótinn á Hafsteini og dettur.
Var dæmd vítisspyrna á okkur og úr því
varð mark. Þannig lauk hálfleiknum með
sigri okkar 2:1, og urðu það úrslit leiks-
ms, því að ekkert mark var gert í síðari
hálfleik.
Leikurinn var fjörugur til enda, en ekki
vel leikinn, sem ekki er von á slíkum
velli. Þrátt fyrir nokkra hörku í leikn-
um, sluppu allir stórslysalaust frá honum.
Eó datt Gunnar illa og var eitthvað skrám-
aður, en flestir voru með stórskemmda
skó. Takkarnir höfðu sópazt undan þeim
á grjótinu.
Eftir leikinn var öllum boðið til veizlu
og veitt af rausn, ræður fluttar og skipzt
á gjöfum. Formaður Í.K. John Reid
Bjartalíð var þar aðalmaðurinn, enda er
hann sagður ókryndur konungur allrar
félagsstarfsemi í Klakksvík, studdur
dyggilega af stórútgerðarmanni á staðn-
um, sem hefur m. a. gefið stórfé til
styrktar íþróttastarfsemi í bænum. Nú er
þar í byggingu knattspyrnuvöllur, sem
John sagði, að yrði tilbúinn, þegar við
kæmum næst.
Eftir veizluna var dansað, m. a. fær-
eyskur dans, en hann höfðum við ekki
séð áður.
Morguninn eftir var svo farið aftur til
Þórshafnar. Var nú farið með bát stuttan
spöl yfir til Leirvíkur, sem er lítið þorp
austantil á Austurey. Þaðan var svo farið
í bílum suður eyna, fram hjá bænum
Götu, þar sem Þrándur karlinn bjó, suður
með Skálafirði að autan til Tofte. Var
þar drukkið kaffi og síðan farið með bát
til Þórshafnar.
Daginn eftir, laugardaginn 10. ágúst,
var svo leikið við úrvalslið Þórshafnar og
hófst leikurinn kl. 6. Fremur kalt var í
veðri og strekkingsvindur af austri.
Það kom brátt í ljós, að þetta myndi
verða nokkuð jafn leikur. Lá þó meir á
Þórshafnarmönnum, sem sjá má á því,
að þeir fengu á sig 14 hornspyrnur, en
okkar menn 2. Hvorugu liðinu tókst að
skora í fyrri hálfleik.
Snemma í síðari hálfleik tókst okkar
mönnum að skora. En skömmu síðar
komst miðframherji Þórshafnar inn fyrir
vörnina hjá okkur. Heimir hljóp út úr
markinu, en náði ekki boltanum, og tókst
Færeyingnum að pota boltanum í opið
markið.
Færðist nú nokkur harka í leikinn.
Bæði mörk komust í hættu, en ekki tókst
að skora. Hörður datt, er um 10 mín.
voru eftir af leik. Kom hann niður á
öxlina og meiddist talsvert. Varð hann
að yfirgefa völlinn. Kom varamaður inn
í hans stað.
Leikurinn var fjörugur til enda, og
þótt okkar menn væru meira í sókn, tókst
þeim ekki að skora, og lauk honum með
jafntefli, 1:1.
Síðasti leikurinn fór svo fram mánu-
daginn 13. ágúst við knattspyrnufélagið
H.B., er styrkti lið sitt með 2 mönnum
úr B-36. Leikurinn hófst kl. 6.30. Logn
var og sólskin.
Kom brátt í ljós, að okkar mönnum
myndi ekki ganga eins vel í þessum leik
eins og í fyrri leikjunum, enda voru þeir
orðnir þreyttir eftir erfiða leiki síðustu
daga. Margir þeirra höfðu leikið alla leik-
ina.
í fyrri hálfleik virtust H.B.-menn vera
fljótari á knöttinn og var dágóður sam-
leikur hjá þeim á köflum. Tókst þeim að