Faxi - 01.02.1967, Síða 9

EINSÖNGUR í KRISTSKIRKJU
Sunnudaginn 5. febrúar söng ungur
tenórsöngvari, Hreinn Líndal, í Krists-
kirkju í Landakoti í Reykjavík.
'Hreinn er Keflvíkingur, sonur hjón-
anna Fjólu Eiríksdóttur og Haraldar
Agústssonar. Söngnám sitt hóf Hreinn hjá
Maríu Markan, sem um þær mundir var
búsett í Keflavík og raddþjálfaði Karla-
kór Keflavíkur. Eftir það hélt Hreinn til
Italíu til frekari söngnáms. Sótti hann um
inngöngu í tónlistarháskólann Santa Sicilia
í Rómaborg, sem er talinn einn fremsti
tónlistarháskóli í heimi. Voru umsækj-
endur 65, en aðeins 15 fengu skólavist, og
var Hreinn nr. 2 í röðinni við inntöku-
prófið, sem varð til þess að hann fékk
ókeypis skólavist þau 4 ár, sem hann var
þar við skólann.
Meðal kennara hans voru Antoni Líni
og Maria Pediconi, er á sínum tíma var
í fremstu röð ítalskra söngkvenna.
Eftir dvöl sína við þennan fræga skóla,
fór Hreinn í einkakennslu til baryton-
söngvarans Boriello, sem liefir starfað við
Scalaóperuna í Róm s.l. 15 ár og einnig
hefir hann stundað nám hjá Moriello
hljómsveitarstjóra í Rómaborg. Alls mun
Iircinn Líndal Ilaraldssun
Hreinn hafa verið 6 ár við söngnám á
Ítalíu og eru þetta fyrstu opinberu hljóm-
leikar hans hér á landi. Á efnisskránni
voru þrjú íslenzk lög: Víst ertu Jesú
kóngur klár eftir Pál ísólfsson, Friðarins
guð eftir Árna Thorsteinsson og Maríu-
vers úr Gullna hliðinu eftir Pál ísólfsson.
Þá söng hann 2 lög eftir Gluck, 1 eftir
Gian Giacomo Carissimi. Eftir hléið söng
--------------------------------------\
FAXI
Útgefandi: Málfundafélagið Faxi, Keflavik.
Ritstjóri og afgreiðslumaður:
Hallgrímur Tli. Björnsson.
Blaðstjórn:
Hallgrimur Tli. Björnsson,
Margeir Jónsson, Guðni Magnússon.
Gjaldkeri:
Guðni Magnusson.
Auglýsingastjóri:
Gunnar Sveinsson.
Verð blaðsins í lausasölu krónur 25.00.
Alþýðuprentsmiðjan h.f.
Hreinn eingöngu lög eftir erlend tón-
skáld, þ. á m. Verdi, Hendel, Luggi,
Schubert, Franck og Bizert. Undirleik
annaðist Hilmar Guðlaugsson. Fjölmenni
var á tónleikum þessum og kirkjan full-
skipuð. Því miður gat undirritaður ekki
sótt hljómleikana og verður því ekkert
um sönginn sagt að þessu sinni.
Hreinn er um þessar mundir í heirn-
sókn hjá foreldrum sínum, en hyggur á
áframhaldandi dvöl á Ítalíu. Stefnir hugur
hans að Scala- eða Rómaróperunni. Þang-
að mun erfitt að komast, þar eð mikið
framboð er þangað af þekktum, góðum
söngvurum.
H. Th. B.
í kaffihléinu. Talið frá vinstri: Frú Berg (Jónína Kristjánsdóttir), María (Margrct
Friðriksdóttir), Guðrún (Þórdís Þormóðsdóttir), Þórdís (Hanna María Karlsdótth- og
frú Anna (Erna Sigurbergsdóttir).
segja, að verkin lofi meistarana. Allt var
þetta unnið af góðum skilningi á þeim
ntiklu breytingum sem orðið hafa á hýbýl-
um, högum og búnaði fólks síðan þessi
leikur á að hafa gerzt, en án slíks skilnings
1 framkvæmd hefði sýningin óefað orðið
svipminni og fjær marki.
I lok frumsýningar voru leikendur og
leikstjóri margsinnis kallaðir fram og
óspart hylltir. Voru þeim jafnframt færð-
ir fagrir blómsveigar í þakklætisskyni fyrir
frábært leikstarf. Við þetta tækifæri ávarp-
aði leikstjóri, Ævar R. Kvaran, samkomu-
gesti og leikendur. Ræddi hann um tóm-
studnir manna fyrr og nú, hversu allt
þyrfti nú fremur en þá að metast til fjár,
vegna hinnar öru uppbyggingar þjóðlífs
og einstaklinga. En einmitt með tilliti til
þessa, bæri alveg sérstaklega að þakka og
meta þann óeigingjarna fórnarhug, sem
lýsti sér í þessu leikstarfi, þar sem tóm-
stundum væri fórnað á altari menningar,
— þar sem lögð væri nótt með degi við
þrotlausar æfingar mánuðum saman til
að koma þessu leikriti fram á listrænan
hátt, svo að samboðið væri hinu unga og
efnilega leikfélagi. Taldi ræðumaður slíkt
fórnarstarf vera til fyrirmyndar um menn-
ingarlega viðleitni til að fegra og auðga
bæjarfélag sitt, enda væri hér ekki til
annars né meiri lausn ætlast í staðinn,
en • 5 samborgararnir fórnuðu einni
kvöldstund á móti við að njóta ávaxtanna
af erfiði hinna, sem að leiksýningunni
stæðu.
Var gerður góður rómur að ræðu Ævars,
enda var hún snjöll og sannfærandi.
Nú er búið að sýna leikritið hér sjö
sinnum við frábærar undirtektir og í
stuttu viðtali, sem ég átti við formann
leikfélagsins, frú Soffíu Karlsdóttir, nú á
dögunum, tjáði hún mér, að á síðustu sýn-
ingunni hefðu verið yfir 250 manns. Þá
hefir ein sýning verið haldin í Kópavogi
við ágætar undrtektir og væntanlega verð-
ur búið að hafa tvær sýningar á Selfossi,
um það leyti, sem Faxi kemur út. Þá
hefir leikfélagið hug á að sýna í Reykjavík
ef æskilegt húsnæði fæst.
H. Th. B.
FAXI — 25