Alþingistíðindi Kaplaskjóls - 01.01.1926, Blaðsíða 15

Þingsetningarljóð.
Lag: Du gamla, du fria —.
í sjálfs okkar nafni vjer setjumst í hring,
og semjum ótal hestburði af lögum.
Og hjer skal verða sett það hrossakaupa-
þingj
sem hefir ei sinn líka í nokkrum sögum.
Sem fyrirmynd tokum vort fræga, gamla
þ'nS>
að fjármarkinu þeirra skulum 1-teppa:
að mynda eina öfluga matarsameining,
svo megi hver sinn feita bita hreppa.
Við komu Jóns úr pólförinni.
Lag: Kong Christian.
Velkominn sjertu’ úr frægðarför,
með frosinn pól!
Þú sjálfur bauðst þau sæmdarkjör,
að sækja’ hann einn á þínum knör
og kom ’onum upp í Hlapparvör,
við Kaplaskjól.
Vér hjartanlega þökkum þjer
og þjer til dýrðar smökkum vjer
Spanjól.
Minni (Kaplaskjóls-)kvenna.
Lag: Aldrei skal jeg eiga flösku.
Margur girnist kátar kvinnur,
kærustur og þess kyns hnoss,
margur er sem fróun finnur
faðmlög við og stúlku-koss.
En komdu út í Kaplaskjól,
þar konur ljóma eins og sól,
svo aftanskinið af þeim ríkur,
alla leið til Reykjavíkur.
Kvinnumar í Kaplaskjóli,
í keleríi allar slá.
Ef þú þekkir þær í dóli,
þú vilt ekki aðrar sjá;
fimastar af fljóðum lands
í fangbrögðunr og tangó-dans.
Sem óteljandi eldfjalls-hitar
augun blikka líkt og vitar.
Ættjarðarsöngur Kaplskýlinga.
Lag: Det er et yndigt Land.
(Jde ved Skerjafjord
der ligger Landets Stolthed
saa kon, om ikke stor.
Hvor skinner smukkest Sommersol?
hvor lugter Tranen dejligst?
Det er i Kaplaskjol.
Der soger Hoppen Ly
naar Stormen vildest raser.
Til Nilen naar dit Ry.
Med Stranden hvid som »Stomatol«,
af Sommerbrisens Bolger.
Det er vort Kaplaskjol.
Hersöngur Kaplskýlinga.
Lag: Allons enfants de la Patrie.
Útí stríð nú með fjálgleik vjer förum
fyr’ vort elskaða Kaplaskjólsland
og með hugrekki’ í hjarta’ og á vörum
:|: höggvum sláum og skjótum í bland. :|
Gefum engum þeim grið er vjer vinnum
gætni brúkuin er förum af stað
en ef einhver nú uppdagar það
að óvinina talsvert sje minn’ um —
þá æpum heróp hátt