17. júní - 01.09.1925, Side 13

17. JUNÍ
45
höfundar Gunnarssonar vakti
frámunamikla eftirtekt og umtal, enda
var hún svo skörulega framflutt og af
slíkri sannfæringu töluð, að hún hlaut
að fara hernámi um hvern huga.
Gunnar tók ekki silkihönskunum á
hugsjóninni um ríkjaeiningu Norður-
landa, heldur vafði hann reiparendunum
um báðar hendur og herti vel að.
Má vera að slík aðferð komi ein að
gagni á skapastund Norðurlanda.
Merkilega ræðu flutti Vilhjálmur
magister Gíslason sjálfan þjóðhátíð-
ardaginn, 17. júní. Þar á hlýddu allir
nefndarmenn og umboðsmenn hinna
ýmsu stúdentafjelaga. Vilhjálmur ávarp-
aði stúdenta á íslensku, en er fáir
skildu, sneri hann máli sínu á danska
tungu. Hann gat þess, að árið 1930
myndu verða stórkostleg hátíðahöld á
íslandi í tilefni af þúsundára-afmæli
Alþingis, og honum fanst líklegt, að
þá yrði haldið norrænt stúdentamót í
Reykjavík.
Gleðilegt væri ef úr þessu yrði.
Næstu norrænu mótin munu haldin í
hinúrn höfuð borgum Norðurlanda, og
er þá höfuðborg íslands ein útundan.
Ef Þjóðleikhús og Stúdentagarður
ásamt háskóla, væru komin upp, þá,
fengjum vjer hið besta tækifæri til
þess að sýna frændum vorum áþreif-
anlegan ávökst íslenskrar menningar,
og aldrei fáum vjer betra tækifæri en
þá, til þess að auka viðkynningu
mentamanna frændþjóðanna á öllum
vorum högum. Veglegt væri að minn-
ast 1000 ára aímælis Alþingis, er nor-
rænir stúdentar væru samankomnir á
Þingvöllum. Ókleift er þetta engan-
veginn. Má hjer benda á eina leið,
en hún er sú, að leigt sje skip, sem
siglir á helstu hafnir á Norðurlöndum
og flytur síðan stúdentana út til Is-
lands. Mun svo ekki rætt um mál
þetta frekar, en íhugi þeir sem vilja.
Ellinggaard, w/7 25.
Lárus Sigurbjörnsson.
Frá alþjóðafundi fjelagsins
„Stjarnan í austri“.
UNDIRRITAÐUR hafði tekist ferð á
hendur til Hollands, til að vera
þar á alþjóðafundi fjelagsins „Stjarnan
í austri“. ■ Fundurinn var haldinn í
Ommen. Voru fundarmenn rúmlega
1000, að því er mjer var sagt, og úr
öllum áttum heims. Enska var aðal-
lega töluð, enda það málið er flestir
skildu. Fundurinn var haldinn úti í
skógi, og höfðust menn þar við í
tjöldum. Á kvöldin var kynt bál mikið,
er fundarmenn söfnuðust í kringum.
Var það nefnt „camDfire". Voru þar
haldnar ræður, sungið og spilað á
hörpu. Yfir öllu hvíldi látlaus tign. Alt
var einfalt og óbrotið, og einmitt þess
vegna fagurt og aðlaðandi. Fegurðin
er æfinlega látlaus og óbrotin. En á
ýmsu mátti sjá, að hinn nýi tími
hafði völdin þarna í Ommen. Aðeins
jurtafæða var á borð borin. Konur
margar höfðu klipt hár sitt, o. s. frv.
Þeir, er ræður fluttu á mótinu, voru
meðal annara þessir: Dr. Annie Besant,
verndari fjelagsins, Dr. Lily Heber,
fulltrúi Noregs, — Oscar Kollerstrom
og Dr. G. S. Armdale. Það á ekki við
hjer að segja nákvæmlega frá því, er
gerðist á fundinum. Aðeins vil jeg
taka það fram, að þau áhrif er eg
varð fyrir þar, eru mjer ógleymanleg
1