Jazzblaðið - 01.05.1948, Síða 14

Gunnur Ormslev:
JAZZ Á NORÐURLÖNDUM
er ekki slæmur
Allmargar óskir hafa komið fram um að blaðið birti eitthvað um jazz í Danmórku
og Svíþjóð. í því skyni snérum við okkur til Gunnars Ormslev og báðum hann um að
taka saman greinarkorn um þetta efni. Hann sagði þaö velkomið, en treysti sér ekki til
að skrifa greinina á íslenzku. því þó hann tali máliö allvel eftir að hafa verið hérna 1
eitt og hálft ár, þá gengur honum ekki eins vel að skrifa það. Aftur á móti kvaöst
hann geta haft það á dönsku, en þá kom til okkar kasta að þýða það, og hefði það
verið svipað og fyrir Gunnari að skrifa islenzkuna.
Endalokin urðu svo þau að hann hafði greinina á ensku, sem hann taiar og skrif-
ar eins og innfæddur og þýddum við svo. Gunnar þarf vart að kynna fyrir lesendum.
Hann er fæddur og uppalinn í Danmörku, en móðir hans er islenzk. Hann kom hingað
til lands fyrir hálfu öðru ári og nokkrum mánuðum síðar stofnaði hann G.O.-quintett-
inn, sem margir muna eftir. Gunnar lék þá á altó-saxafón, en á hann byrjaði hann að
leika rétt áður en hann kom til íslands. Hann skipti yfir á tenór-saxafón fyrir fjórum
mánuðum eða um leið og hann réðist í K '
Jazz á Norðurlöndum er kominn á mjög
hátt stig. Fremstu löndin eru Svíþjóð og
Danmörk, sem með sínum tíu milljónum
íbúa, hafa á að skipa fjölda jazzáhuga-
manna. Níu af hverjum tíu veitingastað-
anna eru með úrvals danshljómsveitir, þar
sem meðlimirnir eru allt frá fimm og upp í
átján manns. Stærri hljómsveitirnar eru
þó mest megnis í Svíþjóð en hinar minni
í Danmörku. í Noregi og Finniandi hefur
jazzinn enn ekki náð til almennings, en
trúið mér, hann á eftir að gera það ná-
kvæmlega eins og hér. Ef raðað væri niður
í stóra hljómsveit, sem væri skipuð beztu
jazzleikurum Norðurlanda, mundi Svíþjóð
Hkast til fá fimm (alla) trompetta, tvo
trombóna og þrjá saxafóna. Danmörk
mundi aftur á móti ekki fá neinn trompet,
,-sextettinn.
en tvo trombóna og þrjá saxafóna og svo
allan rhythmann, píanó, guitar, bassa og
trommur. Ég ætla ekki að fara út í neinar
nafnaupptalningar, það hefði lítinn tilgang,
þar sem flestir mannanna eru óþekktir hér
á landi.
í stríðinu skeði hið ótrúlega að Danirnir
voru miklu betur settir en Svíarnir. Jazz
var ekki bannaður í Danmörku stríðið út.
Hvers vegna veit ég ekki, því Þjóðverjarnir
bönnuðu hann í öllum öðrum löndum, sem
þeir hertóku. Svíarnir höfðu ótæmandi
möguleika á að bæta sig og afla sér meiri
þekkingar, en þrátt fyrir það skeði ekkert.
Danirnir, aftur á móti, voru í einangruðu
landi, það barst ekki svo mikið sem
grammafónsplata eða nótnablað til lands-
ins í fimm ár, svo að þeir urðu að vinna
14 ^tutllmÍli