Jazzblaðið - 01.10.1950, Blaðsíða 14
II. GREIN:
UNGAR BE-BOP STJÖRNUR
Theodóre „Fats“ Navarro fæddist í
Key West fyrir tæplega tuttugu og sex
árum. Foreldrar hans og systkini höfðu
mikinn áhuga fyrir tónlist
og Fats fékk góða tilsögn í
píanóleik frá sex ára aldri.
Hann byrjaði að leika á
trompet 13 ára gamall og
byrjaði hann brátt að leika
með hljómsveitum. Hann lék
í eitt sumar á tenór-saxó-
fón, meðan hann átti frí frá
skólanum. Þegar hann kom
til New York 1943 sáu jazz-
áhugamenn, að hér var efnilegur trom-
petleikari á ferðinni, og leið ekki á löngu
áður en hann var farinn að leika með
þekktum hljómsveitum, svo sem Lionel
Hampton, Andy Kirk, Billy Eckstine
og síðar minni Be-bop hljómsveitum.
Fats varð í hópi fremstu Be-bop trom-
petleikaranna, hinn hreini stíll hans
varð til þess, að margir tóku hann fram
fyrir Gillespie. Fyrir nokkrum vikum
lézt Fats í New York. Banamein hans
var berklar, sem höfðu þjáð hann síð-
ustu tvö árin, og er mikil eftirsjá eftir
Fats Navarro, einum fremsta jazzleik-
ara, sem fram hefur komið síðari árin.
Errol Garner píanóleikari fæddist í
Pittsburgh fyrir tuttugu og níu árum.
Faðir hans var píanóleikari, svo að það
var engin furða, þó að Erroll byrjaði
ungur að leika á hljóðfærið, og var hann
aðeins 16 ára, þegar hann byrjaði með
eigin hljómsveit. Hann kom til New
York 1944 og lék í næturklúbbum í 52.
stræti og nokkru síðar byrjaði hann
með tríói Slam Stewart bassaleikara.
Hann hefur síðan leikið
með nokkrum öðrum litlum
hljómsveitum, og í seinni tíð
hefur hann verið með eigið
tríó.
Hann hefur mikið leikið
inn á plötur, bæði með
hljómsveitum og sem einleik-
ari, og stíll hans, sem ef til
vill er ekki Be-bop stíll,
heldur annar áþekkur og
mjög ,,moderne“, hefur vakið mikla eft-
irtekt og aðdáun.
FRAMII. á bls. 19.
14 jazMaM