Morgunblaðið - 06.01.2009, Qupperneq 28

28 Minningar
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 6. JANÚAR 2009
✝ Halldór Þor-björnsson fæddist
í Neðra-Nesi í Staf-
holtstungnahreppi í
Mýrasýslu 6. apríl
1921. Hann lést
föstudaginn 26. des-
ember síðastliðinn.
Foreldrar hans voru
Þorbjörn Sigurðsson,
bóndi í Neðra-Nesi
og Þórdís Halldórs-
dóttir. Tvö eldri
systkini átti Halldór,
Þórdísi og Sigurð og
eru þau látin.
Halldór kvæntist 10. janúar 1964
Hildi Solveigu Pálsdóttur, f. í
Stykkishólmi 1. nóvember 1916.
1949. Fulltrúi hjá sakadómaranum
í Reykjavík frá 1. október 1945 til
21. apríl 1961. Settur bæjarfógeti
á Sauðárkróki og sýslumaður
Skagafjarðarsýslu júní-september
1948. Settur sakadómari í Reykja-
vík frá 21. apríl 1961, skipaður
sakadómari frá 26. maí sama ár
og skipaður yfirsakadómari þar 3.
ágúst 1973 frá 1. sama mánaðar.
Skipaður dómari við Hæstarétt Ís-
lands 6. júlí 1982 frá 1. september
sama ár, veitt lausn frá embætti 8.
júlí 1987 frá 1. september sama
ár. Prófdómari við lagadeild Há-
skóla Íslands frá 1975. Skipaður
af Hæstarétti dómari í Félagsdómi
frá 1. október 1980 til 1. október
1983. Varaformaður Siglingadóms
frá 13. ágúst 1973 til 1982.
Halldór verður jarðsunginn frá
Dómkirkjunni í dag og hefst at-
höfnin klukkan 15.
Foreldrar hennar
voru Páll Friðrik Ví-
dalín Bjarnason,
sýslumaður á Sauð-
árkróki og í Stykk-
ishólmi og Margrjet
Árnadóttir.
Stjúpdóttir Hall-
dórs var Unnur Þor-
valdsdóttir, f. í
Reykjavík 21. sept-
ember 1940, d. 18.
desember 1985.
Halldór varð stúd-
ent frá Mennta-
skólanum í Reykjavík
1939 og cand. juris frá Háskóla Ís-
lands 28. maí 1945.
Héraðsdómslögmaður 15. apríl
Í dag kveðjum við Halldór Þor-
björnsson. Halldór var nágranni okk-
ar á Stýrimannastíg í Reykjavík í
hálfan annan áratug og kynntumst
við þar einstökum gæðamanni í alla
staði og aldrei bar skugga á vinátt-
una, öll þau ár sem við þekktumst.
Okkar fyrstu kynni voru þau að
hjónin Halldór og Hildur buðu okkur
velkomin í hverfið. Allt frá þeim degi
voru samskiptin mikil og góð á milli
heimilanna. Væntumþykja og um-
hyggja Halldórs var umvefjandi,
hann sýndi öllu því sem börnin mín
fengust við mikinn áhuga. Þegar
Magdalena Salvör var að læra að lesa
fór sú stutta nær daglega yfir að lesa
fyrir Halldór, þannig hjálpaði hann til
með uppörvun og hrósi. Eins höfðum
við Hildur gaman af þolinmæði Hall-
dórs þegar litlu stelpurnar langaði til
að horfa á myndbandið „Bleika par-
dusinn“ aftur og aftur, Halldór sat
með þeim og horfði á eins og þetta
væri einmitt hans uppáhalds mynd-
efni.
Halldór var óvenju orðsnjall,
skemmtilegur og um leið fágaður
maður. Hann hafði ríka kímnigáfu og
góðar gáfur. Af Halldóri stafaði hlýja,
heiðarleiki og nærvera hans var
elskuleg. Halldór hafði stálminni og
var alls staðar vel heima, ég naut þess
að geta fengið hjá honum svör við
hverju því sem mig langaði að fræðast
um, hvort sem var í námi eða leik.
Það er margs að minnast, þau voru
oft skemmtileg kvöldin hjá Halldóri
og Hildi. Samræður fjörugar og pípu-
ilmur í loftinu, ljúft að gleyma amstri
hversdagsins hjá þeim hjónum. Fyrir
allnokkru höfðum við dönsk kvöld
heima hjá Halldóri og Hildi, horfðum
við þá á danska þætti og að sjálfsögðu
voru veitingar að hætti Dana. Það var
góð stund þegar við fórum nokkur
héðan af Stýrimannastígnum á Hótel
Holt með Halldóri og Hildi að fagna
85 ára afmæli hans. Þau hjónin fóru á
kostum þá eins og endranær, það var
alltaf svo kátt í kringum þau.
Ég er þakklát að hafa átt Halldór
að vini og þykir ómetanlegt að börnin
mín hafa alist upp með þeim heiðurs-
hjónum. Hjónaband Halldórs og
Hildar var einstakt, ást, virðing og
gleði einkenndi þeirra fallega sam-
band. Elska hans og vinátta við mig
og mína fjölskyldu er dýrmæt og er
ég er ævinlega þakklát fyrir að hafa
kynnst þessum heiðursmanni og hafa
átt hann að vini.
Ég sakna hans sárt og sendum við
fjölskyldan Hildi og öðrum ástvinum
innilegar samúðarkveðjur. Kveð
Halldór með virðingu og þakklæti
fyrir allt og allt. Blessuð sé minning
hans.
Laufey Böðvarsdóttir.
Látinn er kær vinur, Halldór Þor-
björnsson, fyrrverandi yfirsaka-
dómari í Reykjavík og síðar dómari
við Hæstarétt Íslands. Ég átti því láni
að fagna sem ungur og óreyndur lög-
fræðingur að kynnast Halldóri árið
1991. Leiðir okkur lágu saman í gegn-
um verkefni fyrir dóms- og kirkju-
málaráðuneytið í tengslum við að-
skilnað dómsvalds og umboðsvalds í
héraði.
Þetta tækifæri að vinna með Hall-
dóri, svo reyndum og vönduðum lög-
fræðingi, og læra af honum var ómet-
anleg reynsla sem ég hef búið að allar
götur síðan. Hann hafði réttlæti og
sanngirni að leiðarljósi og varð mér
fyrirmynd. Vinnubrögð hans voru ög-
uð og vönduð, hann skrifaði fallegt ís-
lenskt mál auk þess að vera hnitmið-
aður og skýr í framsetningu á
lögfræðilegum texta.
Kynni okkar Halldórs hófust á fag-
legum nótum og fljótlega tókst með
okkur vinátta. Gaman var að ræða við
hann og hlusta á frásagnir hans af
mönnum og málefnum en ekki síst
þekktum dómsmálum. Hann sýndi
mér allt frá fyrstu tíð sérstaka hlýju
og elskusemi.
Halldórs verður ekki minnst án
þess að nefna lífsförunaut hans, Hildi
Pálsdóttur. Þau áttu glæsilegt heimili
og var samband þeirra fallegt og ein-
kenndist af ást og virðingu. Skemmti-
legt var að heimsækja þau sem tóku
mér ávallt opnum örmum og ekki síð-
ur börnum mínum.
Kynni við þau hjónin eru mér dýr-
mæt og geymi ég minninguna um
Halldór eins og fjársjóð í hjarta mínu.
Hildi sendi ég innilegar samúðar-
kveðjur frá mér og fjölskyldunni.
Svala Ísfeld Ólafsdóttir.
Við fráfall Halldórs Þorbjörnsson-
ar streyma að minningar um góðan
vin og starfsfélaga. Halldór var yfir-
sakadómari í Reykjavík er ég hóf
störf sem dómari við Sakadóm
Reykjavíkur 1973 og unnum við þar
saman uns Halldór var skipaður
hæstaréttardómari 1982. Reyndist
hann mér ætíð hinn besti ráðgjafi og
varð ég þess fljótt áskynja hve góður
og glöggur lögfræðingur hann var,
auk þess sem hann hafði mikla
reynslu sem dómari í áratugi. Úrbæt-
ur á íslensku réttarfari voru honum
mikið áhugamál, er við ræddum oft,
og lagði hann á sig ómælda vinnu við
að kynna sér réttarfar í öðrum lönd-
um, ekki síst á meginlandi Evrópu.
Hann átti lengi sæti í réttarfarsnefnd
og var þar með virkur þátttakandi í að
koma á þeim mikilvægu breytingum
sem urðu á réttarfari og dómstóla-
skipan í upphafi tíunda áratugar síð-
ustu aldar þegar meðal annars voru
sett lög um aðskilnað dómsvalds og
umboðsvalds í héraði. Með því komst í
höfn baráttumál dómara og samtaka
þeirra um langa hríð.
Halldór Þorbjörnsson var hæglát-
ur maður og mjög frábitinn því að láta
á sér bera. Hann hafði hins vegar af
miklu að miðla. Var það ætíð tilhlökk-
unarefni að hitta hann og voru sam-
ræður við hann einstaklega skemmti-
legar og fræðandi. Áhugasvið hans
voru ekki einungis dómsmál og rétt-
arfar heldur naut hann þess ekki síð-
ur að ræða um bókmenntir og listir al-
mennt. Hann var vel að sér um
stefnur og strauma í listum hér á
landi á fyrri hluta og um miðbik síð-
ustu aldar enda þekkti hann ýmsa
þeirra listamanna er þá gerðu garð-
inn frægan. Einnig las hann mikið
verk erlendra höfunda og það sem rit-
að var um þá.
Hann hafði gott lag á því að vekja
áhuga þeirra, sem við hann ræddu, á
verkum er hann hafði kynnst og
þannig voru það ófáar bækurnar sem
undirritaður las að hans áeggjan og
voru sumar fengnar að láni hjá hon-
um. Það var einstaklega skemmtilegt
að njóta gestrisni hans og hans ágætu
eiginkonu, Hildar Pálsdóttur, á fal-
legu heimili þeirra við Stýrimanna-
stíg. Þau lögðu á sínum tíma mikla
natni og myndarskap í að endurnýja
hús sitt, sem er gamalt og stílfagurt
timburhús, og hygg ég að það fram-
tak hafi orðið mörgum til eftirbreytni.
Við hjónin yljum okkur einnig við
minningar um ógleymanlega ferð er
við fórum með Hildi og Halldóri sum-
arið 1981 en þá ókum við suður
Þýskaland og heimsóttum marga
sögufræga og fagra staði. Nutum við
þar góðrar þekkingar Halldórs á sögu
lands og þjóðar. Mörgum árum
seinna, eftir að Halldór hafði látið af
störfum, slóst hann í för með dóm-
urum, sem fóru til Berlínar til að
kynna sér störf dómstóla þar og sýndi
það vel lifandi áhuga hans á þessu
sviði. Áttum við þar saman góðar
stundir.
Um leið og góður vinur er kvaddur
með þakklæti og söknuði eru Hildi og
fjölskyldu hennar sendar innilegar
samúðarkveðjur.
Haraldur Henrysson.
Það fylgdi Halldóri Þorbjörnssyni
virðuleiki embættismannsins sem
ekki mátti vamm sitt vita. En jafn-
framt gat hann verið svo bráð-
skemmtilegur á sinn fágaða máta að
hann varð miðpunktur samkvæmisins
einhvern veginn alveg fyrirhafnar-
laust. Ég er svo heppinn að hafa
þekkt hann síðan ég man eftir mér – í
nærri 60 ár. Og mér finnst hann hafa
mótað líf mitt að mörgu leyti. Um-
ræðan sem hann skapaði var alltaf
spennandi. Ég minnist þess ekki að
hann hafi talað mikið um sérgrein
sína, lögfræðina, og ekki ræddi hann
um pólitísk þrætuefni samtímans. En
um bókmenntir og sögu fannst hon-
um gott að ræða, og þá var það gjarn-
an hið spaugilega eða skrýtna sem
dregið var fram. Einnig hafði hann
gaman af að benda á ambögur í mál-
fari og þá birtist óvenjulegt næmi
hans á mál og stíl. Sjálfur naut ég
hjálpar hans á þessu sviði þegar hann
gerði mér þann greiða að fara yfir
langan þýðingartexta. Það var góður
skóli.
Þá var landafræði áhugamál hans.
Halldór Þorbjörnsson
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir og amma,
GUÐLAUG BRYNJA GUÐJÓNSDÓTTIR
íþróttakennari,
áður til heimilis á Laugarásvegi 20,
andaðist á hjúkrunarheimilinu Skjóli aðfaranótt
aðfangadags jóla.
Hún verður jarðsungin frá Áskirkju miðvikudaginn
7. janúar kl. 13.00.
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á Krabbameinsfélag Íslands,
minningargjöf Guðjóns B. Ólafssonar og Guðlaugar B. Guðjónsdóttur til
rannsókna á krabbameini í blöðruhálskirtli.
Guðjón Jens Guðjónsson, Shelly Olafsson,
Bryndís Guðjónsdóttir, Guðjón Baldursson,
Brynja Guðjónsdóttir,
Ása Björk Guðjónsdóttir, Daníel Oates,
Ólafur Kjartan Guðjónsson
og barnabörn.
✝
Okkar innilegustu þakkir til allra þeirra sem sýndu
okkur samúð, vináttu og hlýhug við andlát og útför
eiginmanns míns, föður okkar, tengdaföður og afa,
KRISTJÁNS ÁSVALDSSONAR
fyrrv. bónda
frá Múla í Aðaldal.
Fríða Jóhannesdóttir,
börn, tengdabörn og barnabörn.
✝
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir
og amma,
GUÐRÚN J. HARALDSDÓTTIR,
Nýbýlavegi 82,
Kópavogi,
sem andaðist á krabbameinsdeild Landspítalans
við Hringbraut laugardaginn 27. desember, verður
jarðsungin frá Fossvogskirkju miðvikudaginn
7. janúar kl. 13.00.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir en þeim sem vildu minnast
hennar er bent á Krabbameinsfélag Íslands.
Einar Guðmundsson,
Aðalsteinn Einarsson,
María Einarsdóttir, Þorsteinn Einarsson,
Einar Rökkvi Þorsteinsson.
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
ÞÓRUNN MAGNÚSDÓTTIR
sagnfræðingur,
síðast að Dalbraut 27,
Reykjavík,
lést að kvöldi aðfangadags 24. desember.
Útför fer fram frá Fossvogskirkju miðvikudaginn
7. janúar kl. 15.00.
Blóm og kransar eru vinsamlegast afþakkaðir, en þeim sem vilja minnast
hinnar látnu er bent á góðgerðarfélög.
Eygló Bjarnardóttir,
Ingibjörg Bjarnardóttir, Geir Ólafsson,
Erla Bil Bjarnardóttir,
Magnús Bjarnarson,
Guðrún Helgadóttir, Helgi Thorarensen,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
SIGRÚN SIGURÐARDÓTTIR
frá Gvendareyjum,
síðast til heimilis á Hrafnistu,
Reykjavík,
lést á lungnadeild Landspítalans í Reykjavík
föstudaginn 26. desember.
Útförin fer fram frá Áskirkju fimmtudaginn 8. janúar
kl. 11.00.
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á Parkinsonssamtökin á Íslandi.
Brynja Bergsveinsdóttir, Theodór Aðalsteinn Guðmundsson,
Sigurður Bergsveinsson, Helga Bárðardóttir,
Lára Bergsveinsdóttir, Guðmundur Guðjónsson,
Alma Bergsveinsdóttir, Guðni Magnússon,
Freyja Bergsveinsdóttir, Guðlaugur Þór Pálsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Við færum hugheilar þakkir okkar öllum þeim er
auðsýndu okkur hlýhug og samúð við andlát og
jarðarför sonar okkar, bróður og dóttursonar,
ÞÓRIS ÁRNA JÓNSSONAR,
er lést mánudaginn 24. nóvember.
Megi nýárið færa ykkur gleði og farsæld.
Kolbrún Þórisdóttir, Jón B. Guðlaugsson,
Axel Helgi Jónsson,
Herdís Brá Jónsdóttir,
Þórhildur Helgadóttir.