Morgunblaðið - 10.06.2009, Qupperneq 19

Minningar 19
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 10. JÚNÍ 2009
✝ SvanlaugurMagnússon, kall-
aður Lilli, fæddist í
Reykjavík 17. október
1948. Hann lést á
Landspítalanum við
Hringbraut 28. maí
síðastliðinn. For-
eldrar hans voru
hjónin Eva Svan-
laugsdóttir, hjúkr-
unarkona, f. á Syðri-
Bægisá í Öxnadal 1.
maí 1906, d. 28. júní
1999, og Magnús
Jónsson, tollvörður, f.
í Tröllatungu í Steingrímsfirði 30.
janúar 1898, d. 13. september 1980.
Systir Svanlaugs er Ragnheiður f.
9. mars 1951, maki Friðgeir Hall-
grímsson, f. 12. febrúar 1950, og
eiga þau þrjú börn og
sex barnabörn.
Svanlaugur bjó í
Stórholti 14 til 1984,
þá flutti hann á Kópa-
vogshæli og bjó þar í
tvö ár, flutti þá á
heimili á lóð Kópa-
vogshælis, flutti það-
an 1995 á Ægisgrund
19 í Garðabæ, þar
sem hann bjó síðan.
Hann var í dagvistun í
Lyngási og Bjark-
arási meðan hann bjó
í Stórholtinu en eftir
það var hann í vinnu á hæfing-
arstöðinni Dalvegi.
Svanlaugur verður jarðsunginn
frá Háteigskirkju í dag, 10. júní, kl.
15.
Elskulegur mágur minn kvaddi
þennan heim að kvöldi 28. maí eftir
stutta legu en langa þrautagöngu,
en hann fæddist með Downs-heil-
kenni.
Hann bjó hjá foreldrum sínum í
Stórholti 14 í Reykjavík ásamt
yngri systur sinni, sem hugsuðu
alla tíð mjög vel um hann.
Á sínum yngri árum var hann í
dagvistun á Lyngási og seinna
Bjarkarási og fór alltaf á milli í
strætó einsamall, en á þessum
stöðum líkaði honum mjög vel. Ár-
ið 1984 flutti hann á Kópavogs-
hælið, en pabbi hans dó haustið
1980, og var þá orðið erfitt fyrir
mömmu hans að hugsa um hann.
Árið 1986 flutti hann síðan á sam-
býli á lóð Kópavogshælis og 1995
flutti hann á Ægisgrund 19 í
Garðabæ, sem varð heimili hans
frá þeim tíma. Þar blómstraði
hann, stundaði vinnu og Ævintýra-
klúbbinn þar sem hann málaði
myndir, en myndir hans hafa vakið
athygli hjá þeim sem hafa séð,
ferðaðist, fór á böll og ýmislegt
fleira.
Mamma hans dó sumarið 1999,
en meðan hún lifði og eftir að hann
flutti að heiman var hann hjá henni
aðra hverja helgi og hátíðisdaga og
lauk þeim helgum yfirleitt hjá
systur hans í mat, síðan heim-
keyrslu. Eftir lát móður þeirra þá
hélt Ragnheiður systir hans þess-
um vana og var hann ánægður með
það. Undanfarin tvö og hálft ár var
Alzheimer-sjúkdómurinn farinn að
hrjá hann, í kringum 60 ára afmæli
hans var hann kominn í hjólastól,
og síðan smáhvarf sjónin. Hann
var fluttur á Landspítalann við
Hringbraut að kvöldi uppstigning-
ardags og lést hann þar viku
seinna, fékk hægt andlát með syst-
ur sína og mág sér við hlið.
Dóra, Gígja, Sigurbjörg og aðrir
starfsmenn á Ægisgrund og við í
fjölskyldu Svanlaugs viljum þakka
innilega fyrir frábæra umönnun
alla tíð og ekki síst þessa und-
anfarna mánuði.
Einnig sendum við ykkur og íbú-
um á Ægisgrund okkar innilegustu
samúðarkveðjur.
Einnig viljum við þakka starfs-
fólki á deild 11 G á Landspítalan-
um við Hringbraut innilega frá-
bæra umönnun og nærgætni
þennan tíma sem hann var hjá
þeim.
Friðgeir.
Ó, Jesús bróðir besti
og barnavinur mesti,
æ breið þú blessun þína
á barnæskuna mína.
(Páll Jónsson.)
Elskulegur móðurbróðir okkar
er látinn. Hann náði að halda upp
á 60 ára afmælið sitt í október síð-
astliðnum. Við vitum að hann er nú
kominn á betri stað til afa og
ömmu, þar sem veikindi munu ekki
hrjá hann lengur. Hann bjó í Stór-
holtinu, í foreldrahúsum langt
fram á fimmtugsaldurinn eða þar
til amma veiktist og fluttist hann
þá í Ægisgrund, sambýli fyrir
þroskahefta, þar sem hann eign-
aðist góða vini og naut umhyggju
yndislegs starfsfólks.
Lilli var alltaf mjög ljúfur og
hvers manns hugljúfi og þegar við
eignuðumst okkar börn sáum við
væntumþykjuna sem bjó í honum
frænda okkar. Við urðum að passa
að hann faðmaði þau ekki of fast,
þar sem hann var að reyna að vera
svo góður við þau. Þá rifjaðist upp
hvernig hann knúsaði okkur hér
áður fyrr, þegar við vorum lítil.
Lilli varð alltaf að vera vel greidd-
ur og rakaði sig samviskusamlega
á hverjum degi og hugsaði um út-
litið. Hann var líka mjög vanafast-
ur. Við munum minnast hans sitj-
andi í sófanum, með blað í hönd,
flettandi fram og tilbaka. Enginn
mátti taka blaðið af honum, bara
kíkja í það hjá honum, þegar hann
benti á mynd af Breiðholti. Þegar
hann kom í mat til mömmu, þá
varð alltaf að vera ís í eftirmat.
Þegar hann kom í sunnudagskaffi,
þá varð að vera terta á boðstólnum
og á aðfangadagskvöld gat hann
ekki farið heim fyrr en hann var
búinn að fá kaffi og tertu. Þá var
hann loksins tilbúinn til að fara
heim í Ægisgrund. Lilli var einnig
mjög ratvís og þegar hann tók
strætó milli Bjarkaráss og heimilis
síns og svo upp í Hléskóga, þá kom
það aldrei fyrir að hann færi út á
vitlausum stað. Ef amma „villtist“
með strætó, þá gat hún alltaf
treyst því að hann vissi hvar þau
væru. Hann skundaði á undan
henni, en þó ekki það langt að þau
sæju ekki hvort annað. Hann
stoppaði, sneri sér við og stundi
„Ooohhh“. Þegar hann var sóttur í
Ægisgrund, þá varð hann alltaf að
sitja frammí, eins og herforingi
fylgdist hann með að keyrð yrði
rétt leið. Annars heyrðist bara
„Ooohhh“.
Hann átti marga vini og stund-
aði félagslífið af krafti. Hann naut
þess að vera í Ævintýraklúbbnum,
en þar lærði hann meðal annars að
mála og eigum við fjölskyldan
myndir eftir hann. Sissu eru mjög
minnisstæð jólaböllin í Glæsibæ,
en hún og mamma urðu að skiptast
á að dansa við hann því ekki gat
hann hætt að dansa. Einnig var
orðið erfitt að fá hann heim í kaffi
um helgar, þar sem hann var oft
mjög upptekinn. Það voru annað
hvort bíóferðir, kaffihúsaferðir eða
afmælisveislur. Hann var einnig
mjög duglegur að ferðast, fór í
margar sumarbústaðaferðir í góðra
vina hóp og fór einnig í margar
ferðir út fyrir landsteinana. Það
var oft meira að gera hjá honum
heldur en okkur unga fólkinu.Við
söknum þín sárt, kæri frændi.
Kveðja,
Eva, Hallgrímur, Sesselja
ásamt fjölskyldum.
Í dag fylgjum við vini okkar og
félaga Svanlaugi Magnússyni til
grafar. Í huganum óskum við hon-
um góðrar ferðar og þökkum hon-
um samfylgdina.
Lilli eins og hann var kallaður
var með þeim fyrstu sem fluttu
hingað á Ægisgrundina í desember
árið 1995 og hefur skapast mikil
vinátta á meðal okkar. Svanlaugur
var gæddur gleði og lífskrafti og
átti auðvelt með að hrífa okkur
með sér, í glettni sinni og kátínu.
Hann stundaði vinnu á Hæfing-
arstöðinni á Dalvegi alla virka
daga. Hann tók virkan þátt í heim-
ilishaldinu á Ægisgrund á meðan
heilsan leyfði. Eftir hádegismat
hafði hann það hlutverk að ganga
frá þvottinum sínum og heimilis-
þvottinum og var hann iðinn við að
ganga frá eftir kvöldmat, skola
diskana og raða þeim í uppþvotta-
vélina og var þá oft handagangur í
öskjunni. Á sumrin fór hann ásamt
öðrum íbúum og starfsfólki í sum-
arbústaðaferðir í Daðahús á Flúð-
um í viku í senn og var þá farið um
næsta nágrenni að skoða ýmsa
sögufræga staði, t.d. Gullfoss,
Geysi, Skálholt og fleiri staði.
Hann var líka vanur að fara til
Dóru í Nýjabæ í sumardvöl í eina
til tvær vikur í senn, hann fór
einnig til útlanda með vinum sínum
og starfsfólki úr Ægisgrundinni.
Til fjölda ára var hann áskrifandi
að Morgunblaðinu og var það hans
fyrsta og síðasta verk á hverjum
degi að fletta blaðinu og sýna okk-
ur meðal annars markverðustu
myndirnar úr Breiðholtinu, en þar
bjuggu Ragnheiður og Friðgeir áð-
ur fyrr.
Fyrir um það bil tveimur árum
fórum við að merkja breytingar
hjá honum, þá aðallega minnis-
leysi. Hann var ekki lengur eins
fastur í sinni daglegu rútínu. Fyrir
rúmu ári veiktist hann og eftir það
hrakaði heilsu hans hratt.
Svanlaugur var í nánu sambandi
við Ragnheiði systur sína og Frið-
geir mág sinn. Voru þau iðin við að
heimsækja hann og sérstaklega í
veikindum hans í vetur. Við biðjum
algóðan Guð að blessa fjölskyldu
Svanlaugs, Ragnheiði, Friðgeir,
börn þeirra, þau Hallgrím, Evu og
Sesselju og fjölskyldur þeirra.
Svanlaugur var mjög einstakur og
góður vinur. Í okkar samheldna
hópi er nú stórt skarð. Guð blessi
minningu hans.
Torfhildur, Ólafur, Ebene-
ser, Heiða, Dagur og
starfsfólk í Ægisgrund 19.
Það er komið að kveðjustund.
Ég kynntist Svanlaugi Magnússyni
eða Lilla, eins og hann var alltaf
kallaður, fyrir fimm árum er ég
hóf störf á sambýlinu Ægisgrund
19 í Garðabæ. Þegar ég kom á Æg-
isgrundina í fyrsta skipti sat Lilli í
stólnum sínum í holinu, nýkominn
heim úr vinnu og var að fletta
Mogganum. Við heilsuðumst og
hann benti á mynd í Mogganum og
sagði Breiðholt. Þetta voru okkar
fyrstu kynni.
Þær eru margar minningarnar
sem koma upp í hugann. Minn-
ingar um yndislegan einstakling
sem var alltaf kátur og glaður.
Minningar um alla skemmtilegu
sumarbústaðaferðirnar sem við
fórum í á sumrin. Minningar um
öll skemmtilegu böllin sem við fór-
um saman á. Minningar um allar
skemmtilegu samverustundirnar
heima á Ægisgrundinni. Minningar
um allar hlýju móttökurnar er ég
mætti til vinnu, hann sagði svo oft:
„Neiiii ertu komin“ og svo mætti
lengi telja.
Elsku Ragnheiður, Friðgeir og
fjölskylda, missir ykkar er mikill,
en minningin um yndislegan bróð-
ur og vin mun lifa. Hvíl í friði
„Snúlli Búlli“.
Þín vinkona,
Sigurbjörg Magnúsdóttir.
Hann Lilli minn er dáinn. Með
söknuði kveð ég þennan vin minn
sem hafði svo mikið að gefa. Lilla
kynntist ég fyrir 11 árum er ég fór
að vinna á sambýlinu Ægisgrund
19 og fékk þann heiður að vera
umsjónaraðili hans þessi ár.
Margar minningar á ég um hann
sem ylja mér um hjartarætur, eins
og þegar við fórum saman til Beni-
dorm. Einn daginn vorum við á
ströndinni og hann langaði að fara
í hjólabátana en var ekki sáttur við
að stíga í sjóinn því að hann vildi
ekki blotna í fæturna en í bátinn
var hann harðákveðinn í fara og
lét sig hafa það, áttum við þar
ánægjulega siglingu.
Minningar um ballferðir þar
sem hann skemmti sér alltaf vel
og honum þótti alltaf skemmtileg-
ast að fara á skemmtun hjá For-
eldra- og vinafélagi Kópavogshæl-
is þar sem Ari Jónsson söng og
skemmti alltaf við mikinn fögnuð;
tala nú ekki um er hann fékk að
syngja í míkrófóninn hjá honum.
Lilli var ákveðinn og stóð fast á
sínu, glaðlyndur og gamansamur
og hafði yndi af að hlusta á tón-
list, sérstaklega íslensk dægurlög.
Við áttum margar góðar stund-
ir saman og skarðið sem hann
skilur eftir sig er stórt og ég veit
að hans verður afskaplega sárt
saknað af mörgum sem kynntust
honum. Ég sendi systur hans
Ragnheiði, Friðgeiri mági og
börnum þeirra Hallgrími, Evu og
Sesselju og fjölskyldum þeirra
mínar dýpstu samúðarkveðjur og
bið Guð að blessa minningu
þeirra um góðan bróður, mág og
frænda.
Vaktu, minn Jesú, vaktu í mér.
Vaka láttu mig eins í þér.
Sálin vaki, þá sofnar líf,
sé hún ætíð í þinni hlíf.
(Hallgrímur Pétursson.)
Hinsta kveðja, þín vinkona
Halldóra (Dóra).
Í dag kveðjum við góðan vin og
vinnufélaga okkar til margra ára,
Svanlaug Magnússon sem lést
hinn 28. maí sl. Við teljum það
mikið lán að hafa fengið að starfa
með Svanlaugi í gegnum árin og
viljum þakka fyrir kynni af ein-
staklega duglegum og ljúfum
samstarfsmanni sem lífgaði upp á
tilveru þeirra sem í kringum hann
voru. Við sendum fjölskyldu og
vinum Svanlaugs okkar innileg-
ustu samúðarkveður, megi góður
Guð styrkja ykkur í sorg ykkar.
Deyr fé,
deyja frændur,
deyr sjálfur ið sama.
Eg veit einn
að aldrei deyr:
dómur um dauðan hvern.
(Úr Hávamálum.)
Kveðja frá samstarfsfólki á
Hæfingarstöðinni á Dalvegi.
Elísabet Gísladóttir.
Svanlaugur Magnússon
         
 
   

    
 
    
     
     

 ✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir,
afi og langafi,
HERMANN VALDIMAR SIGFÚSSON,
Kirkjuvöllum 3,
Hafnarfirði,
lést á heimili sínu sunnudaginn 7. júní.
Sigríður Ósk Óskarsdóttir,
Guðmundína M. Hermannsdóttir, Jón B. Einarsson,
María Hermannsdóttir, Stefán Rowlinson,
Hermann Ó. Hermannsson, Margrét B. Sigurbjörnsdóttir,
Þorsteinn F. Hermannsson, Alda B. Larsen,
Þórunn Hermannsdóttir, Jóhann S. Helgason,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskulegur eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir og
afi,
STEFÁN STEFÁNSSON
fyrrv. bæjarverkfræðingur á Akureyri,
Skálatúni 11,
áður Barðstúni 1,
Akureyri,
lést á Fjórðungssjúkrahúsinu á Akureyri sunnu-
daginn 7. júní.
Útförin verður auglýst síðar.
Jóhanna Stefánsdóttir,
Stefán Stefánsson, Þórhalla L. Guðmundsdóttir,
Davíð Stefánsson, Olga Kashapova,
Þóra Ragnheiður Stefánsdóttir, Erling R. Erlingsson
og barnabörn.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir,
afi og langafi,
REINHARDT ÁGÚST REINHARDTSSON
fyrrv. leiksviðsstjóri,
Grenibyggð 27,
Mosfellsbæ,
lést á heimili sínu sunnudaginn 7. júní.
Jarðarför verður auglýst síðar.
Sigrún Linda Kvaran,
Halldór Reinhardtsson, Þóranna Andrésdóttir,
Linda Björk Kvaran, Höskuldur Björnsson,
Kolbrún Kvaran, Tómas Þráinsson,
barnabörn og barnabarnabörn.