Morgunblaðið - 10.06.2009, Blaðsíða 21

Minningar 21
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 10. JÚNÍ 2009
Minningin um Arnór og þann tíma
sem þið áttuð saman mun lifa. Megi
Guð almáttugur styrkja ykkur og
styðja á þessum erfiðu tímum og
milda sorgina.
Sigurfljóð langamma,
Halldóra ömmusystir og
fjölskylda.
Elsku besti Arnór Alex.
Ó, Jesús bróðir besti
og barnavinur mesti,
æ breið þú blessun þína
á barnæskuna mína.
(Páll Jónsson.)
Þetta fallega barnavers höfum við
oft sungið saman á leikskólanum
Norðurbergi þegar einhver hefur
misst nákominn ættingja. Þá kveikj-
um við á kerti og sendum hlýjar
hugsanir sem börnin kalla hugar-
gjafir.
Aldrei datt okkur í hug að við
ættum eftir að missa einhvern úr
hópnum, líkt og nú hefur gerst.
Elsku Arnór Alex okkar, nú höf-
um við sungið þetta vers fyrir þig,
kveikt á mörgum kertum og sent
þér okkar fallegustu „hugargjafir“,
grátið mörgum tárum og átt mjög
erfitt með að skilja af hverju þetta
þurfti að gerast.
Við ætlum samt að reyna að vera
dugleg og muna allar yndislegu
stundirnar okkar í leikskólanum, í
skóginum, við Hvaleyrarvatn, úti í
„Hrauninu okkar“ flakkinu okkar á
söfnin, fjöruna, niður að Læk, í
hesthúsið hjá Henný og Húsdýra-
garðinn þar sem þú fræddir okkur á
því að selirnir væru spendýr og
hefðu heitt blóð.
Þegar við hugsum um þig koma
fallegu eiginleikarnir þínir upp í
hugann, blíður, umhyggjusamur,
með ríka réttlætiskennd, ljúfur og
jákvæður, fróðleiksfús og forvitinn
og með kollinn fullan af stjörnum.
Elsku Hjördís, Ágúst og Silja
Rut, hugur okkar hefur verið hjá
ykkur síðastliðna mánuði í veikind-
um Arnórs litla.
Megi góður guð styrkja ykkur og
alla fjölskylduna í þessari miklu
sorg og um ókomna framtíð.
Kærar kveðjur,
Allir vinirnir á Norð-
urbergi, stórir og smáir.
Undurfríði vinur okkar, smágerði
og bjarti hrokkinkollurinn er farinn,
drengurinn sem gat brosað allan
hringinn. Við ætluðum okkur að
fylgja honum í gegnum lífið, fannst
það jafn sjálfsagt og að draga and-
ann. Svo er allt í einu komið að
kveðjustund.
Arnór Alex var mjög hrifinn af
bílum, ég náði alltaf að vera á nógu
spennandi bílum fyrir hann, og þeg-
ar Guðjón Atli sonur minn, ég og
Arnór Alex, fengum einu sinni að
stelast ein saman þrjú fékk hann að
taka í. Við áttum ógleymanlegan
dag, gerðum allt af okkur, vorum
brosandi allan daginn. Eitt skipti
fylltum við Hjördís bílinn af börn-
unum okkar og fórum austur, um
leið og Arnór Alex var kominn í
barnastólinn sinn aftur í, varla orð-
inn talandi, byrjaði hann með hjálp
vinar síns að stjórna fjöldasöng „We
will, we will rock you“, við vorum á
rétta bílnum og það dugði til að
skemmta Arnór Alexi alla ferðina.
Ekki má gleyma hvalaskoðuninni
síðasta sumar. Guttarnir ræddu
saman um það hvað hvalur væri og
hvað þeir gætu gert, voru búnir að
æsa hver annan vel upp þegar við
byrjuðum bátsferðina enda sáu þeir
örugglega 200 hvali í ferðinni meðan
við hin sáum einhvern tug. Þeir
voru með myndakort með sér af
hvölum við Ísland og voru vissir um
að þeir hefðu séð þá alla þó að mæð-
ur þeirra gætu bara merkt við tvo.
Það skipti engu máli hvort það var
stutt eða langt á milli þess sem við
hittum Arnór Alex, það var bara á
hreinu að við vorum vinir, aldrei
neitt mál. Þennan hvaladag vorum
við að sjálfsögðu aftur að sögn Arn-
órs Alex á rétta bílnum.
Við erum ekki öll jafn heppin með
það hvaða umhverfi við fæðumst í,
en Arnór Alex var heppinn, elsk-
aður af foreldrum sínum og systur,
hann var jafngljáfægður og bílarnir
hans Gússa, sinnt í jafnmiklum smá-
atriðum og þeir. Ég man eftir góðu
dæmi þegar strákarnir áttu að fara í
sportið, foreldrar hans mættu með
hann vel útbúinn og hann brosti all-
an hringinn, hljóp út og suður, var
með röngu liði eða á röngum vall-
arhelmingi eða hljóp í ranga átt en
alltaf jafn glaður. Hjördís og Gússi
brostu jafnmikið, voru stolt af hetj-
unni sinni alveg eins og hann var.
Kraftaverkið þeirra.
Ég brosi í gegnum tárin því ég
finn ylinn af minningunum um
þennan brosmilda sólargeisla sem
við fengum inn í líf okkar. Þakklát
fyrir hverja stund. Við finnum öll
svo til með vinum okkar og skiljum
ekki hvernig lífið ætlar sér að halda
áfram eins og ekkert hafi gerst. Er
dómarinn blindur, sér hann ekki að
hér þarf að gefa rauða spjaldið og
liðið þarf á leikhléi að halda? Guðjón
Atli sagði í barnslegri einfeldni sinni
að nú væri Arnór Alex ofurhetja
sem gæti flogið og á morgun þegar
hann yrði stór ætlaði hann að verða
ofurhetja líka. Ofurhetjan vinur
okkar hann Arnór Alex sem snerti
okkur öll með ofurmætti sínum,
brosinu sem enginn gat vikið sér
undan og hann hitti alla í hjartastað
með. Elsku vinir okkar, Hjördís,
Gússi og Silja Rut, megi tími ykkar
með Arnóri Alexi gefa ykkur þann
styrk sem þarf núna þegar lífið
heldur áfram.
Guðný, Guðjón Atli
og fjölskylda.
Arnór var frábær strákur. Hann
var alltaf brosandi, hlæjandi og
glaður með lífið. Alltaf þegar ég
hitti hann kom hann hlaupandi til
mín og knúsaði mig. Arnór var vin-
ur allra og myndi aldrei gera nein-
um mein eða vera vondur við neinn.
Ef ég fengi eina ósk myndi ég óska
þess að þetta litla kríli kæmi aftur.
Ég sakna hans óendanlega mikið.
Hann barðist fyrir lífi sínu og var
ótrúlega duglegur. Hann var lítill og
þessi litli kroppur gat bara ekki
meira. Fyrir mér var Arnór ekki
bara bróðir bestu vinkonu minnar,
heldur líka vinur minn. Ég mun
aldrei gleyma þér, elsku Arnór
Alex, ég hugsa til þín á hverjum
degi. Ég veit að þér líður vel í
himnaríki. Ég elska þig að eilífu,
krúttið mitt.
Guð veri með þér, elsku Arnór.
Ástarkveðja,
Íris.
Arnór Alex frændi minn er allur.
Ég gleymi þeim degi seint fyrir
rúmum sex árum þegar ég fékk
símtal frá systur minni til Bret-
lands þar sem hún tjáði mér að ég
hefði eignast lítinn frænda. Mán-
uðir liðu þangað til ég sá hann í
fyrsta sinn. Þá blasti við mér bros-
mildur „bolti“ sem strax hafði
þessa sterku nærveru. Hann var
fljótur að heilla alla fjölskylduna
upp úr skónum enda var hann ein-
staklega ljúfur drengur með gott
hjartalag. Allir kepptust um að fá
að vera í kringum hann og var
hann í sérstöku uppáhaldi hjá
frænkum sínum sem gerðu allt til
þess að fá hann í næturpössun.
Engu að síður leið honum hvað
best heima hjá sér á Laufvanginum
með foreldrum sínum og Silju syst-
ur sinni.
Það var í senn aðdáunarvert og
fallegt að fylgjast með samskiptum
Arnórs við foreldra sína og systur.
Mikill kærleikur einkenndi heimilið
og var fjölskyldan einkar sam-
rýmd. Þeir feðgar voru miklir fé-
lagar og var pabbi Gússi hetjan
hans. Hann var augasteinn móður
sinnar og var Arnór sérlega
„brjóstgóður“ þegar hún var nærri.
Arnóri þótti óskaplega vænt um
systur sína og vildi ólmur vera í
kringum hana og var vinátta þeirra
systkina kærleiksrík.
Frá því að Arnór veiktist hefur
fjölskyldan staðið með honum í
baráttu hans fyrir lífi sínu. Ég held
að ég geti fullyrt að ég muni aldrei
sjá eins hetjulega framgöngu á
minni lífsleið eins og baráttu hans
fyrir tilvist sinni á þessari jörð.
Það er sárt að kveðja litla
frænda sinn sem náði því miður
einungis að verða sex ára gamall.
En ég er þakklátur að hafa kynnst
þessum kærleiksríka, fjöruga og
þenkjandi strák sem gladdi alla í
kringum sig.
Guð blessi þig, Arnór minn.
Þinn frændi,
Þórarinn Böðvar.

 





 
 



 
  

            
! "# $!% &   '
(!!% 
! $)
(!!*% !! +! (
(!!*% , ( '$ 
(!!*% - $ .! $ 
(!!*% /  0

(!!*% 0  1 !
(!!*% 

  


 



 
    
       
✝
Elskulegur bróðir minn,
EINAR SIGURGEIRSSON,
sem lést á Sjúkrahúsi Seyðisfjarðar laugardaginn 6. júní, verður
jarðsunginn frá Seyðisfjarðarkirkju mánudaginn 15. júní kl. 14.00.
Hreinn Sigurgeirsson
og aðstandendur.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma, lang-
amma og langalangamma,
SIGURLAUG ARNDÍS JÓHANNESDÓTTIR,
Furugrund 73,
Kópavogi,
lést á Landspítalanum við Hringbraut þriðjudaginn
2. júní.
Útför hennar fer fram frá Digraneskirkju fimmtu-
daginn 11. júní kl. 15.00.
Jóhanna Kristbj. Guðmundsdóttir, Magnús Guðmundsson,
Auður Guðmundsdóttir, Sumarliði Ingvarsson,
Einar Guðmundsson, María Ólöf Kjartansdóttir,
Örn Guðmundsson, Margrét Steinunn Ellertsdóttir,
barnabörn, barnabarnabörn
og barnabarnabarnabarn.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir, afi og
langafi,
SIGURJÓN INGÓLFSSON
frá Skálholtsvík,
Sléttuvegi 13,
Reykjavík,
lést á líknardeild Landspítala Landakoti fimmtu-
daginn 4. júní.
Kveðjuathöfn verður í Grensáskirkju föstudaginn
12. júní kl. 13.00.
Jarðsungið verður frá Prestbakkakirkju laugardaginn 13. júní kl. 15.00.
Sigfríður Jónsdóttir,
Þorgerður Sigurjónsdóttir, Gunnar Benónýsson,
Anna Sigurjónsdóttir, Guðjón Jóhannesson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Móðir mín, tengdamóðir, amma og systir,
MÁLFRÍÐUR L. EYJÓLFSDÓTTIR,
lést á Landspítala Landakoti þriðjudaginn 9. júní.
Útförin verður auglýst síðar.
Edda Eðvaldsdóttir, Þór Þorvaldsson
og barnabörn,
Halldór Eyjólfsson og fjölskylda,
Sigurrós Eyjólfsdóttir,
Sigríður Eyjólfsdóttir.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir og amma,
SÆUNN JÓNSDÓTTIR,
Hrafnistu,
Reykjavík,
áður til heimilis á Hjallabraut 3,
Hafnarfirði,
sem lést sunnudaginn 31. maí, verður jarðsungin
frá Víðistaðakirkju í Hafnarfirði fimmtudaginn
11. júní kl. 13.00.
Ósk Kristinsdóttir, Guðmundur Brynjólfsson,
Heiðar Kristinsson, Rakel Rut Ingvadóttir,
Þórunn Kristinsdóttir, Guðmundur Pálsson,
Auður B. Kristinsdóttir, Svavar Stefánsson,
Guðrún Kristinsdóttir, Halldór Kristjánsson,
ömmubörn og aðrir ættingjar.