Nýtt kvennablað - 01.12.1947, Blaðsíða 9

Steíán litli fór í sveit.
zoara koenfólk
II.
Fyrir íjörutíu árum kom ungur prestur og
kona hans til sal'naðar í einum af stærstu borgum
Svíaríkis. Heimili þeirra var beint á móti kirkj-
unni, og brátt i'óru þau að taka eftir því, að
allan daginn og langt frarn eftir kvöldum var
alltaf krakkahópur að ólmast á opnu svæðinu
fyrir framan kirkjuna, jafnvel þó að kalt vari
og vont í veðri. Það kom í ljós, að þetta voru
börn ekkna, sem unnu úti, eða ekkjumanna eða
foreldra, sem ekki skeyttu neitt um börn sín.
„Eitthvað verður að ,gera,“ sagði unga prests-
konan, „þetta get ég ekki horft upp á!“
í nágrenninu var gamalt timburhús, sem stóð
autt vegna þess, að það var talið „reimt“ í því!!!
Þetta hús fékk prestskonan til umráða, og nú
lét luin hendur standa fram úr ermum. Fyist
fór hún til handverksmeistara safnaðarins og
talaði svo vel fyrir málefni sínu, að hún fékk
liúsið gert upp fyrir ekki neitt. Svo tók hún sér
ferð á hendur til kaupmannanna, og viti menn:
Þó að allir þættust vissir um, að hún færi til
einskis, varð árangurinn sá, að httn fékk loforð
um brauð, mjólk, kartöflur, kjöt o. s. frv. gt'/-
ins yfir allan skólatímann, ef hún gcefist ekki
henni. Það var í Bakkakoti hjá Gunnlaugi Guð-
mundssyni. Þennan dag stofnuðum við sjóð
fyrir forgöngu Aðalheiðar Jónsdóttur til minn-
ingar um Þorgeir Ljósvetningagoða, er það eins-
konar menningarsjóður sveitarinnar.
Þegar Ungmennafélag sveitarinnar gekkst fyr-
ir byggingu samkomuhúss, lagði félagið nokkurn
skerf í húsið, og tryggði sér með því fundarstað,
og ókeypis húsnæði fyrir nokkrar samkomur.
Flest árin hefur félagið lialdið eina skemmti-
samkomu á ári, sér til tekna. Auk þess ókeypis
samkomur fyrir börn.
Meðstjórnendur liafa verið yfir 20 ár, þær
Margrét Jóhannesdóttir Stóru-Ásgeirsá og Krist-
ín Gunnarsdóttir Auðunnarstöðum.
Félagið hefur notið vinsælda svo mikilla, að
um langt skeið hafa nær allar konur sveitarinn-
ar verið í félaginu. Á 30 ára afmæli sínu fóru
félagskonur í skemmtiferð suður að Hreðavatni
og Reykholti. í skrúðgrænunr skóginum við
Ilreðavatn minntust þær afmælis félagsins og
fluttu formanni sínunr kvæði. J. S. L.
Leikföngin þin liggja hér,
litli stóllinn tómur er,
enginn nú, sem mcetir mér
með mjúka vanga sina.
— Enginn ve.it um alla hagi mina.
Um okkar fundi enginn veit,
utan morgunsólin heit
er ég þessi aagu leit,
sem ekki er luegt að gleyma.
— Um þau er mig alla stund að dreyma.
Guðrún J. Erlings.
uþþ (senr flestir hugsuðu að hún mundi gera).
En hún gafst ekki upp. „Skolbarnshemnret",
en það nafn lrafði hún ákveðið, tók til starfa.
Að undantekinni ráðskonunni, senr átti að elda
mat handa börnunum, gat hún fengið ókeypis
vinnukraft — ekki einn vetur, heldur 25 vetur,
en svo lengi starfaði hún sjálf af lífi og sál. Um
leið og hún, eins og lrver önnur húsmóðir, hafði
sitt eigið heimili, gaf hún sér tínra til að taka
daglega þátt í starfinu í „Skolbarnshemnret".
Sjálf fór lrún á livert heinrili til að kynna sér
ástæður barnanna og til þess að reyna að hafa
áhrif á foreldra þeirra, því lrelzt vildi lrún að
hörnin þyrftu alls ekki að fara að heiman. Vak-
in og sofin hugsaði hún unr þetta mál, og þau
eru orðin nokkuð nrörg, börnin, senr í bráðunr
fjörutíu ár hafa haft irlýtt og gott heimili að
fara til, þegar skólinn var búinn á daginn. Það
er gott að konra inn í hlvjuna, fá sér nrat, fá
hjálp með lexíurnar, ef nreð þarf, hafa aðgang
að alls konar tækjtun til handavinnu og leikföng-
um, fá að læra að syngja og ganga ve! unr o. s.
frv. Eftir kvöldnrat og kvöldbæn er farið lreinr
... en ekki er þar nreð búið. Klæðlítil börn
þurfa föt og skó, og þegar sumarið kenrur, þurfa
þau að komast út í sveit. Það eru til bændur,
senr í 20, 30 ár lrafa tekið á móti börnum frá
„Skolbarnshenrnret“.
Það var heldur ekki alltaf svo auðvelt að út-
vega rekstursfé handa „Skolbarnshenrmet“, en
alltaf tókst það sanrt á einhvern lrátt. í nrörg
ár iraut lreimilið ekki neins opinbers styrks af
neinu tagi.
Til þess að líta eftir og sinna 30 börnunr eins
og góð nróðir — en það’ var takmarkið — og að
lreimilið líktist ekki „stofnun“, þurfti að fá góð-
NÝTT KVENNABLAÐ
7