Nýtt kvennablað - 01.10.1958, Blaðsíða 12

ÍNGIBJÖRG SIGURÐARDÓTTIR:
BÖRN BÆJARSTJÓRANS
FRAMHALDSSAGA
Bæjarstjórinn hefur komið konu sinni til sjúkrahússins og varp
ar öndinni léttar. Hann gengur inn á skrifstofu sína og læsir á
eftir sér, einveran hentar honum l)ezt eftir síSastliðna athurði
Hann hreyfir ekki aftur viS skjölum sínum né reikningum,
en meinleg innri rödd krefur hann til nýrra reikningsskila við
sína eigin samvizku, og hann stríðir við hana í einverunni. ...
Tíminn líður. Meiðsli frú Láru hafast mjög vel við í liönd-
um hins ágæta læknis, og ótrúlegur árangur næst á skömm-
um tíma af starfi hans. Hildur heimsækir móður sína daglega
og dvelur hjá henni eins lengi og reglur sjúkrahússins leyfa.
En það er ekki eingöngu dótturumhyggja, sem knýr hana þang-
að, heldur lika vaxandi þrá hennar eftir nánari kynnum við
Braga lækni. Fundum þeirra ber daglega saman, og hann er
mjög alúðlegur í framkomu við hana, en lengra nær það ekki.
Hann veit meira um fortíðina en hún og heldur henni því í
hæfilegri fjarlægð. líonum er það augljóst eftir framkomu
Hildar, að auðvelt myndi verða fyrir hann að ná ástum henn-
ar, og það væri mátuleg hefnd á föðurinn, að hann gerði það,
en læknirinn er of drenglyndur til að koma þannig fram.
Ekki á hún heldur neina sök á fornum yfirsjónum föður henn-
ar, það væri því ranglæti að láta hana gjalda þeirra, hann á
sjálfur að svara fyrir þær.
Bæjarstjórinn kemur aldrei í heimsókn til konu sinnar, þrátt
fyrir marg-ítrekaða beiðni Hildar. Hann lætur sér nægja þær
fréttir, sem hún færir honum af sjúkrahúsinu, og honum þykir
nóg um hinar tíðu ferðir hennar þangað. Hildi verður fram-
koma föður síns stöðugt meiri ráðgáta, þar sem Bragi læknir á
hlut að máli, og jafnframt þyngra áhyggjuefni, eftir því sem
hugur hennar verður daglega fastar og fastar bundinn hjá
hinum unga lækni. Frú Lára á aldrei nógu sterk lýsingarorð
yfir mannkosti og snilli Braga læknis, þegar hún ræðir við
dóttur sína, og samræður þeirra mæðgnanna snúast vanalega
og pakkið því inn. Bezt er að nota sellófan — eða plastic-
poka, sem lokað er loftþétt með volgu járni. Ef plast er
straujað aftur má járnið aðeins vera ylvolgt og pappír er
hafður milli járnsins og plastsins. Hafið pakkana ekki stærvi
en svo, að þeir passi í eina máltíð.
7. Vefjið pakkana inn í hlífðarpappir og merkið.
H. Komið grænmetinu strax í frysti.
Nauðsynlegt er að grænmetið gegnfrjósi sem fyrst, þess
vegna má ekki stafla pökkunum hverjum við hliðina á öðrum
og ofan á hvern annan, heldur ef hægt er að hafa autt á milli
þeirra og bezt ef hægt er að fá þá hraðfrysta á pönnum áður
en þeim er staflað saman í hólfið.
Suðutími grœnmetis íyrir frystingu.
Blómkál heilt 4—6 mín. — Blómkál í hríslum 1—2
mín. — Gulrætur í sneiðum 2 mín. — Spínat 1/þ—-i
mín. — Iivítkál í blöðum 4—5 mín. Hvítkál í bitum
2-—4 mín. — Rauðkál í strimlum 2—3 mín.
Látið grænmetið ávallt frosið í pollinn.
eingöngu um hann, það er þeim báðum kært umræðuefni. Hild-
ur veit, að móðir hennar verður fús til að gera honum heim-
boð, þegar hún er Jaus af sjúkrahúsinu, og jafnvel getur hún
haft einhver áhrif á föður hennar í því efni, þó að Hildur
hafi aldrei getað séð, að þau ættu samleið á neinn hátt. En
þetta stóra áhugamál hennar tengir þær mæðgurnar nýjum
böndum. Bragi læknir beitir til hins ítrasta kunnáttu sinni
og kröftum til að bæta heilsu frú Láru. En hún er meira en
líkamlegur sjúklingur, hún er engu að síður andlega niður-
brotin kona, sem þarfnast einlægrar vináttu og skilnings. Hún
hefur sagt honum í trúnaði frá kjörum sínum, og hann finnur
að hún ber fyllsta traust til hans. llann ætlar heldur ekki að
bregðast trausti hennar. Hann hugsar með þungri gremju um
framkomu eiginmannsins gagnvart henni, og nú fagnar hann
því, að slíkt varð ekki hlutskipti móður hans. En þeirra reikn-
ingar skulu gerðir upp síðar. Heilsa frú Láru er orðin það
góð, að læknirinn telur sig ekki mega festa rúm hennar lengur,
þar sem eftirspurn nýrra sjúklinga um sjúkravist er margfalt
meiri en hann getur uppfyllt. Hann ákveður því að gefa frúnni
heimfararleyfi....
Heit morgunsól sendir bjarta geisla og lýsir upp vistarverur
sjúkrahússins. Bragi læknir gengur inn í stofuna, þar sem frú
Lára hefur aðsetur. Frúin er klædd og situr í stól. Hann
hneigir sig fyrir henni og býður brosandi góðan dag. — Góð-
an daginn, Bragi læknir. Ilinn dapurlegi svipur frúarinnar
ljómar af gleði við komu hans. Læknirinn gengur til frú Láru
og tekur sér sæti á stól hjá henni. Honum er það vanalega
fagnaðarefni, þegar hann getur veitt sjúklingum sínum heim-
fararleyfi, en að þessu sinni hikar hann við að bera það fram.
Um stund ríkir algjör þögn, en svo unir hann því ekki lengur
og segir hressilega. — Jæja, hvernig er heilsan í dag, frú mín?
— Þakka yð'ur fyrir, hún er bara góö. — Það gleður mig. N*ú
er ég kominn til að veita yður það, sem vafalaust allir sjúkl-
ingar þrá, heimfararleyfi af sjúkrahúsinu. Glcðiljóminn hverfur
skyndilega úr svip frú Láru. — Jæja, segir hún dapurlega.
Læknirinn lítur á frúna og mætir augum hennar, en í þeim
les hann að fullu þau áhrif, sem hann kveið fyrir, að orð sín
mundu valda. — Eg vonaði, að það myndi gleðja yður að
losna héðan segir liann þýðlega. Augu hennar fyllast tárum,
og hún segir titrandi röddu. — í yðar umsjá hef ég fundið
það öryggi, sem ég hef þráð árum saman, en nú er kannske
einhver annar, sem þarfnast þess sama. Fyrirgefið þér veik-
lyndi mitt, Bragi læknir. Hún réttir fram höndina, hann tek-
ur hlýtt í hönd hennar. — Það er ekkert að fyrirgefa góða
frú. En hingað berast margfalt fleiri beiðnir um sjúkrahús-
vist, en hægt er að uppfylla, þess vegna megum við ekki
festa rúm að óþörfu. — Það skil ég vel, og ekki óska ég
eftir að vera öðrum til meins. Ég á engin orð yfir þakklæti
mitt til yðar, og ég vonast til að eiga vináttu yðar í framtíðinni,
Bragi læknir. — Já, frú Lára, geti vinátta mín orðið yður
einhvers virði á komandi dögum skal hún ekki bregðast. Þau
þrýsta innilega hönd hvors annars.
Hildur er komin á sjúkrahúsið til að verða móður sinni sam-
ferða heim, en hún er allt annað en glöð yfir brottför hennar
þaðan. Hún færir það í tal við móður sína að bjóða Braga lækni
að koma í heiinsókn hið bráðasta, og frúin játar því fúslega.
Henni kemur engin andstaða frá hendi manns síns til hugar.
Ilonum hlýtur að verða það sönn ánægja að kynnast hinum
gáfaða og góða lækni, sem svo fljótt og snilldarlega hefur
grætt meiðsli hennar. Hún hefur að vísu aldrei boðið neinum
gestum á heimili þeirra hjóna, en hún vonast til að hafa þau
10
NfTT KVENNABLAÐ