Ísfirðingur - 17.06.1961, Síða 8

8
ISFIRÐTNGUR
Guðm. Ingi Kristjánsson, skáld:
Ljósið írá Eyri
„Hrafn hafði gert virki mikit ok gott ór gi’jóti urn bæ
sinn.“
„Steingrímr hét maðr. Hann var Ólafsson, heimamaðr
Hrafns. Hann sá ok Ijós undir virkinu, sem Hallkatla
liafði séð, ok fleiri menn sá þessa sýn þann vetr inn
sama undir virkinu.“
Hrafns saga Sveinbj arnarsonar.
Hrafn lét gjöra virkisvegg,
varnarlilað í gildu standi,
friðarmúr gegn oddi og egg
aldar sinnar hers í landi.
Þar sem Egrar húsin há
hafa stað að fornu boði,
lagði stein í lífsvörn þá
læknir sá og rausnargoði.
Undir virkisveggnum þeim
vetrardag, er leið að kveldi,
sáu menn að húsum heim
hefjast Ijós af dulinseldi.
Yfir töfrabirtu brá,
bjarminn steig í Ijósum flaugum.
Horfði spádómseldinn á
óviss maður spurnaraugum.
Þó að stríðsmenn stiptamtmanns
stegttu bgssur fglktu liði,
bæði Jón og hópur hans
hertu sókn í réttum friði.
Ei var tregst á ofsans megn
eða varpað skegtum köldum.
Beitt var orði og anda gegn
opinberum stjórnarvöldum.
Aldir renna síðan sex,
svipul tíð og ströng í landi,
þar til upp á Egri vex
ungur sveinn og brautrgðjandi,
hregfir skel og litar legg,
les í bók að fróður verði,
þar sem hruninn virkisvegg
vefur gras á mjúkum sverði.
Sæl ert þú að sigur vannst,
söguþjóð af norðurkgni.
Enginn goði fólksins fannst
fremri þínum Egrarsgni.
Enginn skildi eins og hann
Islands þjóð og sögu bæði.
Enginn sinni eg það vann,
er á vöxtum betur stæði.
Undan virkisveggnum þeim
var á þjóðfund Ijósið borið,
það sem Igsti Igðnum heim,
leiddi fólkið út i vorið,
trgggði frið og frelsi lands,
færði það mót ngjum degi.
Standa fótspor foringjans
föstnuð enn á lwers manns vegi.
Minning þín, Jón Sigurðsson,
sindrar enn á fólksins vegi,
gefur trú og glaða von,
gefur ráð með hverjum degi.
Penni ])inn og tungutak
talar enn og skipar liði:
Unga kgnslóð, eig og tak
Island frjálst með sæmd og friði.