SunnudagsMogginn - 27.06.2010, Síða 44

44 27. júní 2010
Norski dúettinn Röyksopp hefur tilkynnt að
ný plata sé á leiðinni og stefna þér félagar
Torbjørn Brundtland og Svein Berge á útgáfu
hennar 13. september næstkomandi. Plat-
an hefur fengið nafnið Senior. Brundtland og
Berge segja að hvert lag á plötunni hafi verið
samið með heildarhljóminn á henni í huga
og þau séu öll bara hlutar af miklu stærra
verki. Þess vegna þurfi að hlusta á plötuna í
heild sinni en ekki bara eitt lag í einu. Þeir
segja einnig að á milli Senior og plötunnar
Junior sé sérstakt samband og þær séu
báðar lýsandi fyrir ákveðin tímabil.
Ný plata á leiðinni
frá Röyksopp
Rafdúettinn Röyksopp fylgir eftir plötunni
Junior frá 2009, með plötunni Senior.
Platan Mount Wittenberg Orca, kemur út
30. júní næstkomandi.
Morgunblaðið/G.Rúnar
Lítið hefur heyrst af plötunni Mount Witten-
berg Orca frá Björk Guðmundsdóttur og
hljómsveitinni Dirty Projectors frá því að þau
komu fram á góðgerðartónleikum í New
York-borg í fyrra vor og frumfluttu lög af henni
Í apríl síðastliðnum héldu loks Björk og
Dirty Projectors í Rare Book Room hljóðverið
í Brooklyn og tóku upp nýja útgáfu af Mount
Wittenberg Orca, sem er um 20 mínútur að
lengd og inniheldur sjö lög sem öll eru sam-
in af Dave Longstreth úr Dirty Projectors.
Platan verður svo gefin út á verald-
arvefnum 30. júní næstkomandi og rennur
allur ágóði hennar til The National Geograp-
hic Society.
Plata frá Björk og
Dirty Projectors
„Þú ert ekki það sem þú átt,“
syngur Ian MacKaye í laginu
„Merchandise“ og á þetta
textabrot við þá andúð sem
meðlimir hljómsveitarinnar
Fugazi virðast hafa á kapítal-
isma og öllum fylgifiskum hans
og endurspeglast í textum laga
þeirra.
Platan Repeater frá árinu 1990 er fyrsta
platan í fullri lengd frá kvartettnum sem
á rætur sínar að rekja til höfuðborgar
Bandaríkjanna, Washington D.C. Það má
alveg segja að með útgáfu plötunnar hafi
Fugazi blásið lífi í harðkjarnatónlist í
Bandaríkjunum sem hafði verið í smá-
lægð eftir hafa verið á miklu flugi framan
af níunda áratugnum.
Á Repeater hika meðlimir
Fugazi ekki við að tjá tilfinn-
ingar sínar í garð stjórnvalda og
eru mörg laganna hlaðin póli-
tískum skoðunum sem blandast
við dýnamískar tempó-breyt-
ingar og truflað gítarhljóð sem
hleðst upp eins og múrsteins-
veggur. Sterkar skoðanir sveitarinnar
varðandi kapítalisma og yfirvaldið í öllu
sínu veldi hafa stundum orðið þess
valdandi að hljómsveitin er þekktari fyrir
þær hliðar sínar en tónlistina – sem er
mikil synd, því þessi plata er svo miklu
meira en bara pólitískar skoðanir.
Platan er frábært framhald af því sem
heyrðist á fyrri þröngskífum sem sveitin
hafði sent frá sér. Samspil meðlima Fu-
gazi minnir oft frekar á hjón sem hafa
verið gift í fjölda ára. Það vita allir hvað
hinir eru að fara að gera. Það heyrist vel í
samspili bassaleikarans Joes Lally og
trommarans Brendans Canty. Sömuleiðis
er eilíft gítarstríð Ians MacKaye og Guys
Picciotto mjög forvitnilegt og var platan
meira að segja sögð ein af bestu gítar-
plötum tíunda áratugarins í virtu gítar-
blaði. Uppúr standa lög eins og „Song
#1,“ „Merchendise, “ „Blueprint,“
„Turnover“ og að sjálfsögðu „Repeater.“
Til eru tvær útgáfur af plötunni sem
fagnar tuttuga ára afmæli sínu í ár: Vínyl-
-útgáfan Repeater og geisladiskurinn
Repeater + 3 Songs en á hann var bætt við
þremur lögum af sjö tommunni 3 Songs.
Matthías Árni Ingimarsson
Poppklassík Repeater + 3 songs – Fugazi
Kapítalismi og stjórnvöld fá á baukinn
F
yrir réttum fjórum árum síðan eða
svo glumdi í útvarpinu dægilega
grípandi lag undir hinu miður hressi-
lega nafni, „The Funeral“. Þrátt fyrir
þungbúinn titillinn og samsvarandi útlit með-
lima (tætingslegir skeggbragar, líkt og ný-
dregnir úr ræsinu) flaug lagið inn á vinsælda-
lista, glumdi í viðtækjum þeirra sem sigla helst
um meginstrauminn og poppaði meira að segja
upp í þáttum eins og Grey’s Anatomy og við-
líka. Band of Horses varð að hinni viðteknu
jaðarsveit þeirra sem fíla alla jafna ekki slíka
tónlist, „undarlega“ hljómsveitin sem var í
lagi að líka við og gaf viðkomandi pínulítið
tónlistarsmekks-kredit að auki.
Að þessu gefnu var þeim sem eru með nefið
upp í loftið í lófa lagt að líta niður á sveitina,
enda viðtekin sannindi að það sem er vinsælt
getur ekki verið gott. Eða hvað?
Þó að stimpillinn „Fleet Foxes fátæka
mannsins“ hafi sosum átt ágætlega við um
frumburð sveitarinnar, Everything All The
Time (2006), skipti hljómsveitin um gír á
næstu plötu, Cease to Begin sem kom út strax
ári síðar. Sveitin hafði verið stofnuð á sínum
tíma af félögunum Mat Brooke og Ben Brid-
well en sá fyrrnefndi kvaddi með kurt eftir
fyrstu plötuna og einbeitir sér nú að sveit sinni
Grand Archives. Bridwell var því skilinn einn
eftir með kyndilinn og fórst honum ábyrgðin
vel úr hendi, en á Cease to Begin var hljóð-
myndin skerpt til muna og það var auðheyr-
anlegt að tilgangur sveitarinnar var ekki sá að
koma eins mörgum lögum og hægt væri inn í
Grey’s Anatomy á eins stuttum tíma og
mögulegt væri. Nægir að líta til hins frábæra
opnunarlags, „Is There a Ghost“, þeirri rök-
semd til stuðnings.
Góður árangur þessara tveggja platna varð
svo til þess að sveitin færði sig yfir til Columbia
risans, en hún hafði áður verið á mála hjá litla
risanum ódrepandi, Sub Pop.
Bridwell er nú sá eini sem er eftir af þeim
hópi sem byrjaði þennan útreiðartúr og hefur
hann lýst plötunni nýju sem „fyrstu“ Band of
Horses plötunni, þar sem nú sé loksins traust-
ur og þéttur hópur sem skipi sveitina, en mik-
ið meðlimaflökt einkenndi fyrstu árin. Sveitin
fer víða í yfirreiðinni í þetta sinnið, hagarnir
bæði fjölærir og litskrúðugir. Rokk, þjóðlaga-
tónlist og kántrí; nýbylgja og hreinasta popp
rúlla um lögin þvers og kruss en allt þó hnýtt
saman af þéttleika og fítonskrafti sveitar sem
er klár í slaginn – og vel það.
Angurvær útreiðartúr
Er Band of Horses Fleet Foxes fátæka mannsins? Eða
er eitthvað meira í þetta ágæta band spunnið? Þriðja
hljóðversplata sveitarinnar Infinite Arms er viðleitni
til að svara því – og gott betur.
Arnar Eggert Thoroddsen arnart@mbl.is
Þrjú hross stilla sér
prúðmannlega upp
fyrir ljósmyndara. Í
miðið er stóðhest-
urinn sjálfur, Ben
Bridwell.
Band of Horses leita líkt og Fleet
Foxes á náðir þjóðlagabundins
rokks að hætti Byrds, Neil Yo-
ung, The Band, Bob Dylan
o.s.frv. Kántríið er þarna vissu-
lega en ekki í jafnríkum mæli og
þegar Ryan Adams leiddi jað-
arkántrísenuna fyrir um tíu ár-
um síðan. Hér er meira um sam-
hræring á nýbylgju og
þjóðlagatónlist að ræða. Svip-
aðar sveitir og þessar tvær sem
nefndar hafa verið eru t.d. Blit-
zen Trapper frá Portland og Iron
& Wine hefur líka verið hent í
pottinn. Senan er lítil en mikið í
umræðunni og hver veit nema
sprenging verði er næsta Fleet
Foxes plata kemur út.
Grenjað á
gresjunni
Robin Peck-
nold, leiðtogi
Fleet Foxes.
Tónlist
Bresku gruggararnir í Bush með söngvarann
Gavin Rossdale í fararbroddi hafa tilkynnt að
væntanleg sé ný plata frá sveitinni og að
fljótlega verði lagt af stað í tónleikaferðalag.
Níu ár eru liðin frá því að plata Golden
State, kom út og eftir góða pásu eru með-
limir Bush nú klárir með nýtt efni. Síðan
sveitin fór í þetta ótímabundna frí sitt hefur
Rossdale gefið út eina plötu með sveitinni
The Institute ásamt sólóplötu. Hljómsveitin
hefur svo fengið það hlutverk að spila á opn-
unarhátíð Ólympíuleikanna í Lundúnum árið
2012.
Bush snýr aftur
Gavin Rossdale
og félagar í Bush
snúa aftur eftir
níu ára pásu.