Skólablaðið - 01.03.1980, Blaðsíða 21

um voru tilbúnar. En vegna fákunnáttu landsmanna
varð að Xáta samsetningu fara fram erlendis. Ein
vika myndi þvi líða þangað til ég gæti farið í
meðferð. En þegar vikan var hálfnuð fann ég að
mér var ekki setlað að lifa hana út. Tregur í huga
ákvað ég að eyða þessum síðustu dögum ævi minnar
við lystisemdir þessa heims.
Þannig var að ein af hjúkrunarkonuunum hafði
vakið sérstakan áhuga minn sökum föngulegs útlits
og fannst mér sem áhuginn væri gagnkvæmur. Taldi
ég hana á að koma með mér upp i sveit í nokkra
daga þar sem við gætum hömlulaust gefið okkur á
vald ástríðnanna. Stefnen var tekin á öræfin. Þar
fundum við okkur einn af þessum sælureirum sem
hvergi finnast nema hér á Próni. Á aðra hönd
skartaði bláhvít jökulhettan sínu fegursta og á
hina æddi rauðglóandi hraunkvikan fram. Áttum við
þar margar unaðsstundir saman. En að morgni sunnu-
dags var ég mjög máttfarinn og ég fann að stundin
var að nálgast, lífsþróttur minn fjaraði óðum út.
Nákvæmlega klukkan þrjú þann dag slokknaði á lífs-
kerti mínu. Vart hafði andi minn yfirgef'ið líkam-
ann þegar fram spruttu herskarar herskarar hvit-
klæddra lækna sönglandi "Gloria, gloria". Fyrir
þeim fór landlæknir og í annari hendi hélt hann á
litlu tæki en í hinni glasi með gulleitum vökva.
Þegar hjúkrunarkonan varð vör við mannaferðir þá
leit hún út úr tjaldinu. Ávarpaði þá landlæknir
hana og sagði: "Kona, vísaðu okkur til meistar-
ans". "Þér komið of seint", svaraði hín og opnaði
tjaldið betur. Sá þá landlæknir hvar líkamsleifar
mínar lágu. Sneri hann sér þá að læknahópnúm
hryggur í bragði og sagði: "Hann er ekki lengur í
tölu lifenda. En hann dó ekki til einskis því hans
vegna komum við til með að lifa".
Þannig var nú vitrunin í aðalatriðum. En var
mark takandi á henni og hvemig átti þá að túlka
hana? Eftir gaumgæfilega líugun komst ég að þeirri
niðurstöðu að mér væri ætlað það hlutverk að fóma
mér fyrir þjóð mína svo hún mætti sækja fram til
betra lífs og setja þannig fordæmi fyrir aðrar
þjóðir.
Að lokum vil ég enn einu sinni þakka þér
herra ritstjóri fyrir að birta þessa grein mína.
Er það einlæg von mín að hún verði til þess að
opna augu lesenda tímaritsins fyrir göfugum mál-
stað okkar. íslandi alltí
Koppur Kormáks.
(.OÖKl ^ÓR.FVR.ÍK>SSO SJ 6-M.)
o