Morgunblaðið - 25.06.2010, Blaðsíða 24

Morgunblaðið - 25.06.2010, Blaðsíða 24
24 Minningar MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 25. JÚNÍ 2010 ✝ Karl Cesar erfæddur á Ísa- firði þann 16. sept- ember 1993. Hann lést þann 17.6. 2010. Foreldrar hans eru Salómon Viðar Reynisson, f. 4.12. 1961, og Þóra Lind Karlsdóttir, f. 15.4. 1963. Foreldrar Salómons eru Reynir Ásgríms- son, f. 29.8. 1941, og Birna Sal- ómonsdóttir, f. 11.4. 1943, d. 4.6. 2009, foreldar Þóru Lindar eru Karl Cesar Sigmundsson, f. 6.2. Cesar var yngstur. Fyrstu tvö árin ólst Karl Ces- ar upp á Ísafirði þar sem fjöl- skyldan bjó tímabundið vegna vinnu föður hans. Karl Cesar hóf skólagöngu sína í Folda- skóla þar sem hann undi sér vel. Hann fluttist síðar ásamt fjöl- skyldu sinni í Voga á Vatns- leysuströnd þar sem hann lauk grunnskólanámi sínu í Stóru- Vogaskóla. Haustið 2009 hóf Karl Cesar nám við Fjölbrauta- skóla Suðurnesja og stefndi hann á að verða vélvirki eins og afi, pabbi og bróðir hans. Hann vann með skólanum hjá föður sínum á verkstæðinu Vélrás og kom þar berlega í ljós að þar var hann á réttri hillu. Bílar, þungavinnuvélar og önnur far- artæki áttu hug hans allan. Karl Cesar verður jarðsung- inn frá Grafarvogskirkju í dag, 25. júní 2010, og hefst athöfnin kl. 13. 1938, og Málhildur Sigurbjörnsdóttir, f. 24.7. 1935, d. 29.11. 2008. Systk- ini Karls Cesars eru 1) Svavar Örn, f. 22.10. 1981, kona hans er Steinunn Björns- dóttir, f. 23.5. 1980, og börn þeirra eru Jónas Breki og Ásdís Svava. 2) Gylfi Snær, f. 14.3. 1984, 3) Reynir Viðar, f. 12.5. 1987, kona hans er Kristín Valgeirsdóttir, f. 28.9. 1988. 4) Birna Björg, f. 3.6. 1991. 5) Karl Elsku kúturinn hans pabba, það er mér þungt að skrifa þessar línur og engin orð lýsa því hvernig mér líður. Þú fórst svo snögglega frá mér, það er eins og þú komir heim eftir smá- stund, hafir bara skroppið út að hitta vin. Það er tómlegt heima og við mamma söknum þín svo sárt . Ég vildi geta verið hjá þér veslings barnið mitt. Umlukið þig með örmum mínum. Unir hver við sitt. Oft ég hugsa auðmjúkt til þín einkum þegar húmar að. Eins þótt fari óravegu átt þú mer í hjarta stað. (Vilhjálmur Vilhjálmsson) Ég elska þig af öllu hjarta. Þinn, pabbi. Elsku litli strákurinn minn, mamma grætur og vantar svo að fá litla strákinn sinn í fangið. Pabbi og systkini þín gráta líka og við skiljum ekki hvað gerðist. Hjarta mitt er mölbrotið, þar er nú sár sem aldrei grær. Ég sit með peysu af þér til að finna lyktina þína og hugsa til þín, vil svo geta fært tím- an aftur og við værum saman. Síðasta samtal okkar var þannig að þú sagðir, „Mamma, ég er orðinn 16 ára.“ Já stór ertu (langur) en verður alltaf litli strákurinn minn. Þegar þú fæddist átti langamma þín, hún Unnur (Gógó), afmæli og varst þú langömmubarn númer 34 í röð- inni og var hún mjög glöð að fá þig í afmælisgjöf. Amma þín, hún Malla heitin, kallaði þig alltaf Ísafjarðar- prinsinn, hún alveg dýrkaði þig, það var eitthvert spes samband milli ykkar. Og svo 6. febrúar 1994, á af- mælisdegi hans Cesars afa, fékkstu nafnið hans og Cesars frænda, þeir voru svo glaðir að fá nafna. Þú heitir því fallega nafni Karl Cesar Salóm- onsson og vorum við pabbi spurð hvort við værum með mikilmennsku- brjálaði, því þetta eru þrjú kóng- anöfn, en þú ert svo stór og mikil persóna að þú stóðst vel undir nafn- inu. Birna systir og bræður þínir gráta og sakna bróður síns, vildu svo hafa átt lengri tíma með þér, þið áttuð eft- ir að gera svo margt saman. Pabbi saknar þín og finnst eins og þú hafir bara farið aðeins út og komir fjótlega heim aftur. Mamma bíður eftir því að vakna af vondum draumi og langar til að sjá fallega brosið þitt, því glað- lyndur varstu og hafðir góðan húm- or. Ég man þegar ég fékk þig fyrst í fangið, ég var svo stolt og glöð, þú varst yndislegt barn og yndislegur ungur maður. Þegar þú byrjaðir í framhaldskólanum blómstraðir þú og varst fullur tilhlökkunar á fram- tíðina, ætlaðir að verða vélvirki eins og afi Reynir, pabbi og Reynir bróð- ir. Bílar og önnur farartæki áttu hug þin allan, sem barn áttir þú uppá- haldsbíl og varð margoft að líma hann saman, því litlar hendur misstu hann ansi oft í gólfið og ekki kom til greina að hafa annan bíl. Þegar ég sit og skrifa þessar línur koma upp margar góða minningar, ég græt og finn svo til, hvernig á ég að lifa án þín? Ég bar þig barn í armi, þú brosir hlýtt til mín, sem bjartur geisli ennþá, sú fagra minning skín. Mér veiti Drottinn Jesú, þær vonir fái að rætast, að megum við hjá Guði, með brosi aftur mætast. (Guðrún Guðmundsdóttir frá Melgerði.) Ég elska þig svo heitt. Þín mamma. Elsku litli bróðir minn. Ég bara trúi ekki að það sé komið að kveðjustund hjá okkur. Þú svona ungur og áttir eftir að gera allt. Þetta er án efa það erfiðasta sem ég hef gert á ævinni, að kveðja þig. Þú varst farinn að telja dagana þangað til þú áttir að fá bílpróf og ætlaði ég að heimta fyrsta rúntinn með litla brósa. Ég mun aldrei gleyma þeim tímum sem við vorum saman, hvort sem það var í vinnunni eða þegar ég, þú og pabbi vorum saman að stúss- ast eitthvað uppí bústað eða í þau skipti sem við fórum saman að hjóla. Þú varst alltaf besti vinur minn og verður það alla ævi, það er ekki hægt að hugsa sér betri litla bróður en þig Ég var alltaf svo stoltur af þér og vildi allt fyrir þig gera, var alltaf að bíða eftir því að þú myndir biðja mig um að hjálpa þér með bílinn sem ég hefði gert með ánægju. Ég veit að bæði amma Birna og amma Malla munu taka þér með opnum örmum og munu þær hugsa vel um þig þangað til eitthvert af okkur kemur til þín. Ég get bara ekki hætt að hugsa um það hvað það er langt þangað til við hittumst aftur, það er svo erfitt að vera til án þín en ég verð að vera sterkur fyrir mömmu og pabba og alla hina sem sakna þín svo sárt. Ég elska þig svo mikið og mun sakna þín alla ævi, elsku litli bróðir. Ég kveð þig með sömu orðum og alltaf voru sögð við okkur: Farðu varlega og Guð geymi þig. Ljúfi Jesús, láttu mig lífs míns alla daga lifa þér og lofa þig ljúft í kærleiks aga. (Þorkell G. Sigurbjörnsson) Vertu, Guð faðir, faðir minn, í frelsarans Jesú nafni, hönd þín leiði mig út og inn, svo allri synd ég hafni. (Hallgrímur Pétursson) Þinn stóri bróðir, Reynir. Elsku Karl minn. Ég veit ekki hvar ég á að byrja. Ég er frosinn og reiður. Reiður yfir öllum spurningunum sem ekki verður svarað, og að ég fái ekki lengur að hjálpa og leiða þig í gegnum lífið. Tilfinningin er sár og hrikalega vont að vita til þess að hlutverki mínu sem stóra brósa er lokið.Við áttum eftir að gera svo margt saman. Ég átti eftir að kenna þér hitt og þetta, gera hina og þessa hluti sam- an, bara þessa týpísku hluti sem bræður eiga að ganga í gegnum og gera. Við áttum góðar stundir saman, þó sérstaklega núna seinast þegar þú komst með mér heim eftir útskrift- ina hjá Kristínu. Ja, við fórum heim að skila dóti og svona, en svo fórum við saman í heimsókn til Dabba og sátum þar langt fram á nótt og skemmtum okkur saman. Ég man að við vorum að ræða mikið um bíla, tæki og tól. Enda var það þín ástríða. Svo fórum við bara saman heim og þú gistir hjá mér sem þú gerðir oft. Við náðum alltaf vel saman, ég og þú. Við gátum alveg rifist eins og er eðli- legt með bræður en það var yfirleitt mjög stutt og saklaust. Eitt sem ég tók alltaf eftir við þig, Karl minn, var að það var alltaf stutt í brosið þegar við vorum saman. Og þú varst með yndislegt bros. Bræddir mitt hjarta alltaf. Enda varstu langsætastur af okkur bræðr- unum. Jónas Breki saknar þín sárt eins og við öll hin. Þú og Jónas náðuð ótrúlega vel saman og eydduð ófáum dögum saman hér heima, uppi í bú- stað eða í Vogunum. Ásdís Svava kom svo í heiminn fyrir 3 árum og þú sýndir henni ávallt áhuga og varst duglegur að leika við hana. Hún fann það sjálf. Henni fannst gott að vera í kringum þig og leika. Já, þetta hafa verið tómir og erf- iðir dagar sem hafa liðið núna eftir að við heyrðum þessar hræðilegu fréttir. Það var eins og hjartað hætti að slá í nokkrar sekúndur á eftir og hrikalegur sársauki braust fram. Minningarnar byrja að skjótast fram og maður ræður ekki við tárin sem ætla ekki að hætta að streyma. Það fyrsta sem kom upp í hugann er mynd af þér þegar ég sá þig síðast, og hvað þú hafðir stækkað og breyst með hverju skiptinu sem maður sá þig, enda varstu orðinn hærri en allir stóru bræður þínir og mér fannst það nú frekar broslegt þegar ég sá það á þeim öllum að þeim var nú ekki alveg sama um það. Ég minnist þess með söknuði þeg- ar þú varst hérna sem mest og gistir hérna hjá okkur, þá varstu á aldur við Jónas í dag og þvílíkt sem þú gast talað og spurt spurninga sem ég átti í mesta basli við að svara. Við áttum hérna ófá vídeókvöldin saman, ég og þú, og mun ég minnast þín sitjandi hérna í sófanum hjá mér. Þú varst alltaf svo góður við Jónas og Ásdísi, og áttuð þið Jónas margar góðar stundir og náðuð svo vel sam- an. Ég mun halda áfram að biðja fyr- ir þér og geyma góðar minningar um þig. Minning þín er mér ei gleymd; mína sál þú gladdir; innst í hjarta hún er geymd, þú heilsaðir mér og kvaddir. (Káinn) Guð geymi þig, elsku litli brósi. Við elskum þig heitt og söknum þín sárt. Svavar Örn, Steinunn, Jónas Breki og Ásdís Svava. Hann Karl Cesar okkar er dáinn. Sorgin og söknuðurinn nístir hjörtu okkar og við sitjum sem lömuð. Við sitjum og bíðum eftir að vakna upp frá þessum hræðilega vonda draumi. Karl Cesar er farinn, fallegi dreng- urinn sem átti allt lífið framundan, var fullur framtíðaráforma og beið óþreyjufullur eftir að framfylgja þeim, enda var hann þegar byrjaður og vann með skólanum á verkstæð- inu hjá pabba sínum. Hann var byrj- aður að telja niður dagana í bílprófið enda voru bílar og vélar líf hans og yndi. Það er erfitt til þess að hugsa að nú verður bílprófið ekki tekið í september. Að hann Karl Cesar sem var svo ungur, hraustur og reglu- samur fái þess ekki notið að setja skírteinið í veskið sitt stoltur. Stórt skarð hefur verið höggið í fjölskyld- una okkar sem ekki verður fyllt og það er skammt stórra högga á milli, ekki nema rúmt ár síðan amma Birna lést. Við sem eftir sitjum reyn- um að halda utan um hvert annað og sefa sorgina af veikum mætti. Reyn- um að fóta okkur aftur í veröldinni og standa þétt saman, öðruvísi er þetta ógerlegt. Elsku Salli, Þóra Lind, Svavar Örn, Reynir Viðar, Gylfi Snær og Birna Björg, við trúum því að núna sé Karl Cesar á góðum stað hjá Birnu ömmu og Möllu ömmu sinni, að þær hafi tekið á móti honum og gæti hans. Við biðjum góðan Guð að styrkja ykkur í ykkar miklu sorg. Endar nú dagur, en nótt er nær, náð þinni lof ég segi, að þú hefur mér, Herra kær, hjálp veitt á þessum degi. Vertu yfir og allt um kring með eilífri blessun þinni, sitji Guðs englar saman í hring sænginni yfir minni. (Sig. Jónsson frá Presthólum) Ykkar, Ásgrímur og Helga Elsku Karl Cesar minn. Það er svo sárt að þurfa að kveðja þig svona fljótt, það átti ekki að vera svona. Þú varst svo hjartahlýr og góður strákur. Ég gleymi því aldrei hvað þú reyndir að passa uppá mig. Í þá minningu mun ég halda alla ævi. Ég reyni að vera sterk fyrir fjöl- skylduna þína en ég sakna þín svo mikið. Ég aldrei hef lofað að brautin sé bein, né blómstígar gullskrýddir alla leið heim. Ég get ekki lofað þér gleði án sorgar, á göngu til himinsins helgu borgar. En eg hefi lofað þér aðstoð og styrk, og alltaf þér birtu þó leiðin sér myrk. Mitt ljúfasta barn ég lofað þér hef, að leiða þig sjálfur hvert einasta skref. (Staðf. Hjálmar Jónsson) Elsku Salli, Þóra og fjölskylda. Þið eigið alla mína samúð. Elsku Karl Cesar, farðu varlega. Mér þykir svo vænt um þig. Þar sem englarnir syngja sefur þú sefur í djúpinu væra. Við hin sem lifum, lifum í trú að ljósið bjarta skæra veki þig með sól að morgni. Drottinn minn faðir lífsins ljós lát náð þína skína svo blíða. Minn styrkur þú ert mín lífsins rós tak burt minn myrka kvíða. Þú vekur hann með sól að morgni. Faðir minn láttu lífsins sól lýsa upp sorgmætt hjarta. Hjá þér ég finn frið og skjól. Láttu svo ljósið þitt bjarta vekja hann með sól að morgni. Farðu í friði vinur minn kær faðirinn mun þig geyma. Um aldur og ævi þú verður mér nær aldrei ég skal þér gleyma. svo vöknum við með sól að morgni. (Bubbi Morthens) Þín frænka og vinur, Petra og Þorsteinn. Það var sem reiðarslag að fá þær fréttir þegar við mættum til vinnu á föstudaginn, 18. júní, að Karl Cesar vinur okkar og vinnufélagi hefði fall- ið frá daginn áður. Karl Cesar vann með okkur hjá VélRás í Hafnarfirði, hann mætti oft til vinnu eftir skóla og um helgar og svo í öllum skólafríum. Þegar hann mætti til vinnu var tekið til hendinni við að koma lagi á hlutina á verk- stæðinu. Það fór ekkert á milli mála þegar Karl hafði verið um helgi á verkstæðinu, það var allt hreint og fínt á mánudagsmorgni. Karl hafði ákveðnar hugmyndir um það hvern- ig ætti að ganga um verkstæðið og var ekkert feiminn við að láta okkur vita það. Áhugasvið Karls Cesars voru bílar og vélar, og stefndi hann á að læra iðn afa síns Reynis og Salla föður síns sem var vélvirkjun. Það var gaman að sitja með Karli og spjalla um áhugasvið hans, bæði í gamni og alvöru. Í frítímum var Karl að undirbúa og vinna í bílnum sínum sem skyldi vera klár til notk- unar þegar hann fengi bílprófið þann 17. september, á föstudegi, allt útpælt og þá yrði rúnturinn tekinn með vinunum. Við kveðjum góðan og glæsilegan dreng sem hafði miklar væntingar og glæsta drauma um framtíðina. Við vottum Salla og Þóru Lind, systkinum og fjölskyldu okkar dýpstu samúð á þessum erfiða tíma og í þeim mikla söknuði sem við finnum öll. Fyrir hönd samstarfsmanna hjá VélRás, Ásgeir Þórðarson. Nú hverfur sól í haf og húmið kemur skjótt. Ég lofa góðan Guð, sem gefur dag og nótt, minn vökudag, minn draum og nótt. Þú vakir, faðir vor, og verndar börnin þín, svo víð sem veröld er og vonarstjarna skín, ein stjarna hljóð á himni skín. Lát daga nú í nótt af nýrri von og trú í myrkri hels og harms og hvar sem gleymist þú á jörð, sem átt og elskar þú. Kom, nótt, með náð og frið, kom nær, minn faðir hár, og legðu lyfstein þinn við lífsins mein og sár, allt mannsins böl, hvert brot og sár. (Sigurbjörn Einarsson) Hvíl í friði, elsku vinur. Sesar, Þorbera, Stefán Björn, Arnhildur og Hrafnkell. Karl Cesar Salómonsson HINSTA KVEÐJA Elsku Karl Cesar. Ég trúi ekki enn að þú sért farinn. Þvílík hjartasár og sorg sem liggur yfir öllu. Minning- arnar um þig standa mér efst í huga og bróðurástin aldrei dvín. Með söknuði og tár í augum, Gylfi bróðir. Morgunblaðið birtir minningargreinar endurgjaldslaust alla útgáfudaga. Skil | Greinarnar skal senda í gegnum vefsíðu Morgunblaðsins. Smellt á reitinn Senda inn efni á forsíðu mbl.is og viðeigandi efnisliður valinn. Skilafrestur | Ef óskað er eftir birtingu á útfarardegi verður greinin að hafa borist eigi síðar en á hádegi tveimur virkum dögum fyrr (á föstudegi ef útför er á mánudegi eða þriðjudegi). Þar sem pláss er takmarkað getur birting dregist, enda þótt grein berist áður en skilafrestur rennur út. Lengd | Minningargreinar sem birtast í Morgunblaðinu séu ekki lengri en 3.000 slög. Ekki er unnt að senda lengri grein. Lengri greinar eru eingöngu birtar á vefnum. Minningargreinar

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.