Morgunblaðið - 25.06.2010, Side 27

Minningar 27
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 25. JÚNÍ 2010
dvelja seinnipartinn, jafnvel framyf-
ir kvöldmat. Þiggja hjá þér bolsíu.
Bauka eitthvað niðri í kjallara. Síðan
þegar ég eltist og þið fluttuð á Dalbæ
var alveg jafn gott að koma þangað.
Þiggja hjá þér konfekt og spjalla.
Við sem eftir sitjum og söknum er-
um himnarnir þér yfir. Það er góður
staður að vera á.
Ástarkveðjur,
Ottó Elíasson.
Elsku afi minn, ef ég væri að hitta
þig í síðasta skipti þá myndi ég
knúsa þig og kyssa og þakka þér fyr-
ir það hvað þú ert búinn að vera æð-
islega góður afi.
Þegar þú ert sorgmæddur, skoðaðu
þá aftur huga þinn, og þú munt sjá, að
þú grætur vegna þess, sem var gleði
þín.
(Kahlil Gibran/Gunnar Dal.)
Sakna þín,
Lilja.
Elsku bróðir.
Það er erfitt að setjast niður og
skrifa minningarorð um litla bróður
sinn. Það er ekki langt síðan við
ræddumst við í síma, það var alltaf
gaman að heyra í þér hljóðið.
Margt kemur upp í hugann á sorg-
arstundu sem þessari. Við systkinin
vorum ávallt samrýmd enda áttum
við því láni að fagna að koma frá ást-
ríku heimili, þótt vissulega þurftum
við að lifa erfið tímabil. Jarðskjálft-
inn 1934 þegar húsið okkar, Víkur-
hóll, eyðilagðist, kreppuárin og síð-
ari heimsstyrjöldin eru þar nefnd
sem dæmi. Jarðskjálftinn gerði það
að verkum að við bræðurnir urðum
að fara á sjóinn til að aðstoða við að
afla tekna og væntingar um mennta-
skólagöngu urðu að engu. Við rérum
á trillunni hans pabba, Voninni, þrjú
sumur. Pabbi sagði að þessi útgerð
okkar hefði bjargað heimilinu og í
fyrsta sinn í mörg ár sem hann hefði
átt inneign í kaupfélaginu.
Oft komumst við í hann krappan á
sjónum. Minnist ég ferðar þegar við
vorum að koma úr róðri með hlaðinn
bát eftir góða veiði og vorum við á
leið til Hríseyjar að landa aflanum.
Þegar við vorum á milli Hríseyjar og
Dalvíkur gerði SV-hvassviðri og urð-
um við að snúa upp í vindinn. Þú
stóðst í stafni í sjóstakk til að minnka
ágjöfina á meðan ég var við stýrið og
pumpaði. Við illan leik komumst við
til hafnar á Dalvík. Guð hélt vernd-
arhendi yfir okkur þá sem og svo
mörgum öðrum stundum. Þrátt fyrir
að hafa oft komist í hann krappann á
sjónum, áttum við þar einnig margar
góðar stundir. Oft tókst okkur að
fylla bátinn og þótti okkur alltaf jafn
gaman að sigla inn í höfnina með
hann drekkhlaðinn.
Við urðum fyrir miklum missi þeg-
ar Stefán yngri bróðir okkar lést af
slysförum tæplega 17 ára gamall.
Það munaði ekki miklu að við hefð-
um einnig misst þig í því slysi, en
þökk sé Guði þá slappst þú heill á
húfi. Elskulega systur okkar, Þór-
unni (Dódu), misstum við haustið
2007 og nú, við andlát þitt, hefur
þriðja skarðið myndast. Við áttum
góða samleið alla tíð og er ég þakk-
látur fyrir það. Bára systir var okkur
ávallt mikill stuðningur og fyrir-
mynd og er enn. Ósjaldan kom hún
okkur til hjálpar. Er mér til dæmis
minnisstætt þegar við vorum ungir
drengir og höfðum það sem sumar-
starf að passa 60 kýr. Eitt skiptið
týndum við kúnum í Böggvisstaða-
fjalli þegar svartaþoka skall á. Við
urðum hræddir og óttuðumst að
finna þær ekki aftur. Bára kom þá
okkur til hjálpar og fann kýrnar.
Mikið óskaplega vorum við fegnir og
henni þakklátir.
Ég vil þakka þér, elsku bróðir, fyr-
ir vináttuna og vinsemdina í gegnum
tíðina. Bára á eftir að sakna þess að
kíkja til þín í heimsókn eins og hún
var vön að gera á hverjum degi, og
ég á eftir að sakna símtalanna okkar.
Við systkinin tvö, sem eftir lifum, og
fjölskyldur okkar, vottum fjölskyldu
þinni og ástvinum samúð okkar.
Þín er sárt saknað, kæri bróðir, en
minning um góðan mann lifir um
ókomna tíð. Hvíl í friði og takk fyrir
allt og allt.
Bjarki og Bára.
Elsku kæri frændi.
Ég fékk þær sorgarfréttir mánu-
daginn 14. júní að þú værir látinn.
Tárin byrjuðu að streyma og minn-
ingarnar komu fram í hugann hver
af annarri.
Ég er svo heppin að hafa átt jafn
hlýjan og hjartgóðan föðurbróður og
þig. Í öll þau skipti sem við fjölskyld-
an komum norður til Dalvíkur og
fengum að gista hjá ykkur Ragn-
heiði, var ávallt tekið vel á móti okk-
ur, með brosi og mikilli gestristni.
Alltaf varstu tilbúinn að fara með
okkur á sjóinn að veiða og ég man
eftir ófáum skiptum sem þú lofaðir
mér að taka í stýrið og það þótti mér
alltaf jafn gaman. Þá kenndirðu mér
á lóðningartækið og hrósaðir mér oft
fyrir sjómannshæfileika. Ég man
sérstaklega eftir einni sjóferð þegar
við pabbi og Helga frænka fórum
með þér út að fiska. Sjórinn var ansi
úfinn og þegar á leið var báturinn
farinn að vagga ansi mikið. Á heim-
leiðinni bjóstu til súpu handa mér og
sagðir að ég væri greinilega með sjó-
mannsgenin í mér þar sem ég hefði
fiskað vel við þessar aðstæður, ekki
sýnt vott af hræðslu og ekki fundið
fyrir sjóveiki í öllum ölduganginum.
Þetta fannst mér, 10 ára gamalli,
vera eitt mesta hrós sem hægt var að
fá og ómetanlegt að heyra. Ég hugsa
oft enn í dag til þessa dags með
brosi.
Elsku frændi. Ég þakka Guði fyrir
að hafa átt jafn indælan föðurbróður
og þig. Þú varst myndarlegur mað-
ur, dökkur yfirlitum með einstaklega
fallegt bros. Hlátur þinn var einlæg-
ur og umhyggjusemin var þér í blóð
borin.
Ég er viss um að Friðrika amma,
Elías afi, Dóda frænka, Stefán
frændi, Sveinbjörn bróðir og fleiri
ástvinir hafa tekið vel á móti þér og
vonandi líður þér vel þar sem þú ert í
dag.
Minningu þinni verður haldið á
lofti um ókomna tíða. Guð blessi fjöl-
skyldu þína á þessum erfiða tíma og
veiti þeim styrk. Þín er sárt saknað
kæri frændi. Hvíl í friði.
Þín bróðurdóttir,
Þórunn María.
Samfélagið á Dalvík hefur byggst
upp af vinnusömu, dagfarsprúðu og
eljusömu fólki. Björn Elíasson var
þeirrar gerðar. Þegar ég kveð þenn-
an ljúfa myndarlega mann er mér
þakklæti efst í huga.
Minningar um Beyja ná allt aftur
til fyrstu áranna við Hólaveginn.
Stór fjölskylda, Gummi besti vinur,
Jón Ingi og öll hin systkinin, allir
aðrir krakkarnir við götuna,ys og
þys, grátur, glens og gaman. Mitt í
þessum látum öllum réð rósemd og
æðruleysi Ragnheiðar ríkjum og
þegar góðmennskan og grallara-
skapurinn í Beyja bættust við gat
ekki orðið úr þessu annað en frábært
umhverfi.
Heimilið var stórt og Beyji þurfti
örugglega oft á tíðum að takast á við
verkefni sem öðrum hefðu orðið of-
viða. Ekki minnist ég þess að sjá
hann bregða skapi vegna þessa né
heldur miklast af því þegar vel gekk.
Beyji var ein af hetjunum okkar
barnanna við Hólaveginn. Hann var
uppátækjasamur og með afbrigðum,
skemmtilega nýjungagjarn og
óhræddur við að feta nýjar brautir.
Útgerðin, enski boltinn, rakettur á
gamlárskvöld, skákin, spilakvöldin
o.fl. o.fl. og við fundum vel hversu
umhugað honum var um velferð allra
barnanna við Hólaveginn. Hann var
á þann hátt stoð okkar og stytta ekki
síður en fyrirmynd.
Beyji sýndi nærgætni í samskipt-
um við annað fólk, hallmælti ekki
nokkurri sálu en hafði samt sem áð-
ur ákveðnar skoðanir á mönnum og
málefnum. Aldrei reyndi ég annað en
að viðhorf hans mótuðust af náunga-
kærleik og virðingu fyrir því besta í
fari hvers manns og þjóðarinnar í
heild.
Ég kveð Beyja með söknuði og
þökk fyrir allt, sem hann gaf mér og
mínum. Ljúfar minningar lifa með
öllum þeim sem urðu þeirrar gæfu
aðnjótandi að kynnast þessum mæta
manni og góða dreng.
Blessuð sé minning Björns Elías-
sonar.
Kristján Þór Júlíusson.
✝ Kristinn LíndalHafsteinsson
fæddist á Akranesi 11.
október 1951. Hann
lést á heimili sínu í
Hirtshals, Danmörku,
14. maí 2010.
Foreldrar hans
voru Sigurlaug Líndal
Karlsdóttir f. 26. sept-
ember 1932 og Haf-
steinn Magnússon f.
26. ágúst 1931, d. 28.
janúar 1987. Þau slitu
samvistum. Seinni
maður Sigurlaugar er
Jón Árni Haraldsson f. 13. júlí 1923.
Seinni kona Hafsteins er Jóhanna
Kristín Guðmundsdóttir f. 28. apríl
1935. Systur Kristins eru Kristín
Líndal Hafsteinsdóttir f. 14. júlí 1954
og Karlotta Lilja Líndal Hafsteins-
dóttir f. 27. september 1957. Systkini
sammæðra eru Guðmundur Örn
Sigurbjörgu Sigurðardóttir f. 26.
ágúst 1954. Þau slitu samvistum
2005. Dóttir þeirra er Ragnhildur
Líndal Kristinsdóttir Hamper f. 16.
ágúst 1974, gift Ray Hamper. Börn
þeirra eru a) Jonathan Líndal Ham-
per f. 5. október 1999, b) María Lín-
dal Hamper f. 25. maí 2001, og c) Al-
exander Líndal Hamper f. 23. janúar
2006. Stjúpssonur Kristins og sonur
Klöru er Sigurður Hilmar Strand-
eng f. 17. mars 1971, giftur Line
Strandeng f. 1. janúar 1970. Synir
þeirra eru a) Jakob Elías Strandeng
f. 4. maí 1996, b) Oliver Emil Strand-
eng f. 9. ágúst 1999, c) Victor Nikolai
Strandeng f. 20. febrúar 2005, og d)
William Magnus Strandeng f. 1. jan-
úar 2007. Kristinn ólst upp á Akra-
nesi og stundaði þar sjómennsku.
Kristinn flutti með fjölskyldu sína til
Danmerkur árið 1990. Þar stundaði
hann sjómennsku en síðustu árin
vann hann við skipamálun. Börn
hans og fjölskyldur þeirra búa í Dan-
mörku.
Jarðarför Kristins fór fram í
Hirtshals 21. maí síðastliðinn. Minn-
ingarathöfn fer fram í Akra-
neskirkju í dag, 25. júní 2010, og
hefst athöfnin kl. 14.
Jónsson f. 12. nóv-
ember 1959, Guðbjörg
Jónsdóttir f. 19. maí
1961, Grétar Jónsson
f. 19. janúar 1963 og
Rúnar Haraldur Jóns-
son f. 29. nóvember
1971. Systkini sam-
feðra eru Magnús Þór
Hafsteinsson f. 29. maí
1964, Jóhann Haf-
steinn Hafsteinsson f.
15. júlí 1965, Guð-
mundur Jón Haf-
steinsson f. 31. júlí
1967 og Gunnar Freyr
Hafsteinsson f. 26. október 1971.
Kristinn ólst upp hjá ömmu sinni
og afa að Krókatúni 13. Þau voru
hjónin Kristín Halldórsdóttir f. 18.
október 1898, d. 13. maí 1982 og
Kristinn Guðmundsson f. 27. ágúst
1898, d. 27. maí 1975. Hinn 21. apríl
1973 gekk Kristinn að eiga Klöru
Í dag kveðjum við okkar ástkæra
föður, Kristin Líndal Hafsteinsson.
Hann varð bráðkvaddur á heimili
sínu 14. maí sl.
Elsku pabbi.
Söknuðurinn er mikill og sársauk-
inn stór. Það er erfitt að horfa á eftir
þér og vita að við fáum ekki að sjá þig
aftur. Þú skilur eftir tómarúm í hjört-
um okkar allra. Við höfum margs að
minnast og einnig höfum við þér
margt að þakka. Margar góðar
stundir sem við minnumst með gleði.
Síðustu tuttugu árin höfum við ver-
ið búsett í Danmörku, en þrátt fyrir
fjarlægðina hélst þú alltaf sterkum
tengslum við Ísland. Þú hafðir alltaf
mikinn áhuga á málefnum Íslands, og
var tölvuöldin þér til mikillar hjálpar.
Þú notaðir hvert tækifæri til þess að
fara í tölvuna og lesa blöðin, og oft
voru það minningargreinar um fólkið
heima á Íslandi sem þú last.
Nú sitjum við hér saman systkinin
og skrifum um þig.
Já, lífið getur verið óútreiknanlegt
og ósanngjarnt.
Afabörnin þín sjö eiga öll mikið eft-
ir að sakna þess að geta ekki komið í
dekur til afa, fara hafnarrúntinn með
þér eða fá að prufa knallertuna þína.
Missirinn er stór, elsku pabbi, og
við söknum þín svo rosalega. Við er-
um viss um að það hefur fæðst ný
stjarna á himnum þegar þú fórst héð-
an – minningarnar gleðja hjörtu okk-
ar og stjarnan þín vísar okkur veginn.
Við þér í hjarta vort hleypum
og höldum þér innst þar inni
þar skalt þú í friði og ró búa
sem kært og verðmætt minni.
Sigurður (Siggi)
og Ragnhildur.
Elsku bróðir, nú ertu farin til ann-
ars heims þar sem amma, afi og pabbi
hafa tekið á móti þér. Það er erfitt að
sætta sig við þessa skyndilegu brott-
för þína, en við eigum eftir að hittast
aftur á skýi þínu þar sem þú hvílir þig
og fylgist með okkur sem elskuðum
þig.
Elsku bróðir, ég er mjög þakklát
fyrir allar okkar samverustundir og
mun ég ávallt minnast þín um aldur
og ævi.
Elsku bróðir, ég mun sakna þín
ætíð.
Öll við færum, elsku vinur,
ástar þökk á kveðjustund.
Gleði veitir grátnu hjarta.
guðleg von um eftirfund.
Drottinn Jesú, sólin sanna,
sigrað hefur dauða og gröf.
Að hafa átt þig ætíð verður,
okkur dýrmæt lífsins gjöf.
(Ingibjörg Sigurðardóttir)
Þín systir
Karlotta.
Mig langar að minnast elskulegs
bróður míns.
Ein fyrsta minning mín sem barn
er tengd Kristni bróður þar sem við
gengum hönd í hönd um Vesturgöt-
una á leið til ömmu og afa, hann þá
sex ára og ég þriggja ára. Þegar ég
leiði hugann að æskuárum okkar þá
eru minningarnar alltaf góðar. Heim-
sóknir til Kristínar ömmu og Kristins
afa upp á Skaga, þar sem Kristinn
ólst upp, voru sérstaklega eftirminni-
legar enda fylgdi þeim alltaf mikil til-
hlökkun og ánægja. Við vorum mjög
náin og gleymdum okkur oft tímun-
um saman í hinum ýmsu leikjum. Ég
man líka hvað hann var stoltur af
fyrsta bílnum sínum og hvað það var
gaman að fara á rúntinn með honum
um Skagann.
Kristinn fór mjög ungur til sjó, þar
var hans starfsvettvangur og síðustu
ár ævi sinnar vann hann við skipa-
málningu í Hirtshals.
Kristinn flutti til Danmerkur árið
1990 en þrátt fyrir það var samband
okkar ávallt gott þó svo að við hefðum
ekki sést jafn oft og ég hefði viljað.
Því þykir mér einstaklega vænt um
þann tíma sem við áttum saman í Par-
ís árið 2004, þegar ég hélt upp á af-
mæli mitt ásamt ættingjum og vin-
um.
Kristinn var mikill fjölskyldumað-
ur og var ákaflega stoltur af börnum
sínum og barnabörnum. Þrátt fyrir
að Kristinn hafi dvalið langtímum í
Danmörku sló hjarta hans alltaf á Ís-
landi og hér vildi hann eyða sínu ævi-
kvöldi. Því miður ætluðu örlögin hon-
um annað en hann hefði örugglega
verið ánægður að vita að hluti af hon-
um mun verða lagður til hvílu í hans
fósturjörð.
Kæri Kristinn, ég mun ávallt minn-
ast þíns sérstaka húmors og þeirra
góðu stunda sem við áttum saman.
Æ, hverf þú ei af auga mér,
þú ástarblíða tár,
er sorgir heims í burtu ber,
þótt blæði hjartans sár.
Mér himneskt ljós í hjarta skín
í hvert sinn, er ég græt,
en drottinn telur tárin mín –
ég trúi’ og huggast læt.
(Kristján Jónsson.)
Kristín.
Ástkær bróðir okkar Kristinn varð
bráðkvaddur á heimili sínu í Hirts-
hals í Danmörku, föstudaginn 14. maí
s.l.
Það er óhjákvæmilegt þegar skarð
er höggvið í systkinahópinn að ótal
minningar fari um lendur hugans.
Minningar sem geyma góðar stundir
frá æsku til fullorðinsára um kæran
bróður og vin.
Minningar um samhentan hóp
systkina, vináttu sem aldrei brást.
Slíkar minningar munu lifa með okk-
ur um ókomin ár. Við viljum þakka
Kristni samfylgdina og biðjum hon-
um velfarnaðar á nýjum vegi.
Þar sem englarnir syngja sefur þú
sefur í djúpinu væra.
Við hin sem lifum, lifum í trú
að ljósið bjarta skæra
veki þig með sól að morgni.
Drottinn minn réttu sorgmæddri sál
svala líknarhönd
og slökk þú hjartans harmabál
slít sundur dauðans bönd.
Svo vaknar hann með sól að morgni.
Farðu í friði vinur minn kær
faðirinn mun þig geyma.
Um aldur og ævi þú verður mér nær
aldrei ég skal þér gleyma.
svo vöknum við með sól að morgni.
(Bubbi Morthens)
Hvíl í friði, kæri Kristinn, þín verð-
ur sárt saknað.
Við sendum foreldrum okkar,
börnum hans, barnabörnum og öðr-
um ástvinum innilegar samúðar-
kveðjur og biðjum guð að styrkja þau
á sorgarstund.
Guðmundur Örn, Guðbjörg,
Grétar, Rúnar og
fjölskyldur.
Kæri mágur. Mér verður hugsað til
samtals okkar þegar þú hringdir í
mig í apríl síðastliðnum til þess að fá
fréttir að heiman og af þeim eldsum-
brotum sem þá áttu sér stað í Eyja-
fjallajökli.
Fáa menn þekki ég sem fylgdust
eins vel með fréttum að heiman og
þú. Áhugi þinn fyrir fróðleik og frétt-
um var ekki minni varðandi önnur
málefni enda hafðir þú mikinn áhuga
á hverskonar heimildarmyndum og
fréttaskýringaþáttum.
Í þessu síðasta samtali okkar lá vel
á þér og þér varð tíðrætt um hversu
ánægður þú værir með nýju vinnuna
þína á Skagen. Allt gekk að óskum
hjá þér og þú varst ánægður með lífið
og tilveruna. Það varð því mikið áfall
þegar ég frétti af ótimabæru andláti
þínu enda vorum við jafnaldrar og
náðum alltaf vel saman í öllum okkar
samskiptum.
Ég mun sakna þín og ég vona að
þar sem þú ert staddur núna sértu í
beinu sambandi við allar fréttastofur
heimsins.
Kær kveðja
Hörður.
Kristinn Líndal
Hafsteinsson
Morgunblaðið birtir minningargreinar endurgjaldslaust alla útgáfudaga.
Formáli | Minningargreinum fylgir formáli sem nánustu aðstandendur
senda inn. Þar koma fram upplýsingar um hvar og hvenær sá sem fjallað er
um fæddist, hvar og hvenær hann lést og loks hvaðan og klukkan hvað útförin
fer fram. Þar mega einnig koma fram upplýsingar um foreldra, systkini,
maka og börn. Ætlast er til að þetta komi aðeins fram í formálanum, sem er
feitletraður, en ekki í minningargreinunum.
Undirskrift | Minningargreinahöfundar eru beðnir að hafa skírnarnöfn sín
en ekki stuttnefni undir greinunum.
Minningargreinar