Morgunblaðið - 05.10.2010, Síða 11
hálfum mánuði eftir maraþonið á Mý-
vatni. Varð þá í 2. sæti og nefnir að
Laugavegurinn sé í sérstöku uppá-
haldi hjá sér.
Árið sem hún lagði hlaupaskóna
á hilluna bjó Ásdís ásamt fjölskyld-
unni í Danmörku þar sem eiginmað-
urinn var í námi.
„Þar fór ég í hjólaklúbb og
fannst rosalega gott að geta hreyft
mig þannig fyrst ég gat ekki hlaupið.
Þegar ég flutti heim aftur seinni hluta
ársins 2007 áttaði ég mig á því að heilt
ár var liðið síðan ég hljóp síðast; í
Berlín. Ákvað því að prófa aftur en
byrjaði rólega því ég var komin í nám
og hafði ekki mikinn tíma fyrir hlaup-
in.“
Í janúar 2008 fór Ásdís á sund-
námskeið hjá Þríþrautarfélagi
Reykjavíkur. Hafði aldrei æft „en
fyrst ég var farin að hlaupa og hjóla
vildi ég komast að því hvernig ég yrði
í sundi“. Þarna var hún farin að gæla
við þríþrautina.
Um sumarið tók Ásdís aftur þátt
í Laugavegshlaupinu og varð í 3. sæti
en var slæm í bakinu á eftir. Synti því
og hjólaði um tíma á meðan hún var
að jafna sig því ekki getur hún verið
aðgerðarlaus. „Það má því segja að
ég hafi farið í þríþrautina vegna bak-
meiðslanna.“
Ásdís segist nú háð íþróttunum.
„Þetta er orðinn lífsstíll. Mér finnst
ómögulegt ef ég hreyfi mig ekki
reglulega. Sérstaklega er það gott
eftir að ég fæ skot í bakið; þá þykir
manni enn vænna um það en annars
að geta hreyft sig.“ Hún segir fjöl-
breytnina góða; að synda, hjóla og
hlaupa. Sundið er hennar lakasta
grein enn sem komið er og aðalmark-
iðið að bæta sig á því sviði. „Það þarf
að hafa dálítið mikið fyrir því ef mað-
ur hefur ekki æft sundið sem krakki.
Ég vildi ég hefði byrjað miklu fyrr!“
Sundið veikasta hliðin
Spurð hvort Járnkarlinn sé ekki
gríðarlega erfið keppni; mörgum
þætti eflaust nóg að keppa í einni
grein af þessum þremur, segist Ásdís
ekki geta neitað því. En keppnin sé
jafnframt skemmtileg.
„Þótt sundið sé mín veikasta hlið
finnst mér til dæmis rosalega gaman
að synda 3,8 kílómetra.“ Og þegar
farið er í keppni hugsar hún aðeins
um hverja grein í senn. „Fyrsti sig-
urinn er að klára sundið. Þegar því er
lokið byrjar næsti kafli, og mér finnst
mjög gaman að hjóla. Svo er aðal-
málið að hugarfarið sé í lagi þegar
hlaupið er af stað því þá má segja að
keppnin byrji!“ Henni fannst erfitt að
hlaupa í Kaupmannahöfn um daginn.
„Aðstæður voru ekki góðar; mér
fannst of heitt og undirlagið var ekki
gott. Við hlupum þrjá 14 km hringi
við höfnina á grófum steinum. Ég
gekk töluverðan hluta leiðinnar og
var því alls ekki ánægð með tímann í
hlaupinu. Hefði átt að geta náð hálf-
tíma betri tíma.“ Vert er að geta þess
að hálfum mánuði fyrir keppni fékk
Ásdís mikinn bakverk og var á lyfjum
í aðdraganda Íslandsmótsins. „Ég fór
þess vegna með því markmiði að
klára sundið og sjá svo til. En svo var
allt í lagi þótt ég ætti ekki alveg inni
fyrir góðu hlaupi.“
Skammt var stórra högga á milli.
Járnkarlinn fór fram 15. ágúst, Ásdís
kom heim hinn 18. og daginn eftir tók
hún þátt í Íslandsmeistaramóti í
tímatöku á hjóli – og sigraði. Fagnaði
því öðrum Íslandsmeistaratitlinum á
aðeins fimm dögum. „Þetta voru
„bara“ 20 kílómetrar – að vísu á fullu
allan tímann – en það gekk vel þótt
auðvitað hefði ég verið enn betri ef ég
hefði hvílt mig fyrir keppnina.“
Yngst 15 systkina
Ásdís er yngst 15 systkina, faðir
hennar lést þegar hún var sjö ára og
hún þurfti snemma að byrja að vinna
fyrir sér. Hún hafði ekki tækifæri til
að fara í framhaldsskóla á þeim árum,
segist hafa unnið mikið í gegnum tíð-
ina auk þess að hugsa um fjölskyld-
una. „Svo loks þegar maðurinn minn
fór í nám til Danmerkur og við flutt-
um út, 2004, ákvað ég að fara í skóla.
Byrjaði á dönsku og stærðfræði og
það vatt upp á sig. Kláraði frum-
greinadeild og skráði mig svo í tækni-
fræði í Háskólanum í Reykjavík þeg-
ar við fluttum aftur heim, seinni hluta
árs 2007.“ Hún lýkur námi um næstu
áramót; vinnur nú að rannsókn-
arverkefni vegna lokaritgerðar.
En hvað skyldi drífa hana
áfram? „Aðallega það að mér finnst
þetta gaman og það er svo gott að
vera í góðu formi. Ég hugsa fyrst og
fremst um að bæta mig; keppi þannig
við sjálfa mig en ekki aðra.“
Lít ekki á mig sem afrekskonu
Hún segist aðspurð ekki leggja
hart að börnum sínum að stunda
íþróttir. Áhuginn verði að vera fyrir
hendi. „Dóttir mín var í frjáls-
íþróttum og eldri strákurinn, sem er
að klára 10. bekk, er mjög duglegur í
karate; hann fékk svarta beltið dag-
inn sem hann fermdist!“ Hann varð
Íslandsmeistari í kata árið 2008 og í
fyrra í kumite. „Honum fannst karate
strax sitt sport eftir að hann prófaði
það. Yngri sonurinn prófaði líka ka-
rate en fannst það ekki gaman. Við
eigum eftir að finna eitthvað
skemmtilegt handa honum.“
Ásdís vill þrátt fyrir allt ekki
gera mikið úr afrekum sínum. Legg-
ur reyndar mikla áherslu á það. „Mér
finnst engin ástæða til þess að monta
mig af þessu.“ Þú lítur þá ekki á þig
sem afrekskonu, eða hvað?
„Nei, ég hugsa ekki þannig. Mér
finnst þetta skemmtilegt og vil synda,
hjóla og hlaupa; ég er sennilega bara
svona þrjósk. Ég er líklega óhefð-
bundin kona; geri bara allt sem mér
finnst skemmtilegt að gera.“ Nefna
má sem dæmi að Ásdís ekur gjarnan
um á mótorhjóli og hefur kafað annað
slagið með eiginmanni sínum, en
hann er atvinnukafari auk þess að
vera tæknifræðingur. „Það er mjög
margt sem mig langar að gera og tím-
inn er lítill. En ég vil prófa flest það
sem ég hef gaman af.“
Morgunblaðið/Golli
Læknirinn sagði mér
að ég ætti helst ekki að
vera að þessu en ég get
ekki hætt. Ég verð bara
verri ef ég hætti að
hreyfa mig.
Ásdís Kristjáns-
dóttir þríþraut-
arkona.
DAGLEGT LÍF 11
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 5. OKTÓBER 2010
FJÁRMÁLARÁÐGJÖF | landsbankinn.is | 410 4000
Landsbankinn kynnir röð fjármálanámskeiða fyrir almenning
undir yfirskriftinni Fimmtudagskvöld eru fjármálakvöld.
Markmið þeirra er að auðvelda fólki að öðlast betri yfirsýn
yfir fjármálin. Á næstu fjármálakvöldum verður námskeið
um réttindi lífeyrisþega.
E
N
N
E
M
M
/
S
ÍA
/
N
M
4
3
5
2
5
N
B
I
h
f.
(L
a
n
d
s
b
a
n
k
in
n
),
k
t
.
4
7
1
0
0
8
-
0
2
8
0
.
Næstu námskeið
7. október kl. 20
Félagsmiðstöðin Hlymsdalir
Miðvangi 6, Egilsstöðum
14. október kl. 20
Útibúið á Laugavegi 77
21. október kl. 20
Útibúið á Akranesi, Þjóðbraut 1
Skráning og nánari upplýsingar
á landsbankinn.is og í
síma 410 4000.
Allir velkomnir.
Námskeið um
réttindi lífeyrisþega
landsbankinn.is/fjarhagur
Blogg og hljóðpistlar um fjármál.
Járnkarlar æfa jafnan af miklum
krafti en Ásdís kveðst hafa æft
mun minna en æskilegt er á
þessu ári vegna skólans. „Fyrir
Járnkarlinn æfði ég mjög lítið
því ég var í sex áföngum í skól-
anum eftir áramót. Æfingarnar
voru því ekki eins skipulagðar
og ég hefði viljað en ég reyndi
að gera eitthvað í hverri viku; en
ég æfði ekki af eins mikilli al-
vöru og ég hefði viljað og byrj-
aði ekki af krafti fyrr en í maí.“
Járnkarl
SKÓLINN TAFÐI ÆFINGAR
Jú, það er ekki hægt að neita því að
hún er fremur svöl hún Bibba, sumir
telja jafnvel að hún sé einhver teg-
und af ofurkonu.
Bibba þessi heitir Bryndís Baldurs-
dóttir og heldur úti skemmtilegu
bloggi á slóðinni:
bibbasvala.blogcentral.is.
Þar segir hún á lifandi hátt frá öllu
því sem hún tekur sér fyrir hendur
og við kemur hreyfingu.
Bibba er sérdeilis virk kona og hún
lætur ekki duga að hlaupa, heldur
kemur hún við á mörgum sviðum.
Hún klifrar, hjólar og syndir.
Bibba lætur sér fátt fyrir brjósti
brenna, er mikill kappi og varð fyrst
íslenskra kvenna til að klára Iron-
man-keppni árið 2007.
Núna er hún á fullu í starfinu hjá
Flugbjörgunarsveitinni og eftirfar-
andi færslu setti hún inn síðastliðinn
laugardag:
„Í dag var ég úti að leika með
stóru strákunum á afmælisæfingu
Flugbjörgunarsveitarinnar í Reykja-
vík.
Ég er stolt af því að fá að vera með
í rústaflokk. Það að fá að starfa með
hetjunum frá Haítí er í sjálfu sér mik-
ill heiður og það skemmdi ekki fyrir
að við fengum endalaust hrós fyrir
frammistöðuna í dag, bæði frá
stjórnendum æfingarinnar og krökk-
unum sem léku slasaða fyrir okkur.
En frábærast finnst mér samt að
geta aftur verið úti að leika með
strákunum og núna með stóra dótið.
Alvöru vörubíl, allskonar vélar og
mótora, brotvélar (að vísu ekki not-
aðar í dag), krana og keðjur og alls-
konar verkfæri.
Hámark dagsins var svo það að ég
lét eldgamlan draum rætast. Frá því
ég var smástelpa hef ég horft löng-
unaraugum á vinnupallana utan á ný-
byggingunum og langað til að klifra
upp eins og byggingakallarnir.
Í dag þurfti ég að gera þetta.
Ég klifraði frá annarri hæð og upp
á þriðju eftir vinnupöllunum með
stærðar sjúkratösku á öxlinni.
Vá, hvað það var alveg eins spenn-
andi og ég hafði ímyndað mér.
Kannski ég hefði átt að verða Bibba
byggir.“
www.bibbasvala.blogcentral.is
Bloggið hennar Bibbu svölu
Svöl Bibba á hjólinu sínu í hálfum Járnkarli í Arizona árið 2006.