Morgunblaðið - 08.11.2010, Síða 17

MINNINGAR 17
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 8. NÓVEMBER 2010
✝ Kristín Þórhildurfæddist í Lækj-
arskógi, Laxárdal í
Dalasýslu 15. maí
1922. Hún lést á
Landakotsspítala 30.
október sl. Foreldrar
hennar voru Guð-
brandur Kr. Guð-
mundsson, f. 1887, d.
1978, og Arndís
Magnúsdóttir, f. 1891,
d. 1948. Systkini
Kristínar eru: 1) Guð-
rún, f. 17.4. 1913, d.
27.6. 1993; 2) Magnús,
f. 6.9. 1918, d. 10.2. 1968; 3) Þuríður
Sigrún, f. 3.1. 1921; 4) Helga Ás-
laug, f. 28.7. 1923; 5) Guðmundur, f.
29.11. 1925 , d. 1.2. 2002; 6) Inga
Aðalheiður, f. 20.7. 1929, og 7)
Böðvar Hilmar, f. 16.1. 1933.
Kristín giftist 23.12. 1944 Jósefi
Jóni Sigurðssyni f. 18.12. 1918, á
Búðum í Staðarsveit á Snæfellsnesi,
d. 27.4. 1991 í Reykjavík. For-
eldrar: Sigurður Kr. Jónsson, f.
1877 í Helludal, Breiðuvíkurhreppi
á Snæfellsnesi. d. 1940, og Guðlaug
Jósefsdóttir, f. 1876 á Vætuökrum,
Breiðuvíkurhreppi á Snæfellsnesi,
d. 1962. Börn þeirra: 1) Arnór G.
1955. Börn: a) Guðmundur Vignir,
f. 9.9. 1975, maki Brynja Sævars-
dóttir, f. 1980, börn: Sævar Óli, f.
2002, Heiðrún Anna, f. 2004, og
óskírður, f. 2010. b) Svandís Björk,
f. 5.1. 1977, maki Haukur Björns-
son, f. 1972, börn: Karen, f. 1992,
Thelma Sól, f. 2001, Anna María, f.
2004, og óskírð, f. 2010, c)Kristinn
Þór, f. 15.6. 1983, maki Anna Rann-
veig Aradóttir, f. 1979, börn: Elín
Birta, f. 1998, María Björt, f. 2003,
og Ari Snær, f. 2009, d) Birgir Örv-
ar, f. 30.8. 1989, og e) Sara Andrea,
f. 16.12. 1994. 5) Arndís Jós-
efsdóttir, f. 5.1. 1953, maki: Jón
Ragnarsson, f. 1952. Börn: a)
Ágústa Birgisdóttir, f. 15.2. 1973,
maki Guðni Þórarinsson, f. 1971,
börn: Hlynur Snær, f. 1998, og Kar-
en Ösp, f. 2000, b) Kristín, f. 21.8.
1979, maki Hjalti Þór Heiðarsson, f.
1978, og c) Ólafía, f. 24.9. 1984.
Kristín fluttist til Reykjavíkur
1940. Hún starfaði sem vinnukona
hjá Eygló og Hirti Hjartarsyni, síð-
ar hjá Ólafíu og Guðmundi Þor-
steinssyni gullsmið fram að búskap.
Með barnauppeldi starfaði hún sem
dagmóðir ásamt því að vera ræsti-
tæknir í Breiðagerðisskóla. Síðar
meir sem ræstitæknir hjá G.J. Foss-
berg þar til hún lét af störfum þar
eftir 28 ár. Kristín og Jósef fluttu í
Mosgerði 14 árið 1954 og Kristín
bjó þar til æviloka.
Útför Kristínar fer fram frá Bú-
staðakirkju í dag, 8. nóvember
2010, og hefst athöfnin kl. 13.
Jósefsson, f. 5.11.
1944, maki: Helga Jó-
hannesdóttir, f. 1951,
d. 2007. Börn : a) Guð-
rún Ósk, f. 27.10.
1979, og b) Þorsteinn,
f. 27.11. 1981, maki
Guðbjörg Petersen, f.
1983, barn þeirra:
Arnór Emil, f. 2010.
2) Sigursteinn Jós-
efsson, f. 11.4. 1946,
maki Ólöf H. Hilm-
arsdóttir, f. 1948.
Börn: a) Hilmar Rún-
ar, f. 10.10. 1965,
maki Helga G. Skúladóttir, f. 1955,
börn: Sigursteinn Sverrir, f. 1988,
Ívar Andri, f. 1993, Ólöf Helga, f.
1999, b) Sigrún Kristín, f. 27.3.
1971, maki Jóhann Ó. Benjamíns-
son, f. 1969, barn þeirra: Inga Lind,
f. 2004, og c) Arndís Birta, 30.5.
1983. 3) Reynir Jósefsson, f. 7.3.
1948, maki: Unnur Bergþórsdóttir,
f. 1949. Börn: a) Eygló Jós-
ephsdóttir, f. 26.2. 1973, maki Sig-
urður Kárason, f. 1972, börn: Hug-
rún Embla, f. 1997, og Einar Kári, f.
2001, og b) Bergþór, f. 1.10. 1981. 4)
Ólafur G. Jósefsson, f. 5.7. 1950,
maki: Anna María Markúsdóttir, f.
Elsku mamma, þakka þér fyrir
samveruna í gegnum árin og þær
góðu stundir sem við áttum saman.
Nú verða kvöldsamtölin okkar ekki
fleiri og nú hætti ég að kíkja til þín í
Mosgerðið á kvöldin og um helgar.
Við eigum margt eftir vantalað en
samt sem áður þakklátur að þú hafir
fengið hvíldina góðu og fyrir þær
samverustundir sem við höfum átt. Á
hverju vori var okkar góði sleppitúr,
þar komst þú með þínar góðu kleinur
og dýrindis bakkelsi og þú sagðir að
þetta myndir þú gera á hverju vori á
meðan þú hefðir heilsu til. Var síðasti
sleppitúrinn þinn 2009, en í ár var
enginn sökum hestaflensu. Þetta sást
þú alltaf um og hafðir gaman af. Mætt
með kíkinn í Kollafjörðinn til að fylgj-
ast með strákunum þínum og afkom-
endum færandi þeim kaffi, kleinur og
hveitiköku. Það var fjölda stunda sem
við áttum saman í Hjarðarnesinu og
hafðir þú alltaf gaman af að koma í
sveitina. Takk fyrir allt, elsku
mamma, þín verður sárt saknað.
Ólöf sendir kveðju og biður guð að
geyma þig vel.
Minning þín mun lifa í hjörtum
okkar um ókomna tíð.
Undir háu hamrabelti
höfði drúpir lítil rós.
Þráir lífsins vængja víddir,
vorsins yl og sólarljós.
Ég held ég skynji hug þinn allan,
hjartasláttinn, rósin mín.
Er kristallstærir daggardropar
drúpa milt á blöðin þín.
Æsku minnar leiðir lágu
lengi vel um þennan stað,
krjúpa niður, kyssa blómið,
hversu dýrðlegt fannst mér það.,
Finna hjá þér ást og unað,
yndislega rósin mín.
Eitt er það sem aldrei gleymist,
aldrei, það er minning þín.
(Guðmundur G. Halldórsson)
Hvíl í friði.
Kveðja, þinn,
Sigursteinn (Steini).
Elsku hjartans amma mín, þá er
komið að kveðjustund, nokkuð sem er
óumflýjanlegt en mikið er það erfitt
og sárt. Allar minningarnar sem ég á
um þig eru mér ómetanlegar. Fyrstu
fimm ár ævi minnar bjó ég hjá þér í
Mosgerðinu með mömmu, ég man að
ég stalst stundum yfir hitaveitustokk-
inn til ömmu og afa í Hlyngerði og þú
þurftir að sækja mig þangað. Á þess-
um tíma var ég á leikskóla og sóttir
þú mig á daginn í strætó eftir að hafa
verið sjálf að passa börn allan daginn
og tókst mig með þér í Fossberg þar
sem þú skúraðir í 28 ár, þú varst
þakklát strákunum í Fossberg fyrir
hvað þeir voru umburðarlyndir að
leyfa mér að skottast með þér þangað
til mamma sótti mig eftir vinnu.
Tólf árum eftir að ég flutti frá þér
fimm ára gömul kom ég aftur og nú
með Guðna minn með mér og byrj-
uðum við að búa saman í risinu hjá
þér í Mosgerðinu. Á þeim tveimur ár-
um sem við bjuggum hjá þér tókst þú
ástfóstri við Guðna og var það gagn-
kvæmt. Eldamennska var þér í blóð
borin, þeir sem þig þekktu vita
hversu góðan mat þú gerðir og ekki
var baksturinn síðri enda voru klein-
urnar þínar og hveitikökurnar þær
bestu í heimi.
Eftir að Hlynur Snær og Karen
Ösp komu í heiminn hafa þau notið
þess að læra af þér bænirnar sem þú
lagðir mikið upp úr að kenna þeim,
þau eru rík að eiga allar minningarn-
ar um þig og söknuður þeirra er mik-
ill. Þú, amma mín, varst mikið í Vest-
urberginu hjá mömmu og pabba, þar
leið þér vel. Það var segin saga að
þegar maður skrapp yfir götuna í
kaffi voruð þið mæðgur að spila orr-
ustu, það þótti þér ótrúlega gaman.
Þú varst þrjósk og áveðin kona, enda
hefur nú ekki veitt af þegar þú ólst
upp börnin þín fimm og hafðir litla
sem enga hjálp. Þú vannst mikið,
passaðir börn á daginn, skúraðir á
kvöldin og prjónaðir lopapeysur til að
láta enda ná saman.
Í veikindum þínum, sem þú tókst af
mikilli yfirvegun og jákvæðni, var
minnið alltaf ótrúlega gott og mætti
hver maður vera stoltur af slíku
minni. Á Landakoti, þar sem þú
dvaldir síðustu ævidagana, leið þér
vel enda var vel hugsað um þig af
yndislegu starfsfólki, það er mikil
huggun í sorginni að vita að þér leið
vel þar til yfir lauk.
Elsku amma mín, ég er svo þakklát
fyrir að hafa verið hjá þér þegar þú
kvaddir þennan heim, þú varst svo
sæl og sátt að fá hvíldina, minning þín
lifir í hjarta mínu.
Ég kveð þig að sinni amma mín,
Guð geymi þig.
Þín
Ágústa.
Þegar ég lít yfir farinn veg og
hugsa til hennar Stínu ömmu þá veit
ég að hún mun alltaf eiga sinn stað í
hjarta mínu, hún var ekta amma. Hún
var iðin við baksturinn og bakaði
heimsins bestu kleinur. Það var alltaf
gott að koma til ömmu og hún tók
alltaf vel á móti manni. Ég man þegar
ég var lítill strákur var ég alltaf að
biðja mömmu og pabba um að stoppa
hjá ömmu í Mosgerði, mér fannst svo
gaman að heimsækja hana. Amma
hafði gott hjarta og vildi öllum vel.
Þegar við Anna konan mín vorum ný-
lega byrjuð saman og vorum mætt í
afmæli til ömmu Stínu hafði hún verið
að hugsa um hvernig amma mín tæki
því að hún ætti litla stelpu. Þær
áhyggjur urðu að engu þegar amma
Stína tók á móti Elínu Birtu með orð-
unum „nú er ég nýja langamman þín-
“.Mér fannst gott að vita að hún bað
fyrir börnunum sínum, barnabörnun-
um sínum og barnabarnabörnunum
sínum á hverju kvöldi áður en hún fór
að sofa.
Elsku amma mín, nú ertu kominn á
betri stað þar sem þér mun líða vel.
Minning þín mun lifa áfram hjá okkur
sem þig þekktum.
Ég mun sakna þín,
Kristinn Þór Ólafsson.
Kristín Þórhildur
Guðbrandsdóttir
HINSTA KVEÐJA
Elsku besta langamma mín,
þakka þér fyrir allt sem þú hef-
ur gert fyrir mig og allar minn-
ingarnar um okkur saman. Þú
kenndir mér bænir og vísur.
Alltaf þegar ég kom til ömmu
og afa varst þú þar, þú spurðir
alltaf hvort ég væri svangur af
því þú vildir alltaf að ég fengi
nóg að borða. Þú gerðir besta
mat í heimi það var alveg sama
hvað það var, það var eins og
nammi. Ég mun ávallt sakna
þín og kveð ég þig með góðri
bæn.
Vertu, Guð faðir, faðir minn,
í frelsarans Jesú nafni,
hönd þín leiði mig út og inn,
svo allri synd ég hafni.
(Hallgrímur Pétursson)
Þinn
Hlynur Snær, langömmubarn.
 Fleiri minningargreinar um Krist-
ínu Þórhildi Guðbrandsdóttur bíða
birtingar og munu birtast í blaðinu
næstu daga.
✝ Guðborg Siggeirs-dóttir fæddist í
Reykjavík 15. apríl
1929. Hún lést í Holts-
búð, Garðabæ, 20.
október 2010.
Foreldrar hennar
voru Magnús Siggeir
Bjarnason, f. 25. júní
1893, d. 30. maí 1974,
og Guðrún Pálína
Guðjónsdóttir, f. 4.
september 1897, d. 2.
mars 1982. Guðborg
var yngst 4 systkina.
En þau eru Einar Ingi,
f. 1921, d. 2007, Erlendur, f. 1924, og
Sigríður, f. 1927.
Hinn 26. janúar 1957 giftist Guð-
borg, Rannveri Stefáni Sveinssyni, f.
18. maí 1934, vélstjóra frá Neskaup-
stað. Foreldrar Rannvers voru
Sveinn Magnússon, f. 19. júli 1904, d.
17. júlí 1987, og Sigurveig Ketils-
dóttir, f. 18. mars 1904, d. 15. sept-
ember 1942. Guðborg og Rannver
eignuðust 4 börn
gift Arnfinni Daníelssyni, f. 1969,
börn þeirra eru a) Tinna Borg, í
sambúð með Hlyni Frey Sigurhans-
syni og eiga þau Ómar Örn, b) Sara
Lind og c) Daníel.
Guðborg var alin upp í Reykjavík
og bjó á Hringbraut 90 nær öll sín
æskuár. Hún gekk í Miðbæjarskól-
ann og tók gagnfræðapróf þaðan,
fór síðan í Húsmæðraskólann í
Reykjavík árið 1949. Eftir nám þar
hóf hún störf í Björnsbakarí og síðar
á Hótel Vík. Árið 1953 fór hún í hót-
elrekstrarnám til Bretlands á vegum
hótelsins og í framhaldinu aðstoðaði
hún við rekstur þess. Rannver og
Guðborg hófu sinn búskap í Sand-
gerði árið 1956 og fluttu þaðan í
Kópavog árið 1961 og bjuggu lengst
af á Álfhólsveg 28a eða allt til ársins
2002 þegar þau fluttu í Garðbæ. Þá
fór heilsu Guðborgar að hraka mjög
en síðan í desember 2005 hefur hún
dvalið í Holtsbúð, Garðabæ. Guð-
borg var virk í Kvenfélagi Kópavogs
og starfaði þar um árabil, þar á með-
al sem ritari í stjórn.
Guðborg verður jarðsungin frá
Vídalínskirkju í Garðabæ í dag, 8.
nóvember 2010, og hefst athöfnin kl.
13.
1) Sigurjón Sveinn,
f. 11. febrúar 1958,
hann er kvæntur Fjólu
Finnsdóttur, f. 1959,
börn þeirra eru a)
Rannver, í sambúð
með Guðrúnu Björgu
Ellertsdóttur og eiga
þau Emblu Katrínu, b)
Viktor, c) Oliver. 2)
Guðrún Magnea, 20.
október 1960, hún er
gift Snorra Snorra-
syni, f. 1954, börn
þeirra eru a) Gunn-
hildur Hlín, í sambúð
með Karli Sæmundi Sigurðssyni og
eiga þau Hlyn Frey og Birki Þór, b)
Nanna Bryndís, unnusti hennar er
Grétar Örn Sigurðsson, c) Rannveig
Eva. 3) Katla Björk, f. 27. maí 1964,
hún er gift Kristjáni Alberti Eiríks-
syni, f. 1962, börn þeirra eru a)
Sveinn Fannar, b) Selma Björk, c)
Aron Snær. Auk þess á Kristján fyr-
ir 2 dætur og eiga þær 4 börn. 4)
Birna Mjöll, f. 29. ágúst 1970, hún er
Með nokkrum orðum vil ég minn-
ast tengdamóður minnar Guðborgar
Siggeirsdóttur sem lést 20. október
sl. á 82 aldursári. Hún hafði átt við
langvinn veikindi að stríða í um 7 ár.
Æskuheimili hennar var á Hring-
braut 90, systkinin voru fjögur
ásamt foreldrum í lítilli 2 herbergja
íbúð. Oft á tíðum var stopul vinna
hjá fjölskylduföðurnum þegar börn-
in uxu úr grasi á millistríðsárunum.
Það var í byrjun ársins 1982 er ég
kynntist konu minni Guðrúnu Magn-
eu að ég kom inn á heimili foreldra
hennar á Álfhólsvegi 28a í Kópavogi.
Guðborg og Rannver, tengdafaðir
minn, tóku mér afar vel. Á heimilinu
ríkti léttur andi, glaðværð og kátína.
Guðborg var afskaplega jákvæð, út-
sjónarsöm og stutt var í hláturinn.
Guðborg og Rannver nutu þess að
vera innan um börnin sín og síðar
barnabörnin þegar þau komu. Fjöl-
skyldan var gætin í fjármálum, en
naut þess að ferðast bæði innan-
lands og ekki síður til útlanda. Eru
mér minnisstæðar margar ferðir
sem við hjónin fórum með Guðborgu
og Rannveri. Margar skemmtilegar
ferðir fórum við bæði innanlands og
til útlanda, þar er margs að minnast.
Fjölskyldan naut sérstaklega ferða í
sumarbústaði vélstjóra á Laugar-
vatni. Rannver og Guðborg nutu
þess að fara á suðlægar slóðir að
vori og hausti í mörg ár, oft með
góðu vinafólki, Regínu og Eggerti
Gíslasyni. Þegar búið var að panta
ferð mátti finna fyrir mikilli eftir-
væntingu hjá þeim hjónum.
Þau hafa ætíð verið mjög samrýnd
hjón, en sátt einkenndi allt þeirra líf.
Guðborg hafði mikinn metnað til að
bera, við að rækta garðinn á Álfhóls-
veginum. Hún var afskaplega dríf-
andi kona og var í mörg ár valin til
forystu fyrir húsfélagið á Álfhóls-
veginum. Hafði frumkvæði að ýms-
um framkvæmdum og því sem betur
mátti fara, gjaldkeri húsfélagsins ár-
um saman. Þegar komið var í Kópa-
voginn á æskuheimilið var alltaf
kaffi á könnunni og afskaplega nota-
legt að setjast niður og ræða málin.
Árið 2002 keyptu hjónin fallega
íbúð í Kirkjulundi í Garðabæ, eftir
rúmlega 40 ára búsetu í Kópavogi.
En skömmu eftir flutninginn í
Garðabæinn fór heilsu Guðborgar
hrakandi. Fékk hún dagvistun í
Holtsbúð og síðan alvistun þar síðla
árs 2005.
Hafðu kæra þökk fyrir allt.
Blessuð sé minningin um jákvæða
og yndislega konu.
Þinn tengdasonur,
Snorri Snorrason.
Elskuleg tengdamóðir mín hún
Bogga hefur fengið hvíld, en hún
hefur barist hetjulega við sjúkdóm-
inn sem hrjáð hefur hana í nokkur
ár.
Ég hef oft sagt að ég ætti bestu
tengdamömmu í heimi. Ég þekkti
Boggu í 28 ár og var hún alltaf kát,
glöð og hafði sérstaklega góða nær-
veru. Bogga var mér ávallt mjög
góð, hún bæði kenndi mér margt og
hvatti mig til dáða í flestu t.d. að
halda mín eigin jól í fyrsta skiptið.
Við áttum oft góðar stundir og
hlógum dátt í góðu veðri uppi á svöl-
um á Álfhólsvegi 28a, með alla strák-
ana mína, Rannver, Viktor og Oli-
ver.
Ég kveð þig með söknuði, elsku
Bogga mín, og bið Guð um að
styrkja Rannver eldri og alla fjöl-
skylduna.
Þín tengdadóttir,
Fjóla Finnsdóttir.
Það var svo sárt að sjá þig svona
veika seinustu árin, en alltaf gastu
brosað og hlegið.
Ég mun halda fast í þá minningu,
þegar ég kom með Ómar Örn til þín í
fyrsta skipti rétt tveggja mánaða
gamlan, og hann grét, í smátíma
komst þú í gegn, og þú hlóst eins og
þér einni var lagið.
Það berjast í mér tvær hliðar,
önnur, sem er fegin að þú ert laus
undan veikum líkama og hin, sem
vildi óska þess að þú hefðir aldrei
orðið veik og værir hér enn.
Ég er svo stolt af þér og fjölskyld-
unni sem þið afi sköpuðuð, sam-
heldnin í fjölskyldunni og jákvæða
sýnin á lífið sem öll börnin ykkar
hafa.
Þú skildir eftir svo margar falleg-
ar og ómetanlegar minningar og ég
vil þakka þér fyrir það.
Þú ert ein merkilegasta kona sem
ég veit um, og ég hugsa á hverjum
degi, hvernig ég geti verið meira
eins og þú og ég ætla sko að vera
eins ljúf og góð, og innilega ham-
ingjusöm og þú varst, og gefa með
mér af einlægri gleði alla daga.
Elsku amma hefur kvatt
sem engill á himni nú syngur
konan sem strax hvern mann gat glatt
leikur loks aftur við hvern sinn fingur
lést við þig leika, hamingjuna
syngjandi kát hún amma mín
brosandi, hlæjandi skal ég þig muna
ég á eftir að sakna þín
(Tinna Borg, 4. nóv. 2010.)
Tinna Borg Arnfinnsdóttir.
Guðborg Siggeirsdóttir
 Fleiri minningargreinar um Guð-
borgu Siggeirsdóttur bíða birtingar
og munu birtast í blaðinu næstu
daga.