Morgunblaðið - 04.01.2011, Qupperneq 22

22 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 4. JANÚAR 2011
✝ Guðrún Ingi-björg Oddsdóttir
fæddist á Siglufirði
8. ágúst 1928. Hún
lést á hjúkr-
unarheimilinu Sól-
túni 7. desember
2010. Foreldrar
hennar voru Oddur
Oddsson smiður á
Siglufirði, bóndi og
vitavörður á Siglu-
nesi, f. 22. júlí 1894 á
Engidal í Úlfsdölum,
d. 3. mars 1981 og
Sigurlaug Kristjáns-
dóttir húsfreyja frá Björgum í
Ljósavatnshreppi í Suður-
Þingeyjarsýslu, f. 18. febrúar
1899, d. 21. ágúst 1995. Systkini
hennar: Oddur Jóhannsson f. 24.
maí 1925, d. 23. apríl 1999, Hrafn-
hildur Loreley f. 22. júlí 1936 og
Sæunn Hafdís f. 16. desember
1940. Guðrún Ingibjörg kvæntist
29. september 1956 eftirlifandi
eiginmanni sínum Ólafi Jónssyni
verslunarmanni, f. 28. nóvember
1927, frá Fossi í Hrútafirði, yngst-
ur ellefu systkina. Foreldrar hans:
Jón Marteinsson bóndi, á Fossi í
Hrútafirði, f. 26. september 1879 á
Reykjum í Hrútafirði, d. 25. júní
1970 og Sigríður Björnsdóttir frá
Óspaksstöðum í Hrútafirði, f. 29.
október 1884, d. 10. júlí 1952.
Börn Guðrúnar Ingibjargar og
Ólafs eru: 1) Sigríður, f. 11. maí
1957, hún á eina
dóttur, Sunnu Lind f.
8. maí 2001. 2) Bryn-
dís, f. 22. júní 1967,
maki Sigurður
Björnsson f. 18. jan-
úar 1965, þau eiga
einn son, Ólaf Hákon
f. 7. febrúar 1998.
Guðrún Ingibjörg
ólst upp á Siglufirði
og Siglunesi, lauk
þaðan gagnfræða-
prófi og fór síðar á
Húsmæðraskólann
Ósk á Ísafirði, en
fluttist svo til Reykjavíkur upp úr
tvítugu og starfaði við afgreiðslu.
Eftir að hún stofnaði heimili lagði
hún mikla rækt við húsmóð-
urstörfin og stjórnaði heimilinu af
skörungsskap, en jafnframt sinnti
hún ýmsum hlutastörfum svo sem
afgreiðslustörfum, þrifum og sá
um kaffiveitingar. Guðrún var
mikil handverkskona og lék allt
höndum hennar hvort sem um var
að ræða saumaskap, hannyrðir eða
matseld og var mikill fagurkeri.
Guðrún Ingibjörg og Ólafur
bjuggu á nokkrum stöðum í miðbæ
Reykjavíkur, en lengst af bjuggu
þau þó á Langholtsveginum. Síð-
ustu árin bjó Guðrún á hjúkr-
unarheimilinu Sóltúni.
Útför Guðrúnar Ingibjargar fór
fram í kyrrþey frá Fossvogskap-
ellu 15. desember 2010.
Margs er að minnast, mikið er að
þakka. Við þökkum þér, Didda mín,
fyrir áratuga vináttu, ekki bara
fyrir að vera stóra systir og mág-
kona, heldur alltaf góður vinur.
Maður vissi alltaf hvar maður hafði
þig og þinn mann.
Það er margt sem kemur í hug-
ann þegar litið er til baka á Sigló,
þar sem við ólumst upp systkinin,
ég var yngst og þá var gott að eiga
stóra systur sem sat við rúmið mitt
og las fyrir mig þegar ég var veik
og prjónaði á mig peysu sem mér
er svo minnisstæð, öll í bekkjum og
skærum litum. Þegar ég fermdist
var Didda farin til Reykjavíkur að
vinna í verslun og komst ekki norð-
ur, ég saknaði hennar mikið.
Eftir að gagnfræðaskóla lauk
vann hún við afgreiðslustörf hjá
Kristni Halldórssyni í Neðstu b-
deild í Siglufirði. Síðan fór hún í
Húsmæðraskólann á Ísafirði 1951-
1952 og flutti stuttu síðar til
Reykjavíkur og vann hjá Biering
við afgreiðslustörf og borðaði á
Laugavegi 28 þar sem Ólafur Jóns-
son frá Fossi í Hrútafirði settist við
hennar borð og sat við hennar hlið
síðan í rúm fimmtíu ár. Þau giftu
sig árið 1956 og eignuðust tvær
efnilegar dætur, Sigríði fædda 1957
og á hún dótturina Sunnu Lind og
Bryndísi sem gift er Sigurði
Björnssyni barnalækni og eiga þau
soninn Ólaf Hákon.
Didda var bráðlagin í höndunum,
saumaði og prjónaði fyrst á litlu
systur, síðan á dæturnar, enda
voru þær vel klæddar svo af bar
meðan hún sá um þá hluti. Það
hagaði þannig til að stutt var á
milli okkar heimila, lengst af í
göngufæri, en styst var á milli okk-
ar eftir að þið fluttuð á Langholts-
veg 170 og við í Nökkvavoginn,
enda liggja lóðirnar saman horn í
horn. Þá var nú stundum stikað
stórt og stokkið á milli húsa. Didda
hafði þýða söngrödd, söng milli-
rödd mjög vel. Það var oft tekið
lagið þegar hist var á góðum stund-
um, ég tala nú ekki um á systra-
kvöldum, þá sungu þær systur
fram á nótt, en við Óli sáum um
hitt. Það var verst hvað heilsa þín
bilaði snemma, en alltaf gast þú
sungið öll gömlu lögin. Didda þurfti
að dvelja á hjúkrunarheimilinu Sól-
túni í allmörg ár vegna blæðingar á
heila. Það var einstaklega vel að
Diddu búið í Sóltúni, ágætisher-
bergi sem fjölskyldan útbjó mjög
smekklega þægilegum húsgögnum,
myndir á veggjum, blóm í pottum
og oft blóm í vasa. Ég held það sé
leitun að betri stað fyrir heilsubilað
fólk. Didda var einstaklega góður
sjúklingur, alltaf jákvæð og þægi-
leg í umgengni. Það kom stundum
fyrir að stúlkan sem var á kvöld-
vakt skildi Diddu eftir frammi á
meðan hún kom hinum sjúkling-
unum í ró, þá setti hún disk í spil-
arann og þær sungu saman gömlu
lögin, það fannst Diddu gaman. Það
féllu mörg tár hjá starfsfólki Sól-
túns þegar Didda dó, það sýndi
manni best hvað hún var vel liðin.
Við vonum að vel hafi verið tekið
á móti þér af ættingjum og vinum
sem hafa flutt á undan þér. Elsku
Didda, megir þú una hag þínum vel
í nýjum heimkynnum.
Þegar við könnum ókunn lönd
ósköp yrðum fegin,
ef þú geymdir hörpu í hönd
er hittumst hinum megin.
Óla, dætrum og öðrum aðstand-
endum vottum við innilega samúð.
Sæunn (Gógó systir)
og Kjartan.
Guðrún Ingibjörg
Oddsdóttir
Nú, þegar faðir minn
er borinn til grafar á
hátíð sólrisu með fyr-
irheiti um komandi sól-
ríkt vor, minnist ég sannrar og ein-
lægrar vináttu þeirra systkina frá
Bólstað í Landeyjum og ekki síst
Filippusar og föður míns sem margt
brölluðu um tíðina. Til eru af þeim
félögum ófáar góðar sögur sem hér
verða ekki raktar. Þegar þeir bræð-
ur voru ungir, sprækir drengir áttu
þeir sér bú austur á Bólstað þar sem
kindakjálkar voru reiðhestarnir eins
og þá var títt.
Baldvin Aðils
Björgvinsson
✝ Baldvin AðilsBjörgvinsson
múrari fæddist á Ból-
stað í Austur-
Landeyjum í Rang-
árvallasýslu 18. apríl
1930. Hann lést á
Landspítalanum 15.
desember 2010.
Útför Baldvins fór
fram í kyrrþey.
Filippusi fannst
hestar föður míns
öllu viljugri en þeir
sem hann átti og bað
hann því að lána sér
einn hesta sinna.
Hann var góðfúslega
lánaður og þeysti
bróðir hans á láns-
gæðingnum allt það
sumar. Þetta var fyr-
ir seinna stríð, árið
var 1935.
Vorið 2008 var
klárnum svo skilað til
föður míns en á
kjálkann viljuga voru orð þessi rit-
uð:
Ég þakka þér lánið á hestinum þínum
forðum
Þakklæti mínu ég kann ekki lýsa í
orðum
En ætla að kjálkinn þinn leikandi léttur
í spori
Launi þér greiðann á sólríku komandi
vori
Þeir sem faðir minn hafði í mest-
um metum og stóðu honum hjarta
næst voru höfðingjar andans – lista-
menn – skáld og málarar.
Strangheiðarlegur var hann sann-
lega, jarðbundinn en háfleygur fag-
urkeri sem skildi flesta sérvisku,
réttsýnn, góðhjartaður og sannur
vinur allra dýra, hann var læs á það
smæsta í náttúru og það sem við-
kvæmast var. Forkur til vinnu og
með eindæmum ósérhlífinn. Hrein-
skilni og umhyggjusemi eru mér
efst í huga – samviskusemi og
vinnusemi voru hans einkunnarorð.
Hann var höfðinginn sem sótti í
sveitina, hrossin blessuð og náttúr-
una – maður sannrar geðprýði.
Faðir minn með tvo til reiðar og
afi Björgvin gamli, í pokabuxum,
einhesta, hann af Hjallvegi á Brún
gamla, faðir minn úr Mosfellssveit-
inni sem þá bar það nafn. Sammót
við Kaffistofuna og ferðinni heitið
austur í Landeyjarnar, til æsku-
stöðva föður míns og góðu reiðland-
anna – þessi minning finnst mér fög-
ur og óska ég þess að þið endurtakið
ferðina nú feðgarnir við ykkar end-
urfund. Það er svo að sumir menn
deyja ekki því minning þeirra er
sterk og lifir björt, fögur og sönn.
Mér hefur alltaf þótt vænt um
myndina af Höll Sumarlandsins –
endastöð okkar allra, Ríki himins,
sem sólríkum stað þar sem setið er
undir laufþykkni um hádegisbil.
Slegið í spil, spjallað og hlegið – og
úr tíbránni birtist áætlunarbíllinn í
rykmekki með gamla félaga til sam-
fundar. Og horfnir vinir fara kátir
og nú loks heilir allra sinna meina,
niður að brúsapalli þar sem vagninn
stansar og fagna ferðalangnum, dá-
lítið ráðvilltum og fylgja honum
heimreiðina.
Að lokum vil ég fyrir hönd fjöl-
skyldu minnar og eftirlifandi eigin-
konu hans og móður okkar, Þyri
Huldar Sigurðardóttur sem sárt
saknar besta vinar síns til 50 ára,
þakka af öllu hjarta ættfólki okkar
og vinum og starfsfólki nýrnadeildar
Landspítalans, Sólborgu og öðrum
er veittu stuðning, umönnun og vin-
áttu föður mínum og móður þegar
skugga hans tók að lengja og sól
hans loks settist.
Pabbi minn – skilaðu nú kveðju til
hans Roða gamla.
Þinn sonur og vinur,
Pétur Baldvinsson.
Minningarkort
535 1825
www.hjarta.is 5351800
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, stjúpfaðir,
tengdafaðir, afi, bróðir og mágur,
SIGURÐUR ELLI GUÐNASON
fv. flugstjóri,
Víghólastíg 22,
Kópavogi,
andaðist á Landspítalanum í Fossvogi fimmtu-
daginn 30. desember.
Útförin fer fram frá Kópavogskirkju föstudaginn 14. janúar kl. 15.00.
Þeim sem vilja minnast hans er bent á að láta Barnaspítala Hringsins
njóta þess.
Guðmunda Kristinsdóttir,
Erla Unnur Sigurðardóttir, Guðmundur U.D. Hjálmarsson,
Anna Jóhanna Sigurðardóttir,
Karl Trausti Barkarson,
Nana Daðey Haraldsdóttir,
Uni Dalmann Guðmundsson,
Sólrún Silfá Guðmundsdóttir,
Arndís Guðnadóttir, Sigurður G. Sigurðarson,
Ólafur Guðnason, Guðmunda Jónsdóttir.
✝
Okkar ástkæra
GUÐNÝ GÍSLADÓTTIR
frá Hnappavöllum í Öræfum,
síðar Sogni í Kjós,
sem andaðist miðvikudaginn 15. desember, verður
jarðsungin frá Hafnarfjarðarkirkju miðvikudaginn
5. janúar kl. 13.00.
Fyrir hönd aðstandenda,
Guðni K. Elíasson.
✝
Eiginmaður minn elskulegur, okkar góði faðir,
bróðir og mágur,
BRJÁNN ÁRNI ÓLASON
fyrrv. sjómaður,
Lindasmára 7,
Kópavogi,
andaðist á krabbameinsdeild Landspítalans á
gamlársdag.
Útförin fer fram frá Digraneskirkju fimmtudaginn 6. janúar kl. 15.00.
Valdís (Dísa) Þórðardóttir,
Jón Hjörtur Brjánsson,
Gunnar Óli Dagmararson,
Árni Ólason,
Margrét Valgerðardóttir, Leifur Aðalsteinsson,
Ragnheiður Helga Óladóttir, Elías Sveinsson,
Hermann Ólason,
Guðrún Kr. Óladóttir, Björn Valdimar Gunnarsson,
Hrólfur Ólason.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
ÞÓRUNN K. HELGADÓTTIR,
Ölduslóð 9,
Hafnarfirði,
lést á hjúkrunarheimilinu Holtsbúð í Garðabæ miðvikudaginn
29. desember.
Útförin fer fram frá Fríkirkjunni í Hafnarfirði fimmtudaginn 6. janúar
kl. 13.00.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir en þeim sem vilja minnast
hennar er bent á líknarstofnanir.
Þóra Guðrún Sveinsdóttir, Arnór Egilsson,
Þórdís Helga Sveinsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskulegur frændi okkar, bróðir og mágur,
ÁRNI BJÖRN JÓNSSON
frá Þorvaldsstöðum í Breiðdal,
Fellsmúla 18,
lést á dvalar- og hjúkrunarheimilinu Grund fimmtu-
daginn 30. desember.
Útförin fer fram frá Fossvogskirkju mánudaginn
10. janúar kl. 13.00.
Guðný Elín Jónsdóttir,
systkini hans og aðrir aðstandendur.