Skátablaðið - 01.12.1942, Blaðsíða 21

þá sé ekki rétt að þeir fari að keppa sjálf-
stætt eða koma fram, sem sérstök íþrótta-
félög.
Við það skapaðist víðtækara starfssvið og
ný viðhorf gagnvart stórum hópi annarra fé-
laga byggðarlagsins, þar sem skátafélagið
væri komið inn á þeirra starfssvið. Er
ekki gaman fyrir skátafélag að eiga frækn-
ustu drengina á skíðamóti eða leikmóti,
(t. d. skiðamót Akureyrar 1941), eða að
meiri hlutinn af kappliði séu skátar (t. d.
2. fl. Vestmanneyinga 1940).
Hlaupum ekki i kapp við íþróttafélögin,
en skipuleggjum iþróttastarf innan skáta-
félaganna.
Sunddagur skátanna. Sunddagurinn er á-
kveðinn með nokkrum fyrirvara, svo að
skátarnir geti æft sig. Svo rennur sunddag-
urinn upp. Þá eru ekki nokkrir látnir
þreyta kappsund, heldur er því þannig
fyrirkomið, að keppnin er milli flokka eða
sveita. Hver sá skáti, sem mætir til sunds
þennan dag gefur flokki sínum, aðeins með
nærveru sinni, vissan stigafjölda. Síðan get-
ur viðkomandi valið milli þriggja mögu-
leika: 1) synt 100—200 m. bringusund, 2)
synt 50—100 m. baksund, 3) synt 25 m. i
fötum og sömu leið til baka með jafningja
sinn, sem einnig er í fötum. Tíminn sé
tekinn. Eftir lengd og tegund sundsins, og
sundhraða, fæst viss stigafjöldi.
Þetta kappsund byggist á þrennu: fjölda
iðkenda, ástundun og getu. Gæti þetta ekki
verið spennandi, en um leið áfangi að gera
skátana viðbúna og starfshæfa.
Hópsi/ningar. Þegar smærri og stærri
skátamót fara fram, hefðu skátarnir hóp-
sýningar.
Slíkar hópsýningar má undirbna á þann
hátt að gefnar eru út glöggar lýsingar af
fábrotnum leikfimisæfinguin. Einfaldar
myndir, æfingarnar skýrðar. Slika æfinga-
seðla birti Skátablaðið eða fjölrituð ein-
tök yrðu send öllum skátaflokkum lands-
ins. Skátarnir æfa æfingarnar heima og
hlýða svo hver öðrum yfir á fundum. Heil-
ar sveitir, deildir eða félög hafa svo við og
við samæfingar. Svo hittast skátarnir víða
að af landinu t. d. að Úlfljótsvatni, á Þing-
völlum eða í Vaglaskógi, og þá er æft sam-
an fyrir aðalhátiðardaginn, en þá fer hóp-
sýningin fram. '
Hvað vinnst við þetta? Það vinnst þrent:
1) líkamsæfingar fara fram um lengri tíma
innan skátafélaganna. 2) Samhyggð frá sam-
tökurn fjölmargra skáta víða af landinu.
3) Skátarnir venjast við að gera líkmsæf-
ingarnar að föstum lið í hinu daglega lífi
við hvaða skilyrði sem eru. Næðu þessav
uppástungur mínar því, að verða veruleiki,
þá hefði mikið rmnist. Skátafélagsskapur-
inn hefði skipulagðari íþróttaiðkanir og
skoðun almennings á íþróttum breyttist.
„Franr, fram til meiri fullkomnunar“, segir
fornt uppörfunar spakmæli. Skátar, þið
viljið ávallt vera í sókn. Hér hef ég bent
á tvær leiðir til sóknar. Sókn, sem færði
félagsskap okkar og þjóð rneiri fullkomnun.
Þorsteinn Einarsson
íþróttafulltrúi.
DRENGJAJÓI.
21