Skátablaðið - 01.12.1942, Síða 24

þeir grafnir niður í grassvörðinn. Þessi gata
hét Lækjargata.
Síðar kom Skólatröð eða vegurinn milli
tjaldbúða og skólans. Sá vegur var öllu
stærra og meira mannvirki. Vegna bleytu
varð að fylla liann upp með grjóti, sem
borið var í sjúkrabörum, og því næst var
ekið möl i hann.
Þá var seint í sumar (ofseint) gerður
stígur heim að , bæ.
Veiði og flutningar.
Stundvís var okkur þarfur og reyndist
vel í sumar. Ekki er þó hægt að kalla hann
aflaskip, þvi lítið veiddist. Höfðum við ef
til vill ekki nóg af netum, en sumir telja
veiði á þessum slóðum með rýrasta móti
í sumar. Netin, sem við höfðum, voru felld
fyrir austan og útbúin þar að öllu leyti.
peningsrækt skáta að Úlfljótsvatni. Páll Gísla-
son var sérfræðingur okkar í mjöltum og
kúameðferð og mjólkaði hann kýrnar alltat
og hafði með sér 2 og 3 drengi til skiptis. Nú
var það sjálfsagt að sækja og reka kýr og
moka fjós. Tveir laghentir drengir smíðuðu
fjósbera, sem reyndist vel. Fyrst í stað voru
fleiri umsóknir um að reka og sækja kýr
og moka fjós en hægt var að fullnægja, en
brátt komst regla og skipulag á það. Kom
það greinilega í ljós þarna, að vinna öll yið
landbúnaðarstörf er að mun eðlilegri og
sjálfsagSari, og dr'engir fúsari að leysa þau
af hendi, ef þau eru knýtt starfsemi þeirra
sjálfra. Vegna ýmissa orsaka varð að flytja
kýrnar burtu frá Úlfljótsvatni í haust, en
augljóst er, að þann bústofn, sem skólinn
eignast, verður að vera hægt að hafa á Úlf-
Ijótsvatni yfir árið.
Stundvís.
Höfðum við sjaldnast nema 3 net úti í einu.
Stangarveiði var og litil, og niun þar haía
valdið nokkru um að veður var stormasamt
og sjaldan veður fyrir „spoon“-veiði.
Mikið af vörum okkar, fyrir utan þunga-
varning, kom með áætlunarferðum B.S.I.
að Ljósafossi. Þangað urðum við að sækja
það á bát. En er stíflunni við Ljósafoss var
lokað um mitt sumar, varð oft að sækja og
flytja fólk, bæði sem var að heimsækja
okkur og fara annað. Skipherra á vélskip-
inu Stundvís var Jón Sigurðsson.
Búskapur.
Sunnudaginn 12. júni kom bifreið austur
með 4 kýr. Er það fyrsti vísirinn að bú-
Garðrækt.
Þrjár garðholur höfðum við til umráöa
og þurftum að stinga upp nokkuð af þeim.
Til þess að hægt sé að setja snemma niður,
þarf að vinna garðana með plóg og herfi
snemma sumars. Kartöflur voru settar nið-
ur i tvo garða, en rófur, hreðkur, næp-
ur og kálmeti i einn. Garðyrkjustjóri var
Hallgrímur Sigurðsson. Uppskeran varð
fremur rýr. Borðað var allmikið af hreðk-
um og næpum.
Auk alls þess, er að framan getur, unnu
drengirnir öðru hverju hjá húsbóndanum
en meira hefði það samt getað verið. Gott
skiplag kemst ekki á þá vinnu, fyrr en búið
er rekið með þarfir skólans fyrir augum.
24
DRENGJAJÓL