Skátablaðið - 01.12.1942, Side 27

Góðverkin
Einu sinni var skáti. Eitt kvöld gat hann
ekki soínaS vegna þess, að hann hafði svo
mikið samvizkubit. Hann hafði ekkert góð-
verk gert um daginn. Hann bylti sér fram
og aftur í rúminu, en honum var ómögu-
legt að sofna. Hvað átti hann að gera?
Ekkert góðverk gat hann gert héðan af um
kvöidið. Allt í einu heyrði hann eitthvert
þrusk uppi á loftinu. Hann fór að 'hlusta.
Hvað gat þetta verið? Og hann hlustaði
betur. Þetta var líklega mús, sem hafði
lent í músagildrunni.
Allt í einu datt honum gott ráð í hug.
I staðinn fyrir að hjálpa eða gleðja ein-
hverja manneskju, gat hann hjálpað litlu
músinni. Skáti er dýravinur. Hann skre;ð
fram úr rúminu, læddist upp á loftið og
tók litlu músina úr gildrunni.
Þegar hann ætlaði að sleppa músinni,
datt honum ennþá betra ráð í hug en áð-
ur. En ef hann gæfi kisu músina? Þá
gleddi hann kisu líka og gerði tvö góðverk
í einu.
Hann læddist niður stigann og gaf kisu
músina. En þegar hann var kominn upp í
rúmið og hafði breitt ofan á sig, gat hann
varla sofnað. Svo ánægður var hann yfir
hugkvæmni sinni.
(,,Speideren“).
Pétur fuglari
Þetta skeði í Svíþjóð.
Pétur fuglari átti heima á Hvoli.
Hann var mjög heyrnarsljór. En Pétri
fuglara þótti mjög leitt að láta ókunn-
uga verða þess vara, hversu heyrnar-
lítill hann var.
Dag einn slátraði Pétur fuglari
nokkrum kjúklingum, síðan hatt hann
kjúklingana saman á löppunum, kast-
aði þeim á bak sér og arkaði af stað
með þá í kaupstaðinn.
Á leiðinni hraut Pétur heilann um
það, hvað sagt mundi verða við hann,
þegar hann kæmi í kaupstaðinn og
byði fram kjúklingana.
„Látum okkur nú sjá“, sag'ði Pétur
og þurrkaði svitann af enninu. „Fyrst
spyrja þeir auðvitað, livað sé i pok-
anum. Svo spyrja\þeir sjálfsagt, hvað
kjúklingarnir kosti. Þá segi ég: átján
dali. Þá þrátta þeir áreiðanlega og
reyna að fá mig til að slá af og selja
kjúklingana lægra verði. En þá svara
ég gallharður: Sýslumaðurinn á Stað
vildi láta mig fá seytján, en úr því að
ég er kominn til kaupstaðarins, vil ég
fá átján“.
Svo kom Pétur loks á sölutorgið í
kaupstaðnum. Mennirnir, sem þar voru
saman komnir, sáu strax, að þarna var
skrítinn karl. Heill hópur safnaðist ut-
an um Pétur. Einn kaUpstaðarbúinn
gekk fram fyrir Pétur fuglara, tók
ofan fyrir honum og sagði:
„Góðan daginn“.
„Kjúklingar“, svaraði Pétur fuglari.
„Hvað er í pokanum?“ spurði kaup-
staðarbúinn.
„Átján dalir“, svaraði Pétur.
„Þú gerir gys að heiðarlegu fólki, þú
DRENGJAJÓL
27