Póstmannablaðið - 01.08.1962, Síða 5

Matthías Guðmundsson
Fallið merki reist að nýju
Það er nú orðið æði langt síðan að menn
innan póstmannastéttarinnar létu sér til
hugar koma, að æskilegt væri að Póst-
mannafélag Islands hefði yfir að ráða sínu
eigin málgagni. Slik hugdetta er í sjálfu
sér ekkert sérstaklega einkennandi fyrir
póstmenn, — það hafa flestir áhugamenn
í félagsmálum gengið með sams konar
áhugamál í kollinum.
Nokkrar tilraunir hafa póstmenn gert
til að framkvæma þetta áhugamál, oftast
með góðum árangri, að undanskildu því
atriði að tryggja fjárhagsgrundvöll áfram-
haldandi blaðaútgáfu. Hefur því verið
heldur stutt í þessari útgáfu hverju sinni,
sem og máske eðlilegt er, þegar miðað er
við stærð stéttarinnar. Þá má og telja það
sem ástæðu fyrir þessu, að póstmenn vinna
skyldustörf sín flesta daga ársins og auka-
störf á kvöldin og um helgar, sumir hverj-
ir, til að geta framfleytt sér og sínum
sómasamlega. Hygg ég, að flestar stéttir
þekki þetta, þótt þær hafi ekki enn borið
gæfu til raunhæfs samstarfs að því marki
að sjá þessum málum þannig fyrir komið,
að viðunandi geti talizt.
Síðasta Póstmannablaðið, sem út kom
fyrir 18 árum, var helgað 25 ára afmæli
P.F.l. Það féll í minn hlut að sjá um út-
gáfu þess, svo ég veit að nokkru, hvað í
er ráðizt nú, með endurvakningu blaðsins.
Verkefni Póstmannablaðsiris eru næg
og geta verið með ýmsu móti. Síður þess
eiga að vera vettvangur fyrir hugðarefni
stéttarinnar í hagsmuna- og menningar-
legu tilliti, ef svo mætti segja.
Blöð ýmsra félagssamtaka hafa þó sér-
Matthías GuSmundsson póstmeistari
staklega átt drjúgan skerf í því að bjarga
frá gleymsku ýmsu, sem á dagana hefur
drifið, en hefði ella verið óskráð. Minnist
ég þess nú sérstaklega, í sambandi við út-
gáfu síðasta tölublaðs Póstmannablaðsins,
hve vel þeir póstfulltrúarnir Kristján Sig-
urðsson og Einar Hróbjartsson brugðust
við þeirri málaleitan, að láta eitthvað frá
sér fara. Kristján ritaði þar 25 ára sögu
P.F.I., en Einar skráði merkilegar minn-
ingar. Báðir unnu þeir verk sín með ágæt-
um, enda er hér um valinkunna menn að
ræða, sem stýra góðum penna.
Ekki leikur vafi á því, að innan stéttar-
innar eru margir, sem geta tekið sér penna
í hönd í óbundnu máli og einnig í bundriu,
og þar með stutt að baki þeirra póstmanna,
sem nú að nýju ætla að hefja fallið merki
með Sveini Bjömssyni deildarstjóra, fyrr-
um ritstjóra Póstmannablaðsins, en hann
hefur drýgstur verið stétt sinni í þessum
efnum hingað til.
PÓSTMANNABLAÐIÐ
5