Póstmannablaðið - 01.08.1962, Side 8

ið væri að semja á vegum ríkisstjórnar-
innar frumvarp um samningsrétt, og það
yrði flutt fyrir þinglok.
Stjóm B.S.R.B. reyndi að fá fram nokkr-
ar lagfæringar til bóta á frumvarpinu og
tókst á síðustu stundu að fá fram nokkrar
breytingar í þá átt. Þrátt fyrir það var
frumvarpið miklu óhagstæðara en frum-
varp þeirra E.J. og G.B.B.
Þrátt fyrir sínar takmarkanir og mörgu
galla er þetta frumvarp ríkisstjórnarinnar,
sem nú er orðið að lögum, spor í áttina.
Þessi nýju lög um kjarasamninga ríkis-
starfsmanna eru náskyld fyrstu norsku
lögunum, sem set tvoru fyrir meira en 3’0
árum. Okkar nýju lög eru meira viðræðu-
en samningsréttarlög. Því kjaradómur sá,
er lögin gefa æðsta vald í kjaramálum, er
þannig skipaður, að raunvemlega ræður
ríkisvaldið tilnefningu 4 af 5, aðeins 1
maður tilnefndur af B.S.R.B.
Það er því nánast broslegt að tala um
samningsrétt, þar sem annar aðilinn hef-
ur öll völd, en hinn fær að sitja með við
borðið og svo að lokum að þakka fyrir
það, sem skammtað er.
Enn er mikið óunnið í kjaramálum rík-
isstarfsmanna og full þörf á að taka nú á
málefnunum með festu og drengskap, ef
við eigum að byggja upp réttlát eða að
minnsta kosti réttlátari launkjör á næstu
mánuðum en verið hafa.
Jafnframt þarf að vinna að því, að Al-
þingi felli úr gildi lög nr. 33/1915, og þvo
þar með þann blett og þá vansæmd burt,
sem þau lög hafa lengi verið og eru, ekki
sízt hinu íslenzka lýðveldi.
Að því ber að keppa, og þá munu glaðir
og ánægðir starfsmenn vinna störf sín
með árvekni og samvizkusemi til gagns
og heilla fyrir land og þjóð.
Annan í hvítasunnu 1962.
Kristján Jakobsson.
8
PÓSTMANNABLAÐIÐ