Morgunblaðið - 23.06.2011, Síða 34

AF LISTUM
Börkur Gunnarsson
borkur@mbl.is
Í spjalli við félaga minn sem býr í
Hannover sagði hann mér í
framhjáhlaupi að hann hefði verið á
tónleikum hjá Hjaltalín í Amster-
dam, Seabear í Hannover og Diktu í
Hamborg og aldrei verið meira en
50 manns á neinum þessara tón-
leika. Það fyrsta sem kemur í huga
manns þegar maður heyrir svona er
hvort útrás íslenskrar tónlistar sé
orðum aukin og hversu miklu máli
hún skipti.
Í spjalli við Dóra í Seabear sagði
hann að það væri rétt að aðeins um
50 manns hefðu mætt á tónleikana í
Hannover en þeir hefðu verið sáttir
með þá tónleika. „Þetta fer svolítið
eftir því hvort þú ert í stórborgum
eins og London og New York, þar
mæta yfirleitt mörg hundruð manns
á tónleikana en þegar maður er á
minni tónleikum getur áhorf-
endafjöldinn farið niður í 50
manns,“ segir Dóri. Seabear hélt
einmitt um nokkur hundruð tón-
leika erlendis á síðasta ári og að-
spurður segir Dóri að hvað varðar
tekjur séu þær orðnar miklu meiri
að utan en það sem þeir fá innan-
lands.
Tekjurnar að utan skipta
miklu
Anna Hildur Hildibrandsdóttir,
verkefnastjóri hjá Útflutnings-
skrifstofu íslenskrar tónlistar, segir
að sú sé raunin með ýmis íslensk
bönd að tekjurnar að utan séu farn-
ar að skipta mun meira máli en bæt-
ir einnig við að sala á diskum á tón-
leikum og tónleikahald almennt sé
farið að skipta meira máli því almenn
plötusala í heiminum hefur hrunið.
Að fá borgað fyrir giggin
Anna Hildur segir líka að þetta sé
fjárhagslega erfitt þegar hljóm-
sveitir eru að byrja að kynna sig er-
lendis. Innkoman sé lítil og víða ekki
greitt fyrir giggin. Það kemur ein-
mitt fram þegar spjallað er við Hauk
Heiðar Hauksson í Diktu. En hann
segir að innkoman heima á Íslandi sé
enn miklu mikilvægari fyrir þá en
tekjurnar að utan. „Jú, það voru ekki
margir sem mættu í Hamborg,
ábyggilega um 50 manns. Það er
misjafnt hvað það mæta margir á
tónleikana okkar erlendis, það hefur
aldrei verið vandræðalega tómt, en
verið svona frá 50 manns og upp í
svona 200-300 áhorfendur. En við er-
um komnir á það stig að við fáum alls
staðar borgað fyrir giggið okkar,“
segir Haukur. En einmitt þessi síð-
asti punktur Hauks er hreint ekki
sjálfsagður. Víðast hvar er ekki
borgað fyrir giggin og er London
sérstaklega erfið með það. Bönd geta
orðið fræg innan sinna landamæra
en til að ná heimsfrægð þurfa þau
oftar en ekki að verða fræg í Banda-
ríkjunum eða London. Þess vegna
geta tónleikahaldarar í London verið
sérdeilis erfiðir með greiðslur.
Áhuginn vaxandi
Anna Hildur segir að áhug-
inn á íslenskum sveitum sé
vaxandi og nefnir sem dæmi
að á undanförnum árum hafi
verið um átta íslensk bönd á
öllum þessum helstu show-
case-hátíðum þar sem bókun
fer fram fyrir tónleika-
hald og mæta þangað
allir helstu tónleika-
haldarar heimsins. En tónleikahald
er einmitt farið að skipta meira og
meira máli með minnkandi plötusölu.
Aðspurð sagði hún að það væri kom-
inn tími til að rannsaka hversu mikl-
ar tekjurnar væru af þessu og hvern-
ig þær skiluðu sér heim.
Tekjur af tónlistinni
rannsakaðar
Í samtali við Tómas Young sem
gerði rannsókn á arðsemi listgreina
sem kom út í fyrra sagði hann að
tekjurnar af tónlistinni væru þó-
nokkrar þótt hann þyrði ekki að
segja til um það nákvæmlega þar
sem ekki hefði verið greint á milli
listgreina í rannsókninni. En hann
minnti á að stærstu tónlistarmenn-
irnir kæmu ekki með tekjurnar
heim. Risar eins og Björk, Emilíana,
Sigur Rós og fleiri væru með höf-
uðstöðvar annars staðar. En það
væri hluti af næstu rannsókn hans að
athuga með stuðningsumhverfi lista-
manna hér á landi og hvers vegna
þeir framúrskarandi góðu fara með
höfuðstöðvar sínar annað.
Hljómsveitirnar síspilandi
Þótt tekjur innanlands og áheyr-
endur innanlands séu það sem skipt-
ir meirihluta íslenskra hljómsveita
máli er áhugi á útlöndum hjá þeim
flestum. Í öllu falli er gríðarleg aukn-
ing á því að hljómsveitir spili erlend-
is og ef skoðuð er netsíðan ice-
landmusic.is þá má sjá lista yfir það
hvar, hvaða íslensku hljómsveitir eru
að spila á hverjum degi. Áhugaverð-
ast við listann er hversu víða og oft
þær spila. Einhvers staðar í heim-
inum, utan landsteinana, er íslensk
hljómsveit að spila nánast á hverjum
einasta degi, 365 daga ársins. Að
sjálfsögðu er það ekki alltaf í ein-
hverjum risahöllum, heldur oft minni
tónleikar sem eru hluti af einhverju
tónleikaprógrammi. Engu að síður
er magnið það mikið að eftir er tekið.
Hvað sem líður tekjum af þessari út-
rás má ekki gleyma því sem Haukur
í Diktu segir að það sé ekki endilega
draumurinn að slá í gegn í útlöndum.
„Okkur finnst gaman að spila en það
er takmarkað hvað maður getur ver-
ið mikið í eyrunum á fólki hér á Ís-
landi. Þannig að það er gaman að
spila fyrir aðra áheyrendur,“ segir
Haukur.
Útrás Seabear er ein þeirra íslensku hljómsveita sem hefur haldið fjölda tónleika erlendis enda koma tekjur þeirra mest að utan.
Tónleikaútrásin
 Íslensk hljómsveit spilar utan landsteinanna á hverjum degi, 365 daga ársins
 Hjá sumum þessara hljómsveita skipta tekjurnar að utan mestu máli
34 MENNING
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 23. JÚNÍ 2011
Sögumaðurinn Siggi Lauf gefur út plötu
Hallur Már
hallurmar@mbl.is
Á dögunum gaf Sigurður Laufdal, lík-
lega betur þekktur sem Siggi Lauf,
út sína fyrstu plötu. Hún hefur hlotið
titilinn Barn síns tíma og innheldur
11 lög, en Sigurður stendur sjálfur að
útgáfunni. Áður hafði hann gert úti-
legu-slagarann Í frelsarans nafni sem
fékk töluverða spilun í útvarpinu á
síðasta ári.
Stungið í samband
Sigurður er vanur að koma fram
einn með kassagítarinn en í þetta
skipti hefur hann fengið til liðs við sig
einvalalið tónlistarmanna. Nú er
stungið í samband og rokkað af krafti
en tónlistin á plötunni er rokk af
gamla skólanum.
„Það eru miklir fagmenn sem
spiluðu inn á plötuna með mér, þeir
komu bara inn og þurftu lítið að hafa
fyrir hlutunum,“ segir Sigurður sem
segir mikil forréttindi að hafa fengið
þá til að leggja sér lið á skífunni. Auk
Sigga koma fram Franz úr Ensími og
Dr. Spock sem leikur á gítar, Hjörtur
Howser úr Grafík spilar á hljómborð,
Brynjar Páll Björnsson úr Múgsefjun
á bassa en Egill Rafnsson úr Sign og
Noise sló taktinn og stýrði upptökum.
Sögumaður
Platan var u.þ.b. mánuð í upp-
tökum en Sigurður segir heildarferlið
ná langt aftur í tímann. Hann segir
elstu lögin hafi verið að gerjast með
sér í allt að tíu ár en hið yngsta sé
hins vegar ársgamalt. Innblásturinn
að lögum sínum sækir hann í ævi
sína. Á bak við hvert lag liggur saga
sem byggist á atburðum sem Sig-
urður hefur sjálfur upplifað eða per-
sónum sem hafa orðið á vegi hans.
Lagatitlarnir Fangelsisblús, Blek-
svört augu og Aftur og aftur benda til
þess að líf Sigurðar hafi verið æði við-
burðaríkt og efniviður í safaríka
plötu.
Stefnir á tónleikahald í vetur
Siggi er fjölskyldumaður, hann á
ársgamlan son og á von á sínu öðru
barni í september. Því segist hann
ekki hafa getað fylgt plötunni eins vel
eftir og hann hefði viljað en hann
stefnir þó ótrauður á tónleikahald
þegar líða taki á veturinn. Þá muni
hann koma tvíefldur til leiks og tilbú-
inn að hella sér í harkið. Hann kemur
þó einn fram með kassagítarinn öðru
hverju og spilar lög af plötunni.
 Fylgir eftir laginu Í frelsarans nafni
 Einvalalið tónlistarmanna spilar
Sögumaður Siggi Lauf semur lög um atburði og persónur úr eigin lífi.
Nú styttist í komu Kanadasveitar-
innar Caribou en hún kemur fram á
tónleikum á Nasa næsta þriðju-
dagskvöld, 28. júní. Caribou átti að
spila hér á landi 22. maí síðastliðinn
en vegna eldgossins í Grímsvötnum
komst sveitin ekki til landsins og
tónleikunum því frestað. Nú er
komið að tilraun tvö og eru aðeins
um 100 miðar eftir í forsölu en tak-
markað miðamagn verður selt við
hurð. Fyrir þá sem höfðu tryggt sér
miða á fyrri tónleikana, geta þeir
nýtt hann 28. júní. Síðasta plata Ca-
ribou, Swim, hefur fengið mikla at-
hygli en platan er undir sterkum
áhrifum klúbbatónlistar. Sérstakir
gestir á tónleikunum verða með-
limir Sin Fang sem gaf nýlega út
plötuna Summer Echoes sem kom
út á heimsvísu.
Danstónlist Caribou spilar senn á Nasa.
Caribou gerir
aðra tilraun til
tónleikahalds
Félagarnir Friðrik Ómar og Jógvan
halda áfram tónleikaferð sinni um
landið í sumar en þeir ætla að heim-
sækja 25 kaupstaði. Þá munu þeir
syngja íslensk og færeysk dægur-
lög af plötunni Vinalög og leika á
hljóðfæri ásamt því að spjalla við
gesti. Vinalög komu út árið 2009 og
fengu góð viðbrögð hér á landi og í
Færeyjum. Í kvöld syngja þeir í
menningarhúsinu Hofi á Akureyri
en á morgun í Húsavíkurkirkju. 26.
júní renna þeir við í Egilsstaða-
kirkju og gleðja gesti, 27. júní í
Hafnarkirkju á Höfn í Hornafirði,
Norðfjarðarkirkju í Neskaupstað
þann 28. júní og loks í Þórshafnar-
kirkju þann 29. júní.
Morgunblaðið/Eggert
Vinir Félagarnir syngja saman dægurlög.
Félagarnir Friðrik
Ómar og Jógvan
á ferðalagi
Anna Hildur Hildibrandsdóttir
segir að hér áður fyrr hafi allar
íslenskar hljómsveitir byrjað út-
rás á því að fara til London, en í
dag sé uppgangur í Þýskalandi
og í Benelúx-löndunum, en þar
hafa útgáfufyrirtæki tekið
nokkur íslensk bönd á herðar
sér áður en þær hafa verið bún-
ar að slá í gegn í London. Hún
nefnir sem dæmi að Seabear,
Pascal Pinon, Mugison, Helgi
Hrafn Jónsson, Hjaltalín og
fleiri hafa ýmist fengið útgáfu-
fyrirtæki þar eða bókunaraðila
sem hafa sinnt kynningu
þeirra vel. Hún segir þetta
jákvætt og það sé mikilvægt
að íslenskar hljómsveitir
haldi tónleika erlendis enda
sé live-geirinn farinn
að skipta miklu
meira máli í dag.
Þýskaland og
Benelúx-löndin
TÓNLISTARÚTRÁS
Anna
Hildibrandsdóttir