Austurland - 23.12.1993, Blaðsíða 12

12
JÓLIN 1993.
sköll frá kennarastofunni.
Skömmu síðar kom rektor aftur
inn á skrifstofu sína og tilkynnti
mér brosandi að fyrst ég væri
fær um að vitna orðrétt í ræður
leiðtoga þjóðarinnar gerðist
þess ekki þörf að ég sækti fleiri
fundi á þeirra vegum.
Lengi eftir þetta varð ég var
við að kennarar skólans voru að
gantast með það hvað Jónsson
frá íslandi væri góður í fræðum
Göbbels. En það grín var ávallt
góðlátlegt.
Á mótorhjóti um Þýskaland
Fljótlega eftir að ég hóf nám
mitt í Hamborg vaknaði hjá mér
Á hjólinu fór ég víða um og
dvaldi um tíma í ýmsum hlutum
iandsins í skólaleyfum. Ég fór
meðal annars til Bæjaralands og
skoðaði mig unt þar og einnig
ferðaðist ég mikið um miðbik
Pýskalands og naut náttúrufeg-
urðarinnar sem víða er mikil.
Og oft fór ég í styttri ferðir um
norðurhluta landsins og kynnt-
ist þar fólki sem var ótrúlega líkt
okkur fslendingum í háttum og
viðmóti.
Á þessum ferðalögum sóttist
ég sérstaklega eftir að dveljast
í smáþorpum og kynnast mann-
lífinu þar. Fólkið í þorpunum
var viðkunnanlegra og yfirveg-
Baldur Óli í fjallgöngu í Bœjaralandi í Suður-Pýrskalandi.
iiber Schierke
iiber Dreiannen-Hohre
aðra en íbúar stórborganna og
ekki var laust við að ég hugsaði
heim til Eskifjarðar stundum
þegar ég dvaldi í sjávarþorpun-
um í Norður Þýskalandi og slík-
ar hugsanir yljuðu ávallt um
hjartarætur og minntu mig á
hvar ég ætti raunverulega
heima.
í Dresden
Þegar ég hafði lokið tann-
smíðanáminu í Hamborg ákvaö
ég að halda áfram námi í eitt ár
og leggja þá megináherslu á
tannviðgerðir. Til að leggja
stund á nám í tannviðgerðum
þurfti ég að skipta um skóla og
að vandlega yfirveguðu ráði
ákvað ég að hefja nám í
Dresden. Dresden var ægifögur
borg og ég varð strax hugfang-
inn af henni. Þetta var menning-
arborg og í reyndinni háborg
hinnar saxnesku menningar. í
Dresden voru fagrar og merkar
byggingar og þar voru jafnframt
margvísleg söfn sem heilluðu.
Svo margt var að skoða í Dres-
den að ég hætti að mestu að
ferðast um landið á mótorhjól-
inu eftir að ég kom þangað.
Mér eru minnisstæðar allar
stundirnar sem ég átti á lista-
safninu í Dresden en um tíma
dvaldi ég þar í öllum mínum
frístundum. Sérstaklega sat ég
lengi fyrir framan frægt málverk
af sixtínskri maddonnu því fvrst
þegar ég sá myndina virtist mér
Pýskir hermenn brjóta niður lálmun á landamœrum Póllands 1. september 1939. Par með var síðari heimsstyrjöldin hafin. að maddonnan hefði sex fingur
mikil löngun til að ferðast um
Þýskaland og skoða mig um. Ég
hafði að sjálfsögðu engin ráð á
að kaupa mér bíl til að ferðast
á en mér tókst að eignast mótor-
Baldur Óli á vegamótum I Harz I Pýskalandi. A myndinni er einnig mótorhjólið góða sem eskfirski hjól sem átti eftir að veita mér
námsmaðurinn ferðaðist um á. ómælda ánægju.
Baldur Óli í hópi skólafélaga í Dresden. Bakarasonurinn er ífremri
röð annar frá hœgri (í Ijósum fötum).