Austurland - 23.12.1993, Blaðsíða 27

JÓLIN 1993.
27
Prúdbúid fólk á leid ií sanikoiuu.
eftir hádegi þcnnan sama dag.
A skemmtidagskránni voru aug-
lýstar fjölbreyttar íþróttir og
höfðum við því áhuga fvrir að
komast í tæka tíð. til að horfa
á íþróttagarpana sýna listir
sínar.
Þetta reyndist þó að miklu
leyti vonbrigði þvt í fvrstunni
var ekki nokkur bíll fáanlegur
fyrir samkomubvrjun en eftir
þann tíma höfðum við fengið
loforð fyrir einum. Niður á
Reyðarfirði biðurn við í besta
yfirlæti hjá kunnugu fólki og
þágum hinar ágætustu góðgerð-
ir að öllu leyti. en út úr hádeginu
fór að færast ókyrrð vfir fólkið.
vonuðum við að bíllinn kæmi á
þessurn og þessunr hálftímanum
og fannst því öruggara að bíða
úti en inni. enda vildum við líka
nota tímann til að skoða okkur
um í kaupstaðnum.
Við stelpurnar héldum flestar
hópinn. gengum fram og aftur
um ..aðalgötu bæjarins" og lengi
vel héldum við okkur á gras-
bletti kringum pósthúsið. Og
nokkrar höfðu hallað sér út af
á guðsgrænni jörðinni og hafði
svefninn sigrað því eins og löng
bið getur reynt á þolinmæðina
getur hún líka og ekki síður gert
vansvefta ferðalöngum erfitt
með að halda sér vakandi. Þetta
vissum við mætavel og sumar af
okkur sem ekki vildu sofna unn-
um ekki kyrrsetunni, heldur
lögðum leið okkar hærra upp í
brekkurnar. þar sem víðsýnna
var. en hættum okkur aldrei það
langt að ekki sæist þegar bíllinn
kærni.
Reyðarfjörður var mjög
mannfár þennan dag. Par hafði
fólkið eins og víða annars staðar
fjölmennt á Héraðið, enda var
veðrið því heldur ekki til fyrir-
stöðu.
Seint og síðarnteir bruna tveir
bílar að íbúðarhúsi Thulins Jó-
hannssonar, en þar héldum við
Hornfirðingarnir okkur einkum
á nteðan við dvöldum á Reyð-
arfirði.
Er nú ekki að því að spyrja
að það gekk bæði fljótt og vel
að koma sér fyrir í bílunum,
enda hafði liðið tvískipt sér nið-
ur á þá báða þó vel hefði mátt
komast á öðrum bílnum rúmsins
vegna. Hitt var þó enn þægi-
legra og það fór þá heldur ekki
neitt amalega um okkur í dún-
Nesti gerð góð skil.
mjúkum viðhafnarsætum í bíln-
um sem við stelpurnar vorum í,
enda var sungið af lífi og fjöri
alla leiðina og var presturinn
okkar vitanlega forsöngvarinn
því þau hjónin voru einnig í
sama bíl.
Bíllinn sem strákarnir voru
nteð var boddíbíll í sæmilega vel
útlítandi ástandi þó hann jafn-
aðist ekki á við þennan fína
okkar. Hann steig þó í áliti hjá
okkur seinna meir og vildum við
hvorki heyra né sjá annan bíl en
hann, enda ferðuðumst við líka
langmest í honum. En hver
ástæðan fyrir því var er ekki gott
að segja um og enginn heldur
til frásagnar um. Það voru bara
áhrif sem lágu í loftinu.
Hátt til lofts og vítt til veggja
Fjöllin lokast ekki fyrir botni
Reyðarfjarðar eins og sumum
öðrum fjörðum, heldur halda
þau áfram svo að segja í beinni
Iínu eftir að firðinum sleppir. Á
milli fjallgarðanna liggur hinn
svokallaði Fagridalur og um
hann vegurinn til Fljótsdalshér-
aðs. Fjallgarðurinn að sunnan-
verðu heldur óslitinn áfram frá
því skammt innan við fjarðar-
botninn og alla leið norður á
Vallaaura en þeir fá nafn sitt af
Völlum, sem eru sérstakur
hreppur og liggur milli Eyvind-
arár og Gilsár. Um fjallgarðinn
X
Oskum öllum Austfirðingum
og öðrum viðskiptavinum okkar
gleðilegra jóla
og farsæls nýárs
Þökkum viðskiptin á árinu sem er að líða
Viggó hf.
Neskaupstað
Eskifjarðarmegin er það að
segja að hann nær norður að
Fagradalsá þar sem hún fellur í
Eyvindará en er þó slitinn sund-
ur á einum stað af Sléttudal svo-
nefndum. Af Eskifjarðarhálsi,
við takmörk þessa fjallgarðs,
blasir við sýn Fljótsdalshérað
með sinni margbreyttu náttúru-
fegurð. Þaðan sést Lagarfljótið,
eins og það liggur út og frameftir
Héraðinu, sannkölluð héraðs-
prýði.
Af háisinum brunaði bíllinn
niður að íþróttavellinum í Egils-
staðaskógi, en þar staðnæmdist
hann. Eftir að hafa borgað bíl-
stjóranum fargjaldið stóð ég
andartak kyrr í sömu sporunt og
renndi augunum ynr fjölmenn-
ið. Samkomuflöturinn var orð-
inn þétt skipaður að okkur virt-
ist en innan um skógivaxin svæði
leyndust þó auðir blettir þegar
betur var að gætt. Brátt höfðum
við komið okkur fyrir á ágætum
stað, þar sem vel mátti sjá
hvernig íþróttirnar fóru fram,
en þeim var þá að mestu leyti
lokið, þar eð við komum svo
seint uppeftir.
Á útisamkomum er allstaðar
nógu „hátt til lofts og vítt til
veggja“ en umhverfi er þó ekki
að finna jafn fagurt hvar sem er
og álít ég að þessi samkomu-
staður Austfirðinga sé einstakur
í sinni röð. Þegar náttúran er
skrúðgræn og lifandi er yndis-
legt að rnega njóta sín þar.
Ef hver hrísla fengi mál
kynnu þær frá mörgu að segja
því ef menn upplifa ekki ævin-
týri í skógum er ekki ástæða til
að þeir geri það annars staðar.
í Hallormsstaðaskógi er þó
dýrðin ennþá meiri og þar eru
líka haldnar skemmtisamkom-
ur. í þessum skógum lifa engin
villidýr og geta því bæði vinir og
kunningjar gengið frjálsir og
ugglausir um þá hvar sem er og
hugsað í næði sín áhugamál.
Það eykur li'ka mjög á gleði
skógargestanna að hlusta á hinn
unaðslega fuglasöng sem hvar-
vetna kveður við. Lítill suðandi
lækur sundut sker samkomuflöt-
inn í Egilsstaðaskógi og hverfur
á bak við hraun alsett skógar-
hríslum. Mörg slík hraun eru á
þessu svæði og undir einu slíku
stóð veitingatjaldið sent unt leið
var danssalur, mörg minni tjöld
voru á víð og dreif þar um
skóginn.
Það var ævintýralegt að vera
á slíku ferðalagi um hásumar og
það var gaman að sjá öll þau
hundruð manna samankomin
sem þarna var. Mest af öllu var
þó útí varið hvað veðrið var gott
og man ég ennþá hversu hrifin
ég var af að sjá þetta fagra um-
hverfi eins og það kom mér fyrst
fyrir sjónir baðað í geislaflóöi
síðdegissólarinnar.
Leiftur er varðveittur á Hér-
aösskjalasafni Austur- Skafta-
fellssýslu á Höfn.
Óskum Austfirðingum öllum
gleðilegra jóla og farsæls
komandi árs
Þökkum viðskiptin á árinu
sem er að líða
Vélar hf.
Vatnagörðum 16 Reykjavík
og farsælt komandi ár ^ ^
Þökkum viðskiptin á árinu
sem er að líða
Rafgeisli - Raftækjavinnustofa
Hafnarbraut 10 fi* 71175 Neskaupstað
Tómas R. Zoéga