Íslenskt skákblað - 15.05.1925, Qupperneq 12

6
ÍSLENSKT SKÁKBLAÐ
mánuði 1919 háði hann einvígi við serbneska skákmeistarann
Kostisch og sigraði nreð 5 = 0. Hann fór enn til Evrópu og
tók 1. verðlaun á meistaraþinginu í Hastings, en raunar var þar að-
eins einn stórmeistari, Kostisch, auk sjálfs hans.
Eftir alt, sem á undan hafði gengið, þótti nú Capablanca sem
tími væri kominn til að skora á skák-heimsmeistarann, Dr. E. Lasker,
til einvígis, og freista þess, að ná heimsmeistaratigninni. En heims-
meistaratignin verður einungis unnin í einvígi. Tókst þetta loks
eftir mikla mótspyrnu frá Dr. Laskers hálfu og erfiðleika á að geta
safnað því nauðsynlega fje, sem krafist var, að lagt væri undir —
um 100,000 krónur, í ísl. peningum talið. Einvígið var svo háð í
Habana frá 10. mars til 30. apríl 1921. Dr. Lasker gafst þá upp,
eftir að hafa tapað 4 skákum, en náð 10 jafnteflum. Bar Dr. Lasker
við veikindum, og því einkum, að hann þyldi ekki hitann í Habana,
sem er mikilt þennan tíma ársins.
Capablanca var nú orðinn skák-heimsmeistari, og hefir hann
greinilega sýnt það í einvíginu sjálfu, að hann sje verðugur að bera
þetta tignarnafn. Síðan hefir hann tekið þátt í stórmeistaraþinginu
í London í ágústmánuði 1922 og unnið þar 1. verðlaun mófi flest-
öllum sterkustu skákmeisturum nútímans. — Dr. Lasker sótti ekki
það þing.
Á stórmeistaraþinginu í New-York (mars—apríl 1924) hlaut
Capablanca aðeins 2. verðlaun, en Lasker 1. En orðstír hans er
jafn glæsilegur fyrir því, og mun það rjett, sem er álit bestu skák-
manna, að hann sje sterkasti skákmaður nútímans.
í bók, sem Dr. Lasker ritaði að afstöðnu einvígi sínu við Capa-
blanca, farast honum meðal annars þannig orð um skákaðferðir og
skákstyrk hans:
»Skákir Capablancas eru hreinar, rökrjettar og tefldar af mikl-
um krafti. Pótt margir leikir hans sjeu fyrirsjáanlegir, fylgir þó
flestum djúp hugsun. Hann leggur áherslu á einfalda og óflókna
taflstöðu. Hann vill fyrirfram vita hvað það sje, sem út í er lagt.
Capablanca athugar og fer nákvæmlega eftir atvikum þeim, sem ger-
ast með breytingu taflstöðunnar; hann fer eingöngu eflir því, sem
áreiðanlegt er, festu sinnar eigin taflstöðu, og notar veikan stað hjá
mótstöðumanninum, en vantreystir tækifærum. Pað er ekki hægt
að liræða Capablanca með snöggum og álitlegum mannafórnum.
Stíll hans er aðdáanlegur að festu og rökrjettri hugsun - stíll, sem
liann liefir eingöngu sjálfur skapað. Capablanca leggur áherslu á
það, að koma mönnum sínum sem haganlegast fyrir á miðju tafl-