Félagsrit Sláturfélags Suðurlands - 01.07.1933, Blaðsíða 4

84
Félagsrit Sláturfélags Suðurlands
inn á flokkunum í úlsölu hlutfallslega mestur, enda varð
þá ekki séð, að neitt væri tiægt við smálambakjötið að
gera annað en selja það fyrir það verð, sem liægt var
að fá fyrir það, úr því að ekki varð hælt við niðursuðu-
birgðirnar. Þó var ea. 45% af sölunni þá af besta dilka-
kjötinu, en aðeins sem næst 11% af því lakasta.
Hvað á nú að gera við magra smálambakjötið, þegar
Englendingar vilja það ekki, Norðmenn ekki nema að
nokkuru lej'ti, og það mcð tregðu, og Reykvíkingar elcki
nema að mjög litlu leyti jafnvel þó að það sé þriðjungi
ódýrara cn besta dilkakjötið?
Menn spyrja, hvort rýra kjötið sé ekki jafngott liinu
vænna í niðursuðu og pylsur.
Auðvitað má nota rýrt kjöt til þeirra liluta með öðru
betra, þegar markaður er nógur fyrir þær vörur og hef-
ir það mikið verið gert. En allir vita það, að þvi rýrara
sem kjötið er, því meira er í því af beinum, sinum og
öðrum ónothæfum efnum, hlutfallslega við kroppþunga,
og auk þess er miklu meiri vinna að vinna úr rýru kjöti
en vænu.
Rýra kjötið verður því að vera til muna ódýrara í
innkaupi, til þess að vörur þær, sem úr þvi eru unn-
ar, verði ekki óeðlilega dýrar, samanborið við verð á
góðu kjöti.
Það, sem menn eiga að gera, er ekki það, að heimta
óeðlilega hátt verð fyrir lélega vöru, heldur eiga þeir
að gera sitt ýtrasta til þess, að framleiða sem mest af
góðri vöru, en sem minnst af hinni lakari. Á því sviði,
sein liér ræðir um, gera menn það fyrst og fremst með
því, að bæta fjárstofninn og fara bctur með ærnar, svo
að minna verði um smálömjbin. En að svo miklu leyti
sem þau verða til samt, þá að slátra þeim ekki eins og
þau koma fyrir á haustin, heldur taka þau á eldi, svo
að þau fitni og stækki og slátra þeim síðan, þegar kem-
ur fram á vetur.