Félagsrit Sláturfélags Suðurlands - 01.07.1933, Blaðsíða 6

86
Félagsrit Slúturfélags Suðurlands
sínii. Ef licr á hlut að rnáli álíka heilbrigt og nytsamt fé-
lag og Sláturfélag Suðurlands, sem barist hefir fyrir lil-
veru bændastétlar vorrar i heilum landsfjórðungi um
meir en aldarf jórðungsskeið, þá er illt til þess að vita.
Bændur verða að læra að skilja, að Sláturfélagið er
fjöregg þeirra sjálfra. Það er ekki einhver stofnun, sem
er þeim óviðkomandi, lieldur er það voldugur aðili þeirra
gagnvart öðrum stéttum þjóðfélagsins. Það er lalandi tákn
þcss, að sunnlenzkir hændur séu ekki dreifður, iiöfuðlaus
her, lieldur brautryðjandi í vöruvöndun, þrifnaði og lieil-
brigðri verzlun. Það er forustustofnun, ekki éingöngu
gagnvarl þjóðinni sjálfri, heldur og gagnvart öðrum þjóð-
um. Sláturfélagið var stofnað til þcss að bæta úr hörm-
ungarástandi og óreiðu í kjötsölumálum vorum. Nú liefir
það unnist á, að þessi mál cru komin í gotl Iiorf. En eitt
er nauðsynlegt, og það er að standa fast saman um félag-
ið, óskabarn bændanna frá 1907, scm báru gæfu til þess,
að stofna það og lyfta þannig kjötsölumálum Sunnlend-
inga upp úr öngþveili úrelts fyrirkomulags og algerðs
samlakaleysis.
Danskur stórbóndi sýndi mér vorið 1924 einn af feg-
urstu bæjum Jótlands. Eg bjóst við, að liann mundi byrja
á því að leiða mig inn í listasöfn eða aðrar þess háttar
stofnanir. En i stað þess fór liann með mig rakleitt að
svinasláturhúsi í útjaðri bæjarins.
— Þér verðið að afsaka það, ungi Islendingur, mælli
bóndi, en ég ætla að byrja á því að sýna yður þclla hús.
Hingað sendum við bændurnir hér í nágrannasveitunum
svínin okkar til slátrunar. Hér cr þeim breytt i vöru, sem
er fræg um allan heim og eftirsótt, vöru, sem flestir kann-
ast við, þó að þcir þekki ekki nafn á einum einasta bónda
í allri Danmörku. Og ég vildi byrja á að sýna yður þetla
sláturhús, hélt bóndinn áfram, af ]>ví að á tilveru þess
byggist velmegun okkar bændanna i þessu byggðarlagi. Ef
við hefðum ekki gætt þcss vandlega að standa jafnan fast