Eining - 01.05.1963, Blaðsíða 5

EINING
5
Foreldrarnir handan hafsins
Hjo r og síð og alla tíð eru okkar
v viðkvæmu sálir kaffærðar í
fréttaflóði af slysum og marg-
víslegum ófarnaði. Fleira er þó í frá-
sögur færandi. Er t.d. ekki skemmti-
legt að heyra eða lesa um líknarstarf,
sem unnið er víðs vegar um heim. Til
eru samtök eða félagsskapur í Banda-
ríkjunum, sem heitir Foster Parent’s
Plan — Fóstur-foreldra-skipulag gæti
það ef til vill heitið á íslenzku. Þessi
samtök eru búin að bjarga lífi þús-
unda bágstaddra barna í Evrópu, Asíu og
víðar. Hér er um að ræða yfir 600,000
fósturforeldra, ýmizt einstaklinga,
fjölskyldur eða hópa. Slíkir hópar eru
þá í skólum, kirkjusöfnuðum, klúbb-
um, ýmsum starfsmannagreinum og
jafnvel 27 hópar frá fangelsum. Ein-
stöku einstaklingar taka að sér fimm
böm í einu og senda árlega það sem
þarf til að sjá þeim borgið, og svo eru
aðrir, sem með sparsemi geta sent 15
dollara mánaðarlega, en öllum gefend-
unum veitir þetta gleði og hamingju,
en börnin sem þiggja víðs vegar um
heim bera í brjósti sér kærleika og
þakklátssemi til gefendanna. Þetta er
því mannbætandi og göfgandi báðum
aðilum. Bömunum finnst þau verði að
vera í öllu til sæmdar þessum fóstur-
foreldrum sínum, þótt þeir séu í mik-
illi fjarlægð, en bréfaskipti eiga sér
alltaf stað milli vandamanna barn-
anna og fósturforeldranna.
Höfuðstöðvar Fósturforeldra-skipu-
lagsins eru í New York, en svo eru og
aðalstöðvar í hverju hlutaðeigandi
landi. Utan Ameríku eru 226 starfs-
menn samtakanna, flestir þeirra vanir
félagsmálastarfi, og hafa þeir sam-
bönd við líknarfélög, hver í sínu landi.
Frá þessu öllu er sagt í skemmti-
legri grein í febrúarhefti Reader’s
Digest 1963. Það er kona sem skrifar
greinina. Þau hjónin hafa tekið að sér
bláfátækan 5 ára dreng í Grikklandi.
Áður var hann oft kaldur og svangur,
en nú er vel séð fyrir honum. Fóstur-
foreldramir geyma mynd hans, fá bréf
frá móður hans og skrifa honum ást-
rík bréf, senda honum leikföng, fatnað
og ýmislegt, og 15 dollara mánaðar-
lega. Þeim þykir vænt um litla dreng-
inn og hann keppist við að sýna, að
hann sé velgerða þeirra verður. Fóst-
urforeldrar hans fá einnig áhuga á
föðurlandi drengsins — Grikklandi.
Alla vega er því þetta góðgerðarstarf
menntandi og mannbætandi.
Einn fósturforeldra-hópurinn er 33
börn í 6 bekk bamaskóla í Ontario í
Canada. Hvert barn greiðir 10 cent
vikulega og það, sem á vantar sér
kennarinn um. Þegar börnin fréttu að
heimili litlu stúlkunnar, sem þau höfðu
tekið að sér, hefði brunnið, þá gengu
þau frá einu húsi til annars og seldu
jólakort og leikföng, og gátu svo sent
litlu stúlkunni 567 dollara til þess að
fjölskylda hennar gæti komið sér upp
heimii á ný. Þetta var milli 20 og 30
þúsund íslenzkar krónur.
í Digest-greininni era nokkur sýn-
ishorn af bréfum, sem fara milli fóst-
urforeldranna og barnanna eða for-
eldra þeirra. Litli drengurinn í Grikk-
landi, sem áður var sagt frá, bað móð-
ur sína að geta þess í bréfinu, að á
hverju kvöldi minntist hann í bæn
sinni fósturforeldranna og kyssti þau
á vangann. Vaktmaður einn á eyðileg-
um stað í Alaska skrifar fóstursyni
sínum: „Kæri litli Stefán. Hingað
kemur enginn póstur á vetrum. Við
fréttum því ekkert hver af öðrum fyrr
en í apríl, en á hverjum degi mun ég
minnast þín og þannig verður þú fé-
lagi minn hér, ég er hér aleinn. Vertu
góður drengur, rólegur heima, þegar
mamma þín er við vinnuna, svo hugs-
ar þú stundum til mín.“ Bréfinu fylgdi
6 mánaða meðgjöf.
Komist barn á skrá hjá þessum fóst-
urforeldra-félagsskap, missir það ekki
aðstoð hans fyrr en það er orðið al-
gerlega sjálfbjarga. Félagsskapurinn á
sjóð, sem kemur til sögunnar í sam-
bandi við ýmis óhöpp, veikindi, jarð-
arfarir, eyðileggingu heimila barn-
anna, annaðhvort af eldi eða flóðum,
eða ef fósturforeldrar gefast upp við
að greiða framlag sitt.
Stundum fara fósturforeldrarnir yfir
hafið að heimsækja fósturbörn sín, og
oftast eru þá samfundir eins og end-
urfundir fjölskyldu-.meðlima. Hjónfrá
Minneapolis skrifuðu á þessa leið:
„Frans er nú orðinn sjálegur ungur
maður, kvæntur ljóshærðri yndislegri
konu og eiga þau nú þriggja ára son.
Það er okkur ánægjuefni að vera fóst-
uramma og afi.“
Frá upphafi samtaka þessara, fyrir
25 árum, eru þau búin að bjarga yfir
100,000 börnum, sem annars var von-
laust um. Nú eru þessi flest útlærð úr
skólum, góðir og nýtir borgarar, kenn-
arar, smiðir, klæðskerar, verzlunar-
menn og menn ýmissa annarra stétta.
Þannig er í mannheimi margt gott
til frásagnar, og þegar allir menn fara
að hugsa hver til annars, eins og „for-
eldramir handan við hafið,“ og
dreifðu fósturbörnin þeirra, og sýna í
verki þann hugsunarhátt, þá fer að
verða notalegt í heimi manna. Láti
Guð og gott uppeldi þessum fjölga, en
öllum vandræðamönnum fækka sem
hraðast.
SANNREYND VÍSINDANNA
Bindindisfélag sænskra lækna hefur
sent „Sænsku þjóðinni“ eftirfylgjandi
ávarp:
Áfengi, jafnvel smáskammtar, sem
menn neyta af tilviljun, framkalla, á-
vallt þveröfugt við það sem menn
venjulega álíta — minnkandi eftirtekt,
dvínandi dómgreind og lakari vinnu-
afköst.
Áfengi, sem notað er á löngum
tíma, þó svo lítið magn að menn álíti
það hættulaust, vinnur oft óbætanlegt
tjón á maga, lifur, hjarta, háræðum
og nýrum, og í kjölfar þess fylgir lang-
varandi veiklun og ævin styttist.
Áfengi lamar mótstöðuafl gegn smit-
andi sjúkdómum. Bindindisstarfsemi
er því mjög veigamikil í baráttunni
við berklana.
Að framleiðsla áfengra drykkja, sala
og neyzla þeirra er leyfð, byggist á
því, að þeir mörgu, er álíta sig nota
þá í hófi, heimta að þeir séu fáanlegir
til eigin afnota.
Annars ætti sala áfengra drykkja
að sjálfsögðu með lagasetningu að vera
jafntakmörkuð eins og sala ópíums og
morfíns.
(Fakta i Nykterhetsfrdgan).
Undursamlegt
Með ári hverju vex unárwn mín
á öllu, sem skynfærin greina.
Ég veit það drottinn, aS vizkan þin
á vísdóminn sa/nna og eina.
P. S.