Eining - 01.05.1963, Blaðsíða 6

6
EINING
/---------------------------------------------------------------->
f TISJTAJC^ Mánaðarblað um áfengismál, bindindi og önnur
J-1-*-*- »J~L V VJT menningarmál.
Ritstjóri og ábyrgðamaður: Pétur Sigurðsson.
Blaðið er gefið út með nokkrum f járhagsstyrk frá ríkinu og Stórstúku
íslands, kostar 50 kr. árg., 5 kr. hvert eintak.
Utanáskrift til blaðsins og ritstjórans er: Pósthólf 982. Reykjavík.
Sími: 15956.
V._______________________________________________________________J
tyehgiMei-kfatltf í ^díjíjóí
ERLENDUM fréttum mánudagskvöldið 8. apríl sl.
\ sagði ríkisútvarpið frá verkfalli starfsmanna áfengis-
j& einkasölunnar í Svíþjóð og furðulegum afleiðingum
þess. Þar á meðal voru eftirfarandi setningar:
„Mörg fangahús, þar sem ölvuðum mönnum er stungið
inn að næturlagi hafa nú staðið tóm nóttum saman, og
muna ekki elztu menn dæmi slíks. Núna um helgina voru
aðeins 26 menn teknir fyrir ölvun í Stokkhólmi, en venju-
lega 150-200. Samtímis þessu hefur afbrotum, sérstaklega
líkamsárásum, stórfækkað að undanförnu."
Ekki undu allir vel þessum heillavænlega þurrki. Einn
laugardaginn, segir í útvarpsfréttinni, fóru 3000 bílar um
Svinesundsbrúna, yfir landamærin til Noregs, til þess að
bjarga sál sinni frá þessum kveljandi þurrki og þorsta sín-
um. Einnig fóru einn daginn 100 þúsund manna yfir til
Danmerkur, til þess að komast í áfengislindirnar þar.
Fyrir hvað lifir þetta fólk, sem hefur ráð á að fara landa
á milli til þess að fá sér áfengi, og er þó alltaf annað
slagið að heimta hærra og hærra kaup? Lifir þetta fólk
fyrir ættjörð sína og velferð mannkynsins, eða stjórnast
það eingöngu af girndinni og sjálfselskunni? Er fækkun
slysa og afbrota í sambandi við áfengisleysið því nokkurt
gleðief ni ?
Læra menn svo nokkuð af þessu? Vissulega er þetta, sem
gerzt hefur í Stokkhólmi í sambandi við áfengisþurrðina,
eitt hið markverðasta, sem gerzt hefur um heim allan í
þessum málum um margra ára skeið. Það sannar svo aug-
ljóslega, það sem bannmenn fullyrtu bæði hér á landi og í
Bandaríkjunum, að á hinum sannnefndu bannárum tæmd-
ust fangelsin, sparisjóðsfé manna óx drjúgum og hagur al-
mennings stórbatnaði, en svívirðileg hagsmunahyggja, á-
fengisauðmagn og margs konar ill öfl sameinuðust um að
eyðileggja bannið, hvar sem það hnekkti áfengissölunni.
Svo róttækt var áfengisbannið hér á landi, jafnvel þótt
fljótlega væru brotin í þann varnarmúr hættuleg skörð, að
heil kynslóð óx upp í landinu, sem afvandist gersamlega
áfengisneyzlu. Hægt er að leiða fram vitni, bæði úr em-
bættismannastétt landsins og öðrum stéttum, sem hafa sagt,
að allt til 20 ára aldurs hafi þeir aldrei séð ölvaðan mann.
Berklum varð ekki útrýmt nema tekið væri fyrir smitun-
ina, og áfengisneyzlunni, með öllum hennar skelfingum verð-
ur heldur ekki útrýmt nema tekið sé fyrir sölu áfengra
drykkja. Að loka augunum fyrir slíku, er háskasamlegt
Þessa dagana, kringum 23. apríl sl. koma blöðin með hin-
ar herfilegustu fréttir af framferði ölvaðra manna. Á
Akureyri ryðst drukkinn maður inn í hús friðsamra hjóna,
fæst ekki til að fara út með góðu, en hrindir húsbóndan-
um niður stiga svo að hann stórslasast og liggur sólarhring-
um saman meðvitundarlaus í sjúkrahúsi, og á eftir hús-
bóndanum hrindir hann húsmóðurinni einnig niður stigann
og slasar hana.
Einn drykkjumaðurinn fannst dauður nýlega í porti ná-
lægt sænska frystihúsinu í Reykjavík. Ein fréttafyrirsögn-
in er: „Rændur, barinn og hótað lífláti." Árásarmaðurinn
„vel þekktur hjá lögreglunni," en því eru slíkir menn látnir
ganga lausir?
„Gífurlegar annir hjá lögreglunni,“ heitir önnur blaða-
fregnin. Þar er sagt frá, að á einum sólarhringi hafði lög-
reglan stungið inn 92 mönnum vegna ölvunar. Frá því á
áramótum var lögreglan búin að taka 63 fyrir ölvun við
akstur. Um þessa helgi, sem rædd var í þessum fréttum,
tók lögreglan 9 menn fyrir ölvun við akstur, tveir eða þrír
menn voru rotaðir og þrír piltar réðust á lögregluþjón og
börðu hann illa. Svo fylgdi langur listi um innbrot og þjófn-
að á ýmsum stöðum.
Þessa sorgarsögu þekkja allir, sem blöð lesa og hlusta á
fréttir og veita athygli þeim vandræðum, sem af áfengis-
neyzlunni hlýzt, en jafnhörmulegt sem allt þetta er, jafn-
óskiljanlegt og furðulegt er það, að menn skuli halda áfram
að hafa á boðstólum og til sölu þann drykk, sem öllum þess-
um slysum, afbrotum og ófarnaði veldur.
Veglegt hlutskipti er það ávallt að bera sannleikanum
vitni. Ritstjórn blaðsins flytur hér með Vilhjálmi S. Vil-
hjálmssyni, rithöfundi, beztu þakkir fyrir ágætis pistil hans
(Hannesar á Horninu) í Alþýðublaðinu 18. apríl sl. Þar er
sannleikurinn sagður hispurslaust og djarflega, og hefur
Eining fengið leyfi höfundarins til að birta spjall hans að
mestu leyti. Fer það hér á eftir:
00<00<C><C>000000<C>000000000000000000<00
1-jc Reynslan aí bruggaraverkfallinu í Svíþjóö. 8
■jc Færri slys og færri glæpir. 8
■jc Reynslan af bannlögunum. o
■jc Kleppsvinna íslendinga. $
ooooooooooooooooooooooooooooooooo
ÁFENGISBRUGGARAR sænska ríkisins og einstklingar
hafa staðið í verkföllum undanfarnar vikur og það hefur
nú haft þau áhrif, að áfengi er þorrið í landinu. Eftirtekt-
arverð reynsla hefur fengist af brennivínsskoi’tinum og út-
varp og blöð hafa skýrt frá henni: Bifreiðaslysum hefur
fækkað stórkostlega, sömuleiðis árásum, unglingaupphlaup-
um og glæpum. Þegar áfengisbúðimar tæmdust, hröpuðu
tölumar í afbrotaskýrslu lögreglunnar og slysaskýrslum
h j álparstöðvanna.
MENN GETA VALIÐ um þessa kosti. — Hvort er dýr-
mætara að fækka slysum og glæpum, eða svala brennivíns-
þorsta? Þetta er spurningin, og mér, að minnsta kosti
finnst hún mjög einföld og ekki þurfi að brjóta heilann
um svarið. 1 Svíþjóð mun búa eitthvað á áttundu milljón
manna. Nokkur þúsund komast til annarra landa til áfeng-
iskaupa á viku. Tollverðir og lögregla hafa eftirlit með inn-
flutningi áfengra drykkja þessa leið. Enn verða eftir á
áttundu milljón, sem ekki ná í áfengi.