Safnaðarblaðið Geisli - 01.09.1952, Blaðsíða 5

GEISLI - BÍLDUDAL
/07
Þ Æ T T I R_E R Á_KOREGSEÖ R
(Erh.) EEE A HAEI ÚTI,
VeðT.ir var yndis- •fó'H
lege fagurt, Þegar lagt var/£f steð fra Eæreyj-' ' - .4* u
um. Sol skein í heiði og ejór var nærri siéttur, svo"'" >.Wajui/o£ £
að ‘'Brandur" valt fremur litið, Ýmislegt gerðu menn sér 0 £
til dægrestyttingar, STcrifað var í efmælisdagabækur, próf- " " •
kosning fór frem um forseta og hlaut n'verandi forseti mikinn ftv*^ \ ¥
meiri hluta atkvæðav Mikið var sungið»^rabbað og rætt, Um kvöldið \i / \
fór fre.m í Þorðsel skipsins fjolmenn félegsvist. Að henni lokinni
- VII-.ARGAEGUR.— SEFT.-OKT. 19 5 2
^.iítAiVO \
1 9 5 2.
,5
T
var verðlaunum úthlutað^ Voru þeð l.verðlaun karle og kvenna fyrir
hæsta tolu vinninga, og svo "séraÞæturtil bess, sem lengst hefði setið
við ssma 'borð, Þau verðlaun hreppti stúlka, sem 12 -jþil' Bamfleýtt haffti set-
ið við eitt borðið,- Til naða gengu menn á misjöfnum tíma, eins og gengur,-
3, júni, Eagurt veður,#sólskin og blíðe, Hvergi sést til lands, svo að menn
*" nutu elmennt néða í hvílum sínum fram til morgunverðar, Elestiar höfðu
nú sigrest é sjóveikinni, svo eð^eftir hédegið var fjölmennt i sölum skips-
ins. Margir settust Þa.r við dagbókerskriftir, Ef dæmt skyldi eftir lengd
frésagnenna, var Það heldur misjafnt, sem komið hafði fyrir einstaklingene,
Á leiðinni til Eæreyje hefði einn dagbókarhöfundur m,e, ritað þessa vísu:
"Atlantshafsins bérur "Brand"
bera' é örmum fríðum,
óðum hverfur ísaland,
annere strenda bíðum", ^Fleiri líkra ljóðe. varð vert, en
því miður verður ekki hægt að setja neme féar vísur í þennan ferðabétt,eink-
um veyna þePB, að ég hefí svo féar beirra undir höndum.- SÍðari hluta dags-
ins hopuðust margir farbeganna, einkum hinna yngri, saman é afturbiljum skipe-
ins og stigu Þer dens a'll-lengi eftir dunandi harmónikuhl jómlist.. Nokkur
tilbreyting var að bví bæði fyrir dansfólkið og éhorfendurna, Þegar skipið
tók hliðarveltur, Því að Þé vildi beð^oft til, að hinn dansandi hópur rann
í bendu út við skjólborð ekipsins,- Þótt "Brandur" sé búinn eð fera margar
ferðir með ferðafolk, mun betta hafa verið í fyrsta skipti sem þer ver stig-
inn dens um borð,- Þennen dag fór fram sú hétíðlega athöfn, eð öllum klukk-
um var flýtt um eina klukkustund. Við vorum komin undir norsken timereikn-
ingj jafnvel stundareikningurinn fjarlægði okkur fré íslendi, En með 9-10
sjomílna hraða nélguðumst við strendur Noregs,- Þegar allmjög var a deginn
liðið, var tilkynnt, eð um kvöldið myndum við geta séð strendur Noregs, ef
Bkyggni leyfði,- Og um kvöldið séum við strendur "fyrirheitna lendsine".Og
um svipað leyti var tilkynnt fré hærri stoðum, að kl, 3-4 érdegis næste dag
yrði siglt inn í sker^aga.rðinn. Þessi tilkynning verð til þess, eð flestir
gengu mjög érle til naða, Því að menn vildu ekki missa af þessari heims-
frægu siglingeleið,þ.e.e,s. líta hana eigin eugum, Hokkrir ungir menn voru
kjörnir til þess að "ræsa", Þegar komið væri að skerjagarðinum.
í BERGEN 12 KLST.Á UNDAN ÁJ’TLUN, Vökumennirnir létu ekki að sér hæða. Kl.
3,30 kom kallið: "Við siglum inn í skerja-
garðinn", Menn byltust fram úr hvílunum, nudduðu lauslega þeð mesta a.f stýr-
unum úr augunum, tíndu nokkra fataleppa uten é sig 0g þustu svo upp é Þilj-
ur. Nepur norðanvindur blés, svo hrollur greip fljótt um sig hjé hinum fé-
klæddu ferþegum, En bað var eins og hin serkennilege sýn, sem nú blasti við
eugum, yfirbu^aði allan eval^, Eyjar og hólmar, viða skógi vexin, sméþorp
og reisuleg byli^blostu við a bæoí borð. Þeð sem einne mestri undrun olli
var það, hversu otrúlega lítinn jarðveg trjégróðurinn virtist þurfa. Sum-
staðar virtust tre og hríslur standa út úr Þröngum bergskorum, Og siðar étt-
um við eftir eð fs eennenir fyrir bví, að bessu ver reunverulege bennig hétt-
að,- Þege.r lengre kom inn í skerjagarðlnn, varð skógurinn víðfeðmari og þar
stöðu snotur, merglit hús með smaum tUnblettu.m umhverfis í ekogarrjoðrum,
Smáar öldur gutluðu við strendurn eyjenna cg hólmanna. Eramundan sumum hús-