Safnaðarblaðið Geisli - 01.09.1952, Blaðsíða 13

t
I ^ «* •** ■
GEISLI - BÍLPUDAL 117 >«-.►.>.>- VII. ÁRGANGURa — SEPT.-OKT, 1952cr.a-
f R.É T T I R.
ífttíttÝíítííÝ^ttftfíttttttttííítÍíttííttítitftíííííítt^tíÍttítítítfÍtií
Kristín Magnúsdottir) SjÓLÚð, BÍldudel, lézt e Lendspítalanum 25.sept.
s,l„ Hun var fædd eð Sellatruin í Tálknafirði 17.
sgúst 1879, Eyrstu 3-4^ar æfinnar var hún á Pelli í Talknafirði, en svo
fíuttist hún til efa síns Kristjáns Oddssonar og móðursystur sinnar Sig-
ríðar ólefsdcttur, Var með þeim eð Núpi í Dyrafirði, unz hún fluttist
með afa sínum sð Lokinhörr.rum i Arnerfirði, har átti hún heima,þegar hún
kynntist eftirlifendi eiginmanni sínum Guðmundi Valdimar Jonssyni, Þau
voru gefin samen í hjónahand á Álftamýri 3. desemher 1898, Bjuggu þeu
síðan um skeið á Aðalhóli í Lckinhemradel hjé foreldrum Guðmundar. Til
BÍldudals fluttust þeu vorið 1903 og h^uggu þer síðan,; Þau eignuðust 12
hörn og komust 8 þeirre til fullorðinsera, en 4 dóu ung„ Þau 4 sem eftir
lifa eru: Guðný og Svenhildur háðer húsettar^i Englendi, Kristinn húsett-
ur á Akranesi,og Olafíe, sem ella æfi hefir ett heima hje foreldrum sin-
um á Bíldudel. Þeu Guðraundur ólu einnig uoo dótturdóttur sína Kristinu
Guðmundsdóttur, og dótturdóttur sína Guðhjörgu Guðleugsdóttur Holm.Auk
þess dvöldu flest önnur harnehörn þeirra hjá þeim. að meira eða minna
leyti á sumrin,
Eins cg sást á framanskráðu, var bað erfitt æfisterf,sem Kristín
leysti af hendi. Og hún gerði bað með prýði. Oft ver hún ein með harna-
hópinn stórtj þvi að eiginmaður hennar var' sjcmaður meiri hluta samvista
þeirra og þvi oft ekki heima um lengri eða skemmrí tíma„ Þótt sorg og
^insir aðrir erfiðleikar sæktu Kristínu heim, mætti hún beim með æðruleysi
og andlegum þrótti, Hun var sterktrúuð og leitaði ætíð styrks í hænum sín-
um, Og henni varð ekki styrks vant, Hún var^afar kirkjurækin og tók ætíð
þátt í messunni með sinni mjúku söngrödd, Eelagslynd var Kristin. Hún var
ein af stofnendum kvenfelagsins "Eramsókn" fyrir rúmum 40 árum síðan og
allts.f síðan felagskona, Þa var hún ein af stofnendum slysavarnadeildar
kvenna fyrir nær 20 árum og fálagskona æ síðan, í kirkjukórnum var hún
sjálfsögð sem fálagskona og þátttakandi,
LÍk Kristínar var flutt heim til Bíldudals og jarðsett þar 6. okt,
Jarðarförin var fjölmenn. Konur í kvenfálaginu og síysavarnadeildinni
skreyttu kirkjuna fagurlege með hlómum, og í kórdyrum hlöktu fá.nar beggja
fálagenna. Bæði felögin tilkynntu minningargjafir um þessa látnu félags-
konu. Eiginmaður, sonur og dóttursonur Kristínar, ásamt. fálögum. úr kirkju-
kórnum haru kistuna úr kirkju,
Ástvinir og vinir hlessa mlnningu þessarar mætu konu.
Matt. 5, 14-16.
Veðrátta hefir verið umhleypingasöm
þessa tvo mánuði, Erost hef-
ir verið lítið, cins og t=já má t,d„
á því, að fyrsta vetrardag sáust ný-
útsprungnar sóleyjar sumstaðar í
túnum, Til lsndsins má segja, að veð»
ur ha.fi verið hagstætt, þótt órkomur
hafi að vísu verið talsverðar öðru
hvoru.
Sjósókn hefir verið lítil háðan,
enda afli mjög tregur og
gæftir stopular,- Þrír hátar,Ka.ri,
Svanur og Hinrik, voru frá því rátt
eftir miðjan septemher og fram í
októher gerðir út á rækjuveiðar.
Rækjan var veidd hár í Arnarfirði
■og afla.ðist vel,
Atvinna h^á landyerkamönnum hefir^
hja þeim flestum, verið mjög
lítil að undanförnu, Snemma í sept,
hófst vinna við uppfyllingu milli
hryggjanna og stóð sú vinna um hálfs