Reykvíkingur - 27.09.1928, Blaðsíða 7

REYKVIKINGUR
543
„Sunna”
ei’ 'Jezta ameríska Ijósaolían, sem til landsins flyzt, mnnið
j)ví að biðja ávalt um hana.
sotim sekúndu blakti gunnfáni
r6tlands við liún ([)ví við purft-
11,11 aðeins að kippa í streng til
I'ess) 0g yíir kafbátinn dundu
skotin úr prem 12 punda kúlu fall-
''yssuin, einni 6 punda og einni
V(,I'jyssu, og æði mörgum riflum.
^ Því færið var svona stutt,
'atði k^fbáturinn aldrei neinnar
lUl(kmkomu von, eftir áð skot-
U'ið var hafin, og ég get hugsað
niér hvo forviða skipstjórinn hef-
llr verið, pegar hann sá skipið,
®Cl11 hann eftir svona ianga at-
'ugun var búinn að fullvissa sig
11,11 að væri »dautt«, alt í einu
V(U’ða lifándi, og sá hlerana detta
ru 'dnum vel földu fallbyssum
En langan tima til pess
°kkar.
vera forviða gafst honum ekki,
JVl hann féll við fyrstu vélbyssu-
^ a r'iflaskotin, og ég býst við
‘( skipverjar á kafbátnum hafi
j<ki vitað, að ekki var alt með
- du, fyr en að skipstjóri peirra
(dl banaskotinn niður í skip til
Þeirra.
%
Engin stjórn var á kafbátnum
eftir að skipstjórinn féll. Yið
skutum alls 45 sprengikúluin og
hérumbil hver einasta peirra hitti,
en skipverjar komu pjótandi upp
úr bátnum og hentu sér í sjóinn
En ekki sáust nema citthvað
átta peirra pegar kafbáturinn
var sokkinn.
Eg gaf skipun til bátanna að
bjarga peim, en pegar peir komu
á vettvang voru ■ bara tveir
par á sundi og var peim bjarg-
að; pað var éinn yfirmaður og
einn háseti, »sitt sýnishornið af
hverri tegund«, heyrði ég einn
minna manna segja.
Petta urðu pá endalok kaf-
bátsins U 83. En liver áttu að
verða forlög mín og inanna
**minna, á skipi. sem hafði verið
skotið tundurskeyti parna úti á
regin hafl?
(Meira af frásögn Campbells
admiráls um afdrif hins tundur-
skotna skips hans og fleira, birt-
ist í næsta »Reykvíking«.)