Vera - 01.06.1992, Síða 15

Vera - 01.06.1992, Síða 15
Það er staðreynd að fjölmargar konur eru aæmdar til skírlífis af þeirri einföldu ástæðu að það eru allt of fáir bitastæðir karlmenn á markaðnum. ráða sig sem ráðskonu í sveit þvi að sjömenningarnir töldu sig í sameiningu hafa skannað allt landið og miðin og ástandið er víst síst betra þar en í höfuðborginni. Því miður heyra húsmæðraskólar sögunni til en þeir reyndust mörgum vel enda kallaðir „Vetrarhjálpin" í sumum sveitum. Magn og gæði fara að vísu ekki saman en getur það verið að konur geri allt of miklar kröfur til karla? Hvað er það í fari karla sem heillar konur? Og hvernig stendur á þvi að sumir ganga út aftur og aftur án þess að nokkuð sé í þá spunnið á meðan aðrir hafa engan sjéns? Er eitthvað til í skithælakenning- unni? Verða karlmenn að vera skíthælar til að konur laðist að þeim og eru „góðir menn“ þar af leiðandi ekki nógu spennandi? Hver kannast ekki við þægilega náungann sem engin lítur við fyrr en utanaðkomandi kona kemur á vettvang, krækir í hann og þá kemur iðulega í ljós að hann ber af öðrum mönnum sem eiginmaður og faðir? Hvernig líður karlmönn- um sem eru komnir í neyðarúrtak kvenna sem vilja skyndikynni? Af hverju eiga svo margir karlar erfltt með að horfast í augu við konur á sunnudagsmorgnum? Konur virðast eiga erfiðara með að aðgreina ást og kynlíf og ef allt þrýtur ímynda þær sér ao þær séu a.m.k. skotnar í þeim sem þær sváfu hjá. Það greip um sig óttablandin reiði hjá konum sem lásu í virtu amerísku tímariti fyrir nokkrum árum að það væru meiri líkur til þess að tæplega fertug kona yrði fyrir barðinu á hiyðjuverka- mönnum en að hún giftist. Engin „viðurkennd" könnun hefur verið gerð á giftingarlíkum íslenskra kvenna en árið 1965 kom út bók sem nefnist Samskipti karls og konu eða félagsfræði fjölskgldu- og hjúskaparmála eftir Hannes Jónsson félagsfræðing. Þar segir m.a. frá útreikningum deildar- stjóra á Hagstofunni sem full- reiknaði „dæmið um giftingar- líkur ógiftra íslendinga á ýmsum aldri“. í „myndriti“ sem sýnir giftingarlíkur ógiftra kvenna á íslandi segir: „Líkurnar til þess að kona giftist einhvern tima á ævinni eru mestar á tímabilinu 15-19 ára, en gera má ráð fyrir að af hveijum 100 þeirra, sem lifa, giftist 94 einhvern tíma á ævinni en aðeins 6 pipri. Eftir þvi sem konan eldist ógift rýrna stöðugt giftingarmöguleikar hennar. Sé hún ekki gift 25 ára gömul eru giftingarlíkurnar komnar niður í 79%, við 35 ára aldurinn niður í 30%, og úr þvi að konan verður 45 ára án þess að hafa gengið í hjónaband, eru 91% likindi til þess að hún pipri og við 50 ára aldurinn 96%.“ Þegar ég var í fyrsta bekk Kvennaskólans lagði dýrafræði- kennarinn mikla áherslu á að við vönduðum makavalið. Hann gaf okkur m.a. það ráð að athuga fjölskyldusögu draumaprinsins og kanna vel hvort einhveijir ættgengir sjúkdómar, geðveiki eða diykkjusýki leyndust þar. Væri um slíkt að ræða kom viðkomandi að sjálfsögðu ekki til greina sem lífsförunautur og barnsfaðir. Siðan átti að bjóða þeim heim sem sluppu í gegnum sjúkdómspróflð og láta móður okkar velja manninn. Skömmu fyrir útskrift benti annar kennari okkur á að annaðhvort yrðum við að ná okkur í mann 17 ára gamlar eða bíða eftir annarri umferð. Henni láðist að geta um kosti og galla hvorrar aðferðar um sig og urðum við að flnna út úr því sjálfar. Á þessum árum fannst mér hjúskaparmynstrið í heima- sveit minni sáraeinfalt, unglingar fóru að stunda böllin eftir ferm- ingu, komust á fast (oftast með strák eða stelpu úr næstu sveit) í síðasta lagi um bílprófsaldur og fóru að búa um leið og húsnæði fékkst. Flestir byggðu fljótlega litið einbýlishús, stelpurnar settu bleyjurnar í fermingarskattholið en strákarnir hurfu undir bílinn úti í bílskúr. Ef strákar þóttu of drykkfelldir var sagt að allt sem þeir þyrftu væri góð kona. Þegar hún var fengin heyrði óhófleg neysla áfengis yflrleitt sögunni til og hjónin stunduðu þorrablót og árshátíðir, eignuðust tvö til þijú börn og virtust sæmilega ham- ingjusöm. Þeir sem einhverra hluta vegna fylgdu ekki forskrift- inni, lentu t.d. í ferðalögum, fóru í skóla fjarri heimabyggð, voru bindindismenn eða fengu ekki 15

x

Vera

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vera
https://timarit.is/publication/858

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.