Ljósmæðrablaðið - 01.11.1934, Blaðsíða 5

LJ ÓSM ÆÐ RABLAÐIÐ
63
líflála barn í móðurkviði cða i fæðiiií*u né koma þvi
1 i 1 leiðar, að kona fæði fyrir tima.
Læknum eru aðeins heimilar þessar aðgerðir i sam-
ræmi við ákvæði þessara laga, en að ciðru leyti jafn-
óheimilar sem öðrum mönnum.
5. gr. — Ef kona hefir tekið léttasótt cða fæðing eða
fósturlát er yfirvofandi, og vitað er, að konan fær alls
ekki l’ætl eða ekki án augljósrar lífshættu fvrir sjálfa
sig, nema hurðurinn sé limaður frá lienni eða liflátinn
á annan iiátt, er lækni lieimilt og skylt að taka fóstrið
eða barnið af lifi, til þess að hjarga lífi kommnar.
6. gr. — Nú hafa komið í ljós einkenni þess, að konu
sé að leysast liöfn, og er augljóst, að ekki verður komið
i veg fyrir fósturlát, og er lækni þá heimilt að losa kon-
una þegar við fóstrið.
Á sama luitt er lækni jafnan heimilt að losa konu við
burð, þegar vitað er, að liann er dauður i móðurkviði.
7. gr. — Nú vantar konu minna en 12 vikur á full-
an meðgöngutíma, og er augljóst, að hún getur alls
ekki fætt fulllnirða, lifandi barn, eða ekki án mjög
nhkillar hættu fvrir sjálfa sig, og er lækni j)á heimilt
að koma til leiðar fæðingu fyrir tíma í því skyni að
hjarga lil'i harnsins, eða lil að firra konuna hættu, eða
með tillili lil hvorstveggja.
3. gr. — Um aðgerðir þær, er getur í 2., 5., 6. og 7.
gr. þessara laga, fari læknar eftir viðurkendum reglum
læknisfræðinnar og geri árlega grein fyrir þeim i skýrsl-
>im sínum um konur, er þeir hafa hjálpað í harnsnauð,
og, ef um sjúkrahúslækna er að ræða, í skýrslum við-
komandi sjúkrahúss um handlæknisaðgerðir.
6. gr. — Nú hcfir kona orðið barnshafandi, og vantar
nieira en 12 vikur á fullan meðgöngutíma, og þykir
augljóst, að heilsu liennar er mikil hætta húin, el' hún
a að ganga svo lengi með, að harn gcli fæðst og lialdið
hl’i, og er lækni þá heimilt að eyða fóstrinu, enda sé