Ljósmæðrablaðið - 01.11.1934, Blaðsíða 6

64
IJÓSMÆÐRABLAÐIÐ
þá farið nákvæmlega eftir regluni þeim, sem greinir i
11. gr. þessara laga.
Ef kona liefir gengið lengur með en iS vikur, skal lækn-
ir þó ekki evða fóstrinu, nema um því meiri liættu sé
að ræða, er ælla má, að komið verði í veg fyrir með
fósturevðingunni og ekki á annan hátt, enda jafnist þá
hætta sú, sem aðgerðinni er samfara, er konan hefir
gengið svo lcngi með, engan veginn við liættu þá, sem
koma á í veg fvrir.
Við mat á því, livert tjón er húið heilsu þungaðrar
konu af hurðinum samkvæmt 1. málsgrein þessarar grein
ar, má meðal annars taka tillit til þess, ef konan hefir
þegar alið mörg hörn með stuttu millihili, og er skamt
liðið frá síðasta harnshurði, svo og lil þcss, el' konan
á við að húa mjög hágar heimilisástæður vegna óinegð-
ar, fátæktar eða alvarlegs heilsuleysis annara á heim-
ilinu.
10. gr. ■— Nú liefir kona orðið harnshafandi, og vant-
ar meira en 12 vikur á fullan meðgöngulíma, og er á-
stæða til að ætla, af því að konan hefir áður alið van-
skapað harn eða haldið meðfæddum sjúkdómi, eða af
öðrum rökum, að um kynfvlgju sé að ræða, er komið
geti fram á burði þeiin, er konan gengur með, og er
lækni þá heimill að eyða fóstrinu, þó að ekki sé nauð-
synlegt vegna heilsu konunnar, enda sé þá einnig farið
nákvæmlega eftir reglum þeim, er greinir i 11. gr. þess-
ara laga, sbr. og 2. málsgrein 9. gr.
11. gr. — Um l'óstureyðingar samkvæmt 9. og 10. gr.
þessara laga gilda eftirfarandi reglur:
1. Þær mega ekki fara fram nema á sjúkraliúsum og
þeim einum sjúkralnisum, er ráðherra viðurkennir
í því skyni.
2. Áður en fóstureyðing má fara fram, verður að liggja
l'yrir skriflcg, rökstudd greinargerð tveggja lækna um