Ljósmæðrablaðið - 01.11.1934, Blaðsíða 10

(58
LJOSMÆÐRABLAÐIÐ
kannske svo ]uií>sað af höfundi frumvarpsins, að fé-
lagslegar ástæður eií*i því aðeins að koina lil í»reina,
að lieilsu konunnar sé að einhverju leyti ábótavant,
svo að lienni í»eti stafað einver hætta, fram vl'ir það
seni annars væri, af því að ganga nieð, og ala sitl harn.
Það getur þó engum dulist, að þesi ákvæði greinar-
kaflans eru svo óljós og loðin, að þau niá teygja og
laga til eins og hverjuin og einum þóknast. Teljum
vér slík lagafj’rirmæli alveg óviðunandi, og Jiað því
fremur, sem þau taka til þeirra atriða, sem einmitl
er mest um deilt.
10. gr. falli hurt.
Vér litum svo á, að enda þótl kona liafi einhvern-
tima áður alið vanskapað harn eða lialdið meðfædd-
um sjúkdómi, eða ef lil vill sé einhver ástæða til að
ælla, að um kvnfygju sé að ræða, þá réttlæli það eng-
an veginn svo hættulega aðgerð sem það er, að eyða
fóstri með konu alt að 28 vikna gömlu. Ef á annað
liorð liægt er með nokkrum rökum að ætla, að kona
muni eigi gela fætt ráttskapað eða heilbrigt harn, væri
eina skynsamlega meðferðin sú, að gera þá konu ó-
frjóa. En að setja um slikt ákvæði að svo stöddu, kem-
ur auðvitað eigi til mála fvr en samin eru lög, sem
einnig taka lil karlmanna, ef þeir eru lialdnir sömu
sjúkdómum eða kynfylgjum.
Vér leggjum ]>ess vegna eindregið til, að 10. gr. falli
burtu. Tölusetning og orðalag annara gr. frumvarps-
ins hreytist í samræmi við þetta.
Reykjavík, 16. okt. 1931.
Stjórn Ljósmtrórafélags íslaruls.
Sökum rúmleysis verða frekari umræður um mál
þetta að híða næsla hlaðs. Mun þá líka verða séð, livaða
afdrif það fær í þinginu.