Ljósmæðrablaðið - 01.09.1953, Síða 4

50
LJÓSMÆÐRABLAÐIÐ
leggöngin fundið fyrir augabrúnum. Sjúklingur var þreytt
þegar hún kom á deildina, en að öðru leyti eðlileg útiits.
Bióðþrýstingur var 115/70, hiti 37,2 stig, æðaslög 84 á
mínútu og engin eggjahvíta í þvagi. Grindarmál: 26 —
28 — 20. Kviðurinn var útþaninn og erfitt að greina fóst-
urhluta. Fósturhljóð eðlileg hægra megin neðan nafla. Var
nú gerð rannsókn gegnum leggöngin og fannst þá að út-
víkkun var að fullu lokið, höfuð við grindarbotn í ennis-
stöðu og vissu ferköntuðu hausamótin aftur. Augabrúna-
boginn fannst að framan. Höfuð virtist ekki stórt og sýnd-
ist ekkert því til fyrirstöðu, að barnið gæti fæðst, þó um
ennisstöðu væri að ræða.
Var nú konan svæfð með æther og Kjellands-töng lögð
á höfuð barnsins frá hlið til hliðar. Með léttu átaki tekst
að ná höfðinu fram, en þá stendur allt fast og töngin
sleppur af. Með hendi tekst að ná höfðinu alveg út, en
heldur ekki meir. Andlitið veit stöðugt fram og fóstrið
geispar. Er nú þreifað fyrir sér og tekst hæglega að kom-
ast upp með fóstrinu að aftan. Þar eru engin þrengsli
og ekkert að finna utan naflastrenginn. Að framan finn-
ast báðar axlirnar og ganga þær niður í grindina, en
brjóstið er togað upp að framan og myndar þar kamb,
sem ekki er hægt að átta sig nánar á. Hann hverfur upp
á bak við lífbeinið. Nú eru báðir handleggir leiddir niður
og bæði viðbeinin klippt í sundur, hol fóstursins opnað og
innýflunum náð út. Tekst þá að leiða niður báða fætur
að aftan. Út frá brjósti fóstursins framanverðu liggur
breiður stilkur upp að öðru fóstri og finnst þar fyrir
brjóstkassa, öxlum og höfði, sem veit fram á við. Það
kom síðar í ljós, að fóstrið var sveigt aftur á bak, svo
að brjóst þess vissi niður.
Höfuðið lá hærra uppi en brjóstið og vissi fram. Fæt-
ur vissu aftur og upp. Þegar togað var í fyrra fóstrið,
kom stilkurinn betur í ljós. Hann var 5—6 cm breiður.
Var hann klipptur í sundur. Eftir það tókst að ná síð-