Ljósmæðrablaðið - 01.07.1962, Blaðsíða 8

42
LJÓSMÆÐRABLAÐIÐ
urinn 1906—1907 og 1922 höfðu fæðzt tvö þess háttar
börn, án þess að faraldri hefði verið til að dreifa.
En 1941 fæðast svo mörg börn, er síðar reynast heyrn-
arlaus, að furðu mátti vekja. Níu daufdumb börn, öll fædd
á þessu ári, komu í Málleysingjaskólann, er þau höfðu
aldur til, en þrjú þeirra hafa þó að öllum líkindum misst
heyrnina á barnsaldri.
Hin sex voru fædd á tímanum frá 26. maí til 15. sept-
ember, að nýafstöðnum faraldrinum 1940—41, sem var
langmesti faraldurinn til þess tíma. Að vísu var í upp-
lýsingum til skólans um mörg þessara barna gefið í skyn,
að þau hefðu misst heyrn í veikindum, svo sem kíghósta,
á fyrsta ári (5—8 mánaða). Virtust þetta þó aðeins vera
getgátur til að skýra heyrnarleysið, enda kom ekki fram
neitt það, er benti til, að Þau hefðu áður haft heyrn, og
var þó um það spurt sérstaklega.
Næsti stórfaraldur, og hinn mesti til þessa dags, hófst
svo seinni hluta árs 1954 og stóð fram á fyrri hluta næsta
árs. En það ár, 1955, fæddust átta heyrnarlaus böm, öll
á þeim tíma, er vænta mátti af afleiðingar faraldursins
kæmu fram. Ekkert benti til annars en þau hefðu öll verið
heyrnarlaus þegar við fæðingu, enda var þess beinlínis
getið um flest þeirra, að svo hefði verið. Fimm af mæðr-
unum upplýstu, að þær hefðu fengið rauða hunda snemma
á meðgöngutímanum, einni var ekki kunnugt um, hvort
svo hefði verið, en frá tveimur voru ekki upplýsingar fyrir
hendi um þetta atriði.
Virðist að athuguðu máli lítil ástæða til að efast um, að
rauðir hundar hafi verið valdir að heyrnarleysi flestra,
ef ekki allra þessara barna, og þá einnig bamanna sex frá
1941.
Hve mikil er áhœttan? I fyrstu voru líkurnar fyrir því,
að barn fæddist heyrnarlaust, ef móðirin hefði fengið
rauða hunda á fyrsta þriðjungi meðgögnutímans, taldar
mjög miklar — allt að 70—80%, eða jafnvel meiri. En